MEDEA JASONI

ARGUMENTUM.

Fafon, cùm primum Colchon attigit, à Medeå, Æëtæ Colchorum regis filiâ, receptus eft, & amatus; quae interpofitâ conjugii fponfione, illum edocuit, quonam palto ad optatam perveniret prædam. Aureo igitur vellere rapto, clam cum Medea fugam arripuit. Quos cum infequeretur Eeta, illa Abfyrti fratris, quem fecum ducebat, occifi membra difperfit: ut ita patrem offa filii legentem moraretur. Et fic incolumes in Theffaliam tandem devenerunt: ubi Efonem Fafonis patrem, annis jam decrepitum, ad viridem ætatem reduxit. Fafon dein Medeam repudiavit: & Creufam, Greontis regis Corinthiorum filiam, uxorem affumpfit. Furibunda igitur Medea ad Jafonem fcripfit, ingratum ejus animum accufat, præfentemque ultionem, nifi recipiatur, interminatur.

5

A

T tibi Colchorum (memini) regina vacavi; Ars mea, cùm peteres, ut tibi ferret opem, Tune, quæ difpenfant mortalia fila, forores' Debuerant fufos evolüiffe meos.

Tunc potui Medea mori bene. Quicquid ab illo Produxi vitæ tempore, pœna fuit.

Hei mihi! cur unquam juvenilibus acta lacertis Phryxêam. petiit. Pelias arbor ovem ?

Cur

10

15

20

Cur unquam Colchi Magnetida vidimus Argo:
Turbaque Phafiacam Graia bibistis aquam?
Cur mihi plùs æquo flavi placuêre capilli;

Et decor, et linguæ gratia ficta tuæ ?

At (femel in noftras quoniam nova puppis arenas
Venerat, audaces attuleratque viros)

Iffet anhelatos non præmedicatus in ignes

Immemor Æfonides, oraque adunca boum;
Semina jeciffet; totidemq; refumeret hoftes,
Ut caderet cultu cultor ab ipfe fuo.

Quantum perfidiæ tecum, fcelerate, perîffet!
Dempta forent capiti quam mala multa meo!
Eft aliqua ingrato meritum exprobrare voluptas.
Hâc fruar: hæc de te gaudia fola feram.
Juffus inexpertam Colchos advertere puppim,
Intrâfti patriæ regna beata meæ.

25 Hoc illic Medea fui, nova nupta quod hic eft. Quàm pater eft illi, tàm mihi dives erat.

30

Hic Ephyren bimarem; Scythiæ latus ille nivofæ
Omne tenet, Ponti quà plaga læva jacet.
Accipit hofpitio juvenes eta Pelafgos,
Et premitis pictos corpora Graia toros.
Tunc ego te vidi: tune copi fcire quid effes.
Illa fuit mentis prima ruina meæ.

Ut vidi, ut perii! nec notis ignibus arfi..

Ardet ut ad magnos pinea tæda Deos. 35. Et formofus eras, et me mea fata trahebant. Abftulerant oculi lumina nostra tui.

Perfide,

40

Perfide, fenfifti: quis enim bene celat amorem ?
Eminet indicio prodita flamma fuo.

Dicitur interea tibi lex; ut dura ferorum

. Infolito premeres vomere colla boum.

[Martis erant tauri plus, quàm per cornua, fævi Quorum terribilis fpiritus ignis erat.] Ære pedes folidi, prætentaque naribus æra: Nigra per afflatus hæc quoque facta fuos. 45 Semina præterea populos genitura, juberis Spargere devotâ lata per arva manu, Qui peterent fecum natis tua corpora telis. Illa eft agricolæ meffis iniqua fuo. Lumina cuftodis fuccumbere nefcia fomno Ultimus eft aliquâ decipere arte labor. Dixerat Æëtes. Mæfti confurgitis omnes: Menfaque purpuréos deferit alta toros. Quàm tibi nunc longè regnum dotale Creüfæ, Et focer, et magni nata Creontis erant ? 55 Triftis abis. Oculis abeuntem profequor udis: Et dixit tenui murmure lingua, Vale.

50

60

Ut pofitum tetigi thalamo male faucia lectum;
Acta eft per lacrymas nox mihi, quanta fuit.
Ante oculos taurique meos, fegetefque nefanda;
Ante meos oculos pervigil anguis erat.

Hinc amor, hinc timor eft ipfum timor auger

2. amorem,

Mane erat, et thalamo chara recepta foror;

C

Disjectam

Disjéctamque comas, averfaque in ora jacentem
Invenit, et lacrymis omnia plena meis.

65 Orat opem Minyis: petit alter, et alter habebit. Æfonio juveni, quod rogat illa, damus.

70

Eft nemus et piceis et frondibus ilicis atrum :
Vix illuc radiis folis adire licet

Sunt in eo, fuerantque diu, delubra Dianæ :
Aurea barbaricâ ftat Dea facta manu.

Nefcio an exciderint mecum loca. Venimus
illuc.

Orfus es infido fic prior ore loqui :

Jus tibi et arbitrium noftræ Fortuna falutis
Tradidit: inque tuâ vitaque morsque manu.

75 Perdere poffe fat eft ; fi quem juvat ipsa potestas, Sed tibi fervatus gloria major ero.

80

Per mala noftra precor, quorum potes effe leva

men;

Per genus et numen cuncta videntis avi;
Per triplicis vultus, arcanaque facra Dianæ ;
Et fi forte alios gens habet ifta Deos :
O virgo, miferere mei; miferere meorum!
Effice me meritis tempus in omne tuum.
Quod fi forte virum non dedignare Pelafgum,

(Sed mei tam faciles unde meofque Deos?) 85 Spiritus ante meus tenues vanefcat in auras, Quàm thalamo, nifi tu, nupta fit ulla meo. Confcia fit Juno, facris præfecta maritis : Et Dea, marmoreâ cujus in æde fumus.

Hæc

Hæc animum (et quota pars hæc funt ?) movêre

puellæ

90 Simplicis ; et dextræ dextera juncta meæ. Vidi etiam lacrymas: an pars eft fraudis in illis? Sic cito fum verbis capta puella tuis.

Jungis et æripedes inadufto corpore tauros,

Et folidam juffo vomere findis humum.

95 Arva venenatis pro femine dentibus imples: Nafcitur, et gladios fcutaque miles habet.

Ipfa ego, quæ dederam medicamina, pallida fedi;
Cùm vidi fubitos arma tenere viros.

Donec terrigenæ (facinus miferabile) fratres

100. Inter fe ftrictas conferuere manus.

Pervigil ecce! draco fquamis crepitantibus horrens Sibilat; et torto pectore verrit humum. Dotis opes ubi tunc ? ubi tunc tibi regia conjux ? Quique maris gemini destinet Ifthmos aquas? 105 Illa ego,quæ tibi fum nunc denique barbara facta, Nunc tibi fum pauper, nunc tibi visa nocens, Flammea fubduxi medicato lumina fomno: * Et tibi, quæ raperes, vellera tuta dedi. Proditus eft genitor: regnum patriamque reliqui: Munus, in exilio quod licet effe, tuli. At non te fugiens fine me, germane, reliqui. Deficit hoc uno litera noftra loco.

Quod facere aufa mea eft, non audet fcribere .dextra....

Sic ego, fed tecum, dilaceranda fui.