Sit satis, ornatus dissoluisse comae ; Quo tenera irato flere puella potest. Sed manibus qui saevus erit, scutumque sudemque LIBRI II. ELEGIA I. Quisquis adest, valeat: fruges lustramus et agros, Pendeat et spicis tempora cinge, Ceres. 65 5 Omnia sint operata deo; non audeat ulla Lanificam pensis imposuisse manum. 10 Vos quoque abesse procul iubeo, discedat ab aris, Cui tulit hesterna gaudia nocte Venus. Casta placent Superis; pura cum veste venite 62. ornatus Klindw. H. L. ornatas Cui profluat alii Codd. comue cum Cdd. V. W. B. L. cum aliis H. 64. Quo Cdd. W. B. L. Quoi de Douzae coni. V. 68. perfluat Libri plerique. W. Pucc. V. B. praefluat alii Codd. Mitsch. ad Horat. C. 4, 7, 10. pluat Heins. coni. Broukh. Heyn. H. LIB. II. ELEG. I. per Tibullus ad praediolum suum reversus agrorum et frugum lustrationem S. sacrum ambarvale instituit, quod singuli patresfamilias in arvis suis privatim celebrasse videntur mense Aprili (v. Voss. ad Virg. Ge. 1, 338.) Fratres vero Arvales XII. quotannis publice sacrificium Deae Diae (Cereris) per triduum celebrabant, XVI, XIV et XIII. vel VI, IV et III. Kal. Iun. v. Ingeret ardenti grandia ligna foco, Turbaque vernarum, saturi bona signa coloni, Ludet et ex virgis exstruet ante casas. Viden ut felicibus extis Eventura precor. Significet placidos nuntia fibra deos? Nunc mihi fumosos veteris proferte Falernos Consulis et Chio solvite vincla cado. 25 Vina diem celebrent; non festa luce madere Est rubor, errantes et male ferre pedes. 30 Sed,, bene Messalam" sua quisque ad pocula dicat, Gentis Aquitanae celeber Messala triumphis Huc ades adspiraque mihi, dum carmine nostro 35 Rura eano rurisque deos. His vita magistris Illi compositis primum docuere tigillis Exiguam viridi fronde operire domum. Illi etiam tauros primi docuisse fèruntur Servitium et plaustro supposuisse rotam. Tunc victus abiere feri, tunc consita pomus, Tunc bibit irriguas fertilis hortus aquas ; Aurea tunc pressos pedibus dedit uva liquores, Mixtaque securo est sobria lympha mero. Rura ferunt messes, calidi quom sideris aestu Deponit flavas annua terra comas. Rure levis verno flores apis ingerit alveo, 40 45 50 Agricola assiduo primum satiatus aratro Gaetano Marini gli atti e monumenti de' Fratelli Arvali. Roma 1795. 2. Vol. 4. Quum v. 33. Messalae triumphus memoretur, circa 728. scripta videtur haec Elegia. adest, valeat] cum Cdd. L. - faveat facili emendat. Codd. aliq. et Scal. Quisquis ades, faveas vulgo de coni. Douzae. 11. discedut Cui cum Cdd. Lachm. discedite Quis cum Italis Vulgo. 18. tollite Codd. 3. V. 20. segnior Codd. aliq. V. B. 24. construet V. 27. fumosum Falernum Stat. Scal. 34. Tu magna V. 37. quis Cod. Corv. V. B. Nobbe. 40. casam Regiensis et Pucc. mi] Codd. aliq. L. primum Pucc. Vulgo. Ib. domuisse servitium Codd. nonnulli, unde Gebhard. V. B. : domuisse servitio. 43. insita Codd. coni. 51. defessus Codd. 2. - las aliq. V. B. satus Scal. 49. Eclogae Poët. Lat. vernos Fruter. 10 41. pri Cantavit certo rustica verba pede Et satur arenti primum est modulatus avena Primus inexperta duxit ab arte choros : Fecit et antiquis imposuit Laribus. 55 60 Hinc et femineus labor est: hinc pensa colusque, Atque aliqua assiduae textrix operata Miner vae 65 Ipse interque greges interque armenta Cupido Illic indocto primum se exercuit arcu : Hei mihi, quam doctas nunc habet ille manus ! 70 Nec pecudes, velut ante, petit; fixisse puellas Hic iuveni detraxit opes, hic dicere iussit 57. e pleno Cod. 1. V. B. 75 Ib. auxerat hircus cum Cdd. L., quod intelligi nequit. Quomodo enim caper augeat ovium numerum? duxerat est e coni, Mureti. „der Führer nicht blofs der Ziegen, sondern auch der Schaf heerde wurde dem Führer des Chores gegeben." Iacobs. Dux pecoris; hirtas duxerat hircus oves Heins. V. Oves autem hirtue non sunt. Hine Nobbe: Dux pecoris; hirtus duxerat hircus oves, sono prope ridiculo. Melius nondum repertum est Mureli coniecturâ, 59. primam Codd. aliq. V. 64. ut - - verset Codd. 3. V. 65. Sic Ed. min. 1472. Lachm. Codd. permulti: assidue textrix operata Minervam. textris Cod. 1. texlis Fruter. coni. Cod. 1. H. et vulgo. 66. pectine tela sonat Cod. 1. ex, interpolatione. V. B. — pectine lana sonat unus ap. Voss. ad Cat. p. 249. Pro applauso pauci appulso. Latus intelligitur telae ipsius, quae applausa (pulsa) pectine vel radio sonitum edit, satis celebratum a poëtis. Proprie quidem radius sonat, dictus propterea xɛpxìs doidos ab Eurip. apud Aristoph. Ran. 1316. At etiam tela sonat ipsa. Eurip. Iph. Taur. 210. ἱστοῖς ἐν καλλιφθόγγοις.” Huschk. 70. Heu Ald. 77. Et digitis Burm, Sec. coni. 78. dum manus V. 82. precor] ex optt. Cdd. L. Ah miseri, quos hic graviter deus urget! at ille Felix, cui placidus leniter afflat Amor! Sancte, veni dapibus festis; sed pone sagittas Et procul ardentes hinc, precor, abde faces. Vos celebrem cantate deum pecorique vocate 80 Voce; palam pecori, clam sibi quisque vocet: Aut etiam sibi quisque palam; nam turba iocosa Obstrepit et Phrygio tibia curva sono. 85 Ludite iam Nox iungit equos currumque sequuntur Matris lascivo Sidera fulva choro Postque venit tacitus fuscis circumdatus alis Somnus et incerto Somnia vana pede. LIBER II. ELEGIA V. Phoebe, fave! novus ingreditur tua templa sacerdos; Nunc te vocales impellere pollice chordas, 90 Nune, precor, ad laudis flectere verba modos. Ipse triumphali devinctus tempora lauro, 5 Sed nitidus pulcherque veni; nunc indue vestem 10 Tu procul eventura vides, tibi deditus augur Tuque regis sortes, per te praesentit haruspex, procul Vulgo. 83. vocate: Voce palam V. 89. fuscis] Itali. H. furvis, quod fortasse a Pontano est, C2d. Heins. V. B. Lackm.; quod et per se post Sidera fulva locum omnino non habet. Codd. et Edd. plures. Huschk. fulvis e suis 90. vana] nigra alii Codd. Heyn. V. B. L. (quod h. 1. admodum ingratum est) - pigra Heins. vara Broukh. LIB. II. ELEG. V. , M. Valerio Messalino e filiis M. Valerii Corvini Messalae maiori natu, quod in collegium quindecimvirorum, (quibus solis erat potestas libros Sibyllinos adeundi,) cooptatus fuerat, gratulatur Tibullus." B. 4. Ita Codd. 5. H. B. i. e. „flecte, accommoda modos tuos ad verba carminis, quo laudo Messalinum." (ad laudes meas corrupte Cdd. pleriq. L.; qui proponit ad laudes flectere verba mea i. e. „ita informa verba mea, ut digne laudes Messalini concelebrent." Minus apti tamen aliquid habet etiam haec ratio; et vix corrupta essent vv. tam plana: verba mea.) (— ad laudes fl. v. modis V.) 8. depositam Codd. aliq. Edd. vett. 11. debitus Codd. aliq. V. B. Lubrica signavit quom deus exta notis: Te duce Romanos nunquam frustrata Sibylla est, 15 20 Nec fore credebat Romam, quom maestus ab alto (Romulus aeternae nondum firmaverat urbis Moenia, consorti non habitanda Remo, Sed tunc pascebant herbosa Palatia vaccae Et stabant humiles in Iovis arce casae. Garrula silvestri fistula sacra deo, Exiguus pulsa per vada linter aqua. Ad iuvenem festa est vecta puella die; Cum qua fecundi redierunt munera ruris, Caseus et niveae candidus agnus ovis.) Impiger Aenea, volitantis frater Amoris, 18. quod Codd. aliq. B. L. fundaverat al. Mur. 25 30 35 quoi V. coni. 23. formaverat Codd. multi. B. 33. Et Codd. aliq. V. B. Ib. Velabrum planities inter Capitolium, Palatinum et Aventinum montem. 35. diti] Muretus. ditis cum suis Cdd. L., quod est ex accommod. ad proximum Voc. 39. Redit oratio ad v. 22. 43. Numicius, amnis inter Laurentum ac Lavinium decurrens. v. Liv. 1, 2. lustin. 43, 1. Virg. Aen. 12, 794. Ovid. Met. 14, 581. 45. volitans Cod. 1. V. 53. dalos furtim V. coni. tuos, urnam Schrader. Est τὰς λάθρα, λεληθότως συνουσίας, ut, notante Huschkio, αἱ παραυτίκα ἡδοναί, αἱ ἄγαν σπουδαί. 55. septem de Cod. 1. V. B. 57. rebus Codd. 2. V. 59. rutilantibus V. coni. 66. i. e. iactavit comas ante caput fusas." (Capronae dicuntur comae, quae anle frontem sunt, quasi a capite pronae. Lucil. Sat. Lib. VII. Aptari (iactari Huschk.) caput aique comas fluitare capronas, Altas, frontibus immissas, ut mos fuit illis. Nonius.) Huschk. Scal.: Iactavit fusa sed caput unte coma. Voss. : iactat diffusa dum caput ante coma. v. 67. - 70. refer ad v. 79. Haec fuerant olim. Lactant. 1. 6, 10. M. Varro scripsit Sibyllas decem numero fuisse septimam Cumanam, nomine Amaltheam, quae ab aliis Demophile vel Herophile nominatur, eamque novem |