A GOD'S WOOING

'Nympha, precor, Pe,nei, ma,ne!, non, insequor, hostis: nympha, mane! sic agna lupum, sic, cerva le,onem,

hostes quaeque su,os. Amor, est mihi, causa sequendi.
Me miserum!, ne prona ca,das, in dignave, laedi
crura no tent sen tes, et sim tibi, causa do loris.
Aspera qua prope rasloca sunt. Mode,ratius, oro,
curre fugamque inhibe. Mode,ratius, insequar, ipse.
Cui place as inquire tamen. Non, incola, montis,
non ego sum pastor,
I
non, hic armenta gregesque
horridus observo. Nescis, temeraria, nescis

quem fugias, ideoque fugis. Mihi, Delphica, tellus. et Claros, et Tenedos | Pata,raeaque, regia, servit. Iuppiter est geni,tor. Per me quod eritque fuitque estque patet. Per me con,cordant, carmina, nervis. Certa quidem nostra est, || nostra tamen una sagitta

290

295

300

'Mane, precor, nympha Peneï! Non hostis insequor: manē, nympha !' Sic agna lupum, sīc cerva leōnem, sīc columbae pennā trepidante aquilam fugiunt, hostēs suōs quaeque. Mihi sequen lī amor est causa. Mē miserum! nē cadās sentēsve crūra laedi indīgna notent, et sim tibi causa dolōris. Aspera sunt loca quã properās. Curre, igitur, moderatius, ōrō, fugamque inhibe. Insequar moderatius ipse. Inquire tamen cui placeās. Nōn incola montis, nōn pastor ego sum; nōn horridus armenta gregesque hic observō. Nescis, O temeraria puella, nescis quem fugis, ideoque fugis. Mihi enim Delphica tellus et Claros et Tenedos Pataraeaque rēgia servit. Iuppiter mihi est genitor. Per mē autem patet id quod fuit estque eritque. Per mē etiam carmina nervīs concordant. Nostra sagitta quidem est certa, certior tamen nostrā est 290. laedi: vulnerārī.—293. inhibē: cohibē.-296. horridus: hirsutus. TERM OF OV.-3

certior, in vacuo quae vulnera pectore fecit.

Inventum medicina meum est, opiferque per orbem

Plura locuturum timido Peneia cursu

fugit cumque ipso verb imperfecta reliquit,

Н

tum quoque visa decens. Nudabant corpora venti

obviaqu adversas, vibrabant flamina vestes

et levis impulsos retro dabat aura capillos;

auctaque forma fuga est. Sed enim non sustinet ultra perdere blanditias iuvenis deus, utque movebat

ipse amor, admisso, sequitur vestigia passu.

Ut canis in vacuo leporem cum Gallicus arvo

vidit et hic praedam pedibus petit, ille salutem;

310

315

ūna, quae vacuō in pectore meō vulnera fecit. Medicīna autem inventum est meum, opiferque per orbem terrarum dicor, et herbārum potentia subiecta est nōbīs. Ei mihi, quod amor sānābilis est nūllis herbis, nec dominō prōsunt illae artes quae omnibus prōsunt!'

Quem plūra locūtūrum Pēnēia timido cursu fugit, cumque Apolline ipso verba eius imperfecta reliquit, tum quoque visa decēns. Venti enim corpora eius nūdābant, obviaque flamina vestēs vibrābant adversās, et levis aura capillōs impulsōs retrō dabat; fōrmaque illius fugā est aucta. Sed enim iuvenis deus blanditias suas perdere non ultrā sustinet, utque amor ipse eum movēbat, admissō passū vestīgia virginis sequitur. Ut cum Gallicus canis vacuō in arvō leporem vidit, et hic praedam, ille salutem

306. prōsunt: iuvant, 27.—309. decēns: pulchra, 266.—314. admissō: celeri, 110.

alter in ambigu° est an sit comprensus, et ipsis morsibus eripitur, tangentiaque ora relinquit:

||

sic deus et virgo, est hic spe celer, illa timore. Qui tamen insequitur, pennis adiutus amoris

ocior est requiemque negat, tergoque fugacis

imminet et crinem sparsum cervicibus adflat. Viribus absumptis expalluit illa, citaeque

victa labore fugae spectans Peneidas undas,

320

325

'Fer pater,' inquit, 'opem! Tellus,' ait, 'hisce, vel istam quae facit ut laedar, mutando perde figuram.'

DAPHNE BECOMES A LAUREL TREE INSTEAD OF A BRIDE

Vix prece finita torpor gravis occupat artus,

mollia cinguntur, tenui praecordia libro,

in frondem crines, in ramos bracchia crescunt :

။

330

pedibus petit; alter similis canī inhaesūrō iam iamque praedam suam tenēre spērat, et extentō rōstrō vestīgia eius stringit; alter in ambiguō est an iam sit comprēnsus, et ipsīs morsibus ēripitur, tangentiaque ōra relinquit: sic deus et virgō, hic spē est celer, timōre illa. Is tamen qui pennis amōris adiutus insequitur est ōcior, requiemque illī negat, imminetque tergō puellae fugācis, et crinem illius cervicibus sparsum adflat. Illa vīribus absūmptīs expalluit, victaque labōre citae fugae Pēnēidas undās spectāns, 'Fer opem, pater,' inquit. 'Hisce, Tellus,' ait, 'vel mutandō perde istam figūram, quae facit ut laedar.'

Prece vix fīnītā torpor gravis artus eius occupat, atque mollia praecordia tenui librō cinguntur; in frondem crīnēs, bracchia eius in rāmōs crescunt; pēs ēius modo tam vēlōx pigrīs rādīcibus in

325. absumptis:

317. inhaesūrō: correptūrō, -320. ōra: rictūs, 164.haustís. 328. laedar: offendar.-330. praecordia: viscera.

TERM OF OV.-3

Hanc quoque Phoebus amat, positaque in stipite dextra sentit adhuc trepidare novo sub cortice pectus, complexusque suis ramos ut membra, lacertis

Cui deus, 'At quoniam coniunx mea non potes esse, arbor eris certe,' ■ dixit, "

6 mea. Semper habebunt te coma, te citharae, te nostrae, laure, pharetrae. Tu ducibus Latiis aderis

cum laeta Triumphum

vox canet et visent longas Capitolia pompas.

Postibus Augustis eadem fidissima custos

ante fores stabis, mediamque tuebere quercum. Utque meum intonsis caput est iuvenale capillis,

tu quoque perpetuos semper gere frondis honores.' Finierat Paean. Factis modo laurea ramis

adnuit utque caput visa est agitasse cacumen.

335

340

345

terrā haeret, obitque ōra cacumen. Nitor ūnus in illa remanet. Hanc quoque Phoebus amat, dextrāque suā in stīpite positā pectus Daphnēs novō sub cortice adhuc trepidare sentit, complexusque rāmōs illīus ut membra lacertīs suīs, ōscula lignō dat: ipsum tamen lignum ōscula refugit. Cui deus dixit: 'At quoniam coniunx mea esse non potes, arbor mea certē eris. Semper tē coma, tē citharae, tē pharetrae nostrae, laure, habebunt. Tu Latiis ducibus aderis cum vōx laeta Triumphum canet, et visent Capitōlia longās pompās. Tū eadem postibus Augustīs fidissima custōs ante forēs stābis, quercumque mediam tuēbere. Utque meum caput iuvenāle est intōnsīs capillīs, tū quoque semper gere perpetuōs frondis honōrēs.'

Finierat Paean. Laurea rāmīs modo factis adnuit, cacumenque ut caput agitāsse est vīsa.

332. pigrīs: sēgnibus. — 333. nitor: splendor.—344. tuēbere: defen dēs.-348. agitāsse: movēre.

THE PALACE OF THE SUN. PHAËTHON IS DAZZLED BY
WHAT HE SEES

Regia Solis erat sublimibus alta columnis,

clara micante auro flammasque imitante pyropo,
cuius ebur nitidum fastigia summa tegebat;

350

argenti bifores radiabant lumine valvae.

Materiam superabat opus; nam Mulciber illic

aequora caelarat medias cingentia terras,
terrarumque orbem caelumque, quod imminet orbi.
Caeruleos habet unda deos, Tritona canorum,
Proteaque ambiguum, balaenarumque prementem
Aegaeona suis immania terga lacertis,

355

Doridaque et natas; quarum pars nare videtur,
pars in mole sedens virides siccare capillos,
pisce vehi quaedam: facies non omnibus una,
nec diversa tamen; qualem decet esse sororum.

360

353 opus: ars.- - 355. imminet: impositum est. - 360, móle: rūpe, 181.