Alitis in raræ miferum devertite funus. Magną, sed antiqui caufa doloris Itys. Et ftetit ad finem longa tenáxque fides. 20 Quid juvat, ut datus es, noftræ placuiffe puellæ ? Tu poteras fragiles pennis hebetare fmaragdos, 25 Raptus es invidiâ. non tu fera bella movebas: Garrulus, et placidæ pacis amator eras. 30 Ecce, coturnices inter fua prælia vivunt : Milüus, et pluviæ graculus auctor aquæ. 35 Vivit et armiferæ cornix invifa Minervæ; Illa quidem fæclis vix moritura novem. Occidit 40 Occidit ille loquax, humanæ vocis imago, Triftia Phylacidæ Therfites funera vidit : Jámque cinis, vivis fratribus, Hector erat. Quid referam timidæ pro te pia vota puellæ ; Vota procellofo per mare rapta Noto? 45 Septima lux aderat, non exhibitura fequentem: Et ftabat vacuâ jam tibi Parca colo. 50 Nec tamen ignavo stupuerunt verba palato. Si qua fides dubiis; volucrum locus ille piarum Et vivax Phoenix, unica femper avis. 55 Explicat ipfa fuas ales Junonia pennas : 60 Ofcula dat cupido blanda columba mari. Offa tegit tumulus: tumulus pro corpore parvus: Non Non fe divitiis, fed carmine commendat Vates. ACcipe, per longos tibi qui deferviat annos : Accipe, qui purâ nôrit amare fide. Si me non veterum commendant magna pa rentum Nomina;, nec noftri fanguinis auctor eques'; 5 Nec meus innumeris renovatur campus aratris; Temperat et fumtus parcus uterque parens; AtPhoebus,comitéfquenovem, vitísque repertor, Hoc faciant: et, me qui tibi donat, Amor: Et nulli çelura fides; finè crimine mores; Nudáque fimplicitas, purpureúfque pudor. Non mihi mille placent: non fum defultor Amoris. 10 Tu mihi (fi qua fides) cura perennis eris. Tecum, quos dederint annos mihi fila fororum, Vivere contingat: téque dolente mori. 15 Te mihi materiem felicem in carmina præbe ; Provenient causâ carmina digna fuâ. Carmine nomen habent exterrita cornibus Io, Quaéque, fuper pontum fimulato vecta juvenca, 20 Virgineâ tenuit cornua vara manu. Nos quoque per totum pariter cantabimur orbem: Junctáque femper crunt nomina noftra tuis. Tabellas Tabellas fibi repulfam ferentes damnat NASO. 10. TE hinc, difficiles funebria ligna tabellæ ; Túque negaturis cera referta notis. Quam, puto, de longe collectam flore cicutæ Melle fub infami Corfica mifit apis.5 At, tanquam minio, penitus-medicata rubebas, Ille color verè fanguinolentus erat.. Projectæ triviis jaceatis inutile lignum: Vófque rotæ frangat prætereuntis onus. Illum etiam, qui vos ex arbore vertit in ufum, Convincam puras non habuisse manus. Præbuit illa arbor mifero fufpendia collo: Carnifici duras præbuit illa cruces... Illa dedit turpes raucis bubonibus umbras: Vulturis in ramis et ftrigis ova tulit, 15 His ego commisi noftros infanus amores, Molliáque ad dominam verba ferenda dedi? Aptiùs hæ capiant vadimonia garrula ceræ, Quas aliquis duro cognitor ore legat. Inter ephemeridas meliùs tabulásque jacerent, In quibus abfumtas fleret avarus opes. Quid precer iratus? nifi vos cariofa fenectus 20 Rodat, et immundo cera fit alba fitu: / Omnia pecuniæ obtemperant. T quifqam ingenuas etiamnum fufpicit artes, ET Aut tenerum dotes carmen habere putat ? Ille ego Mufarum purus Phoebíque facerdos Dum merces aberat; durus pater, ipfa fevera 15 Sed poftquam fapiens in munera venit adulter ; 20 Manibus admôrat: nulláque massa fuit. Nee |