Commemorat speciem lacrumas effundere salsas Quapropter, bene quom superis de rebus habenda Qua fiant ratione et qua vi quaeque gerantur Unde anima atque animi constet natura, videndum : Nec me animi fallit Graiorum obscura reperta Hunc igitur terrorem animi tenebrasque necessest 130 135. 140 145 126. salsas firmant G. C. Sed E. falsas; unde oritur eadem dubitatio, quae nos etiamnunc male habet in verss. Tragici apud Cic. Tuscul. I, §. 37. animae obscura umbra, salso (al. falso) sanguine, mortuorum imagines. 130. genantur I.. 132. animae Iensius. B. 134. terrificent cod. Bodl. Gif. Pareus probante W. qui insuper hac coni. nos mactat. (et quá re Terrificent.) 137. animi Macrob. 6, 2. G. C. E. A. animus Cod. Bodl. Edd. vett. Av. 141. spectata voluntas Bodl. A. (spectata voluptas W.) Sed veram lectionem asserunt reliqui Codd. Edd. vett. 142. perferre C. Ven. Av. P. A. Cfr. Tragicum apud Cic. pro Sestio §. 102. Te id, quod multi invideant multique expetant, inscitia'st postulare, si tu laborem summa cum cura ecferas (al. perperam afferas) nullum. 143. severas Bentl. 150. Ita scripsit W. Cuius principium hinc nobis Av. P. Principium cuius hinc nobis G. C. E. Alii Cdd. Brix. Ver. Ven. Principium hinc cuius nobis A. L. H. Frequentes sunt eiusmodi transpositiones vel metro vel sententiae contrariae etiam in Gott. v. c. 118. Ennius ut primum cecinit, qui noster amoeno cet. LIB. I. v. 706-749. 707. Cfr. I. 636. Quapropter quei materiem rerum esse putarunt Ignem atque ex igni summam consistere solo, Magno opere vera lapsei ratione videntur: Heraclitus init quorum dux proelia primus, Clarus ob obscuram linguam magis inter inaneis, Quamde graveis inter Graios, quei veru requirunt. Omnia enim stolidei magis admirantur amantque, Invorsis quae sub verbis latitantia cernunt, Veraque constituunt, quae belle tangere pos Non radii solis neque lucida tela diei LIB. I. v. 706-749. Quapropter, quei materiem rerum esse putarunt 150 Constituere; aut humorem queiquomque putarunt 710 Adde etiam, quei conduplicant primordia rerum, Et quei quattuor ex rebus posse omnia rentur, 715 Ex igni, terra atque anima procrescere et imbri. · 720 sunt Aureis et lepido quae sunt fucata sonore. 708. Cic. in Lucullo 37. Princeps Thales ex aqua dixit constare omnia, at hoc Anaximandro, populari et sodali suo, non persuasit; is enim infinitatem naturae dixit esse, e qua omnia gignerentur. Post eius auditor Anaximenes infinitum aëra, Empedocles haec pervulgata et nota quattuor. Ita videlicet Emped. v. 26. Sturz. p. 514. Τέσσαρα τῶν πάντων ριζώματα πρῶτον ἄκουε· Ζεὺς ἀργής, Ἥρη τε φερέσβιος, ἠδ ̓ Αϊδωνεύς, Νήστις ἢ ἡ δακρύοις τέγγει κρούνωμα βρότειον. (sive βροτοῖσιν ex Struvii coni.) 710. Aristot. Metaphys. 1, 3—7. p. 490. Casaub. xai toi dià rí ñor ov zaì tỷv γῆν λέγουσιν, ὥσπερ οἱ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων; πάντα γὰρ εἶναι paow tηv yyv. Xenophanes, de rebus tantum terrestribus procul dubio, asseruit: ἐκ γαίης γὰρ πάντα, καὶ ἐς γῆν πάντα τελευτᾷ. v. Sext. Εmp. adv. Math. 10, §. 315. 712. longei Codd. 3. W. F. deerrasse unus. derrasse duo. longique derrasse unus. Reliqui (etiam C. E. et Edd. vett.) — longeque errasse H. Sed scribendum cum Gott. longe derrasse. Idem habet Magno opere. 714. igni Oenopides Chius. - liquori Xenophanes: γῆ καὶ ὕδωρ πάνθ' ὅσσα γίνονται ndè qúovrai. v. Brandis Commentatt. Eleat. p. 10. et 45. 718. Quintil. 1, 6, 30. Nonnunquam etiam barbara ab emendatis conatur discernere (etymologia) ut quum Triquetram dici Siciliam, an Triquedram oporteat, quaeritur. ubi Spalding: Ab doa sane, an a quadra? 719. An litoris, an maris? Bentl. cfr. Passow. ad Tac. Germ. 1. p. 83. de voce sinus, cuius eadem est ratio. 720. aspargit G. W. 721. A. Gell. 12, 20. Ciceroni mollius teretiusque visum est in quinta in Verrem fretu scribere quam freto. Ib. (ulnis W.) Aeoliae terrarum oras a finibus eius. Nec sanctum magis et mirum carumque videtur. Et graviter magni magno cecidere ibi casu: ,, 725 730 735 740 722. Ita H. W. F. e Cod. Lugd. 2. a sec. m. — Haeliae Codd. 4. (etiam G.) — Italiae terrarum Reliqui (C. E.) Edd. vett. · Italiae terrai L.- Aeoliam Liparen dixit Virg. Aen. 8, 416. cfr. Plin. 3, 14. [Ceterum admodum notabilis est lectio Gott. ac fractibus longi Ionium (i, e. amfractibu' longe Ionium) gl. aspargit virus ab undis; cuius lect. constructio haec esset: Siciliam magnis amfractibus circumfluitans Ionium virus (= salsugo, mare, subiecti loco) longe (usque e longinquo fluitans) ab undis glaucis aspergit (cum eodem obiecto, quod habet v. circumfluitans scil. Siciliam.) (pro virus male Cd. C. litus.) Ad v. 721. nota similem colorem habere versum incogniti poëtae, Ennii, puto, apud Cic. de N. D. 3, §. 24. Europam Libyamque rapax ubi dividit unda. Constructio autem haec est:,, mare undis dividit a finibus Siciliae oras terrarum Aeoliae." Quum temporibus antiquis tota regio Aeolia audiret, terrâ freto perruptâ, partibus Siciliae divulsis id nomen potissimum inhaerescebat. Ibi Vulcani et Cyclopum domus, antra scilicet Aeolia, scriptoribus permultis decantata. Haec autem colliguntur ex scholio, quod ex libris suis nonnulli deprompsere:,, Ea, quam Iocastes, Aeoli filius, ad fretum Siculum inhabitabat, pars dicta Aeolia.' 725. Sic L. F. Wakef. Cfr. Diod. 5, 8.] vis ut omniat G. Alii. iterum ut vis evomat E. H. W. iterum vis evomat C. 731. clarumque Fab. 740. ex dio Cod. Memm. ap. L.- Cod. C.: a Phoebi: sed cfr. Aristoph. Plut. 39. τί δῆς ὁ Φοῖβος ἔλακεν ἐκ τῶν στεμμάτων ; ut hic ex tripode Phoebi. 742. Iliad. 18,26. αὐτὸς δ ̓ ἐν κονίησι μέγας μεγαλωστί τα νυσθείς. 743. Empedocles v. 183. St. οὐδέ τι τοῦ παντὸς κενεὸν πέλει, οὐδὲ περισσόν. Ib. primum, qui G. Constituunt et res molleis rarasque relinquunt, Suave, mari magno turbantibus aequora ventis, E terra magnum alterius spectare laborem ; Non, quia vexari quemquam est iocunda voluptas, Sed, quibus ipse malis careas, quia cernere suave est. O miseras hominum menteis! o pectora caeca! 745 5 10 Qualibus in tenebris vitae quantisque periclis 15 Degitur hoc aevi quodquomque est! Nonne viderest, Corpore seiunctus dolor absit, mente fruatur Iocundo sensu, cura semota metuque? Ergo corpoream ad naturam pauca videmus LIB. II. v. 1 — 59. 20 1. maris magni aequora Markl. ad Statium. p. 144. 2. (vastum W.) 5 et 6. inverso ordine leguntur apud Av. Pium, A. Hav. Sed W. Codd., etiam C. E., et Edd. vett. secutus est. Ceterum C.: tui sine p. p. 7. Pindarus ap. Plat. de rep. 2. C. 8. πότερον δίκα (al. δίκας) τεῖχος ὕψιον, ἢ σκου λιαῖς ἀπάταις (al. σκολιᾶς ἀπάτας) ἀναβάς, καὶ ἐμαυτὸν οὕτω περιφράξας διαβιῶ. 12. perstante Pii membranae, prob. W. Horat. Sat. 5, 39. persta atque obdura. 14. stultas plerique Codd. tribus apud Le Brun exceptis ap. Lact. 1, 21. 16. videre est Pii Cdd. . W. G. E. L. Gif. H. qui G. C. E. remota G. videre videtis C. Edd. vett. ante Lamb. 1. quom Vulgo. 17. quoi Ad. W. 19. semotu' B. v. 2, 22. nullas L. Gif. Fab. 2 21. quemque A. L. Eclogae Poët. Lat. Gratius interdum neque natura ipsa requirit: 25 30 35 Qua propter, quoniam nil nostro in corpore gazae Quod superest animo quoque nil prodesse putandumst: Si non forte tuas legiones per loca campi 40 Fervere quom videas belli simulacra cienteis; >> 45 25. Odyss. 7. 100. 27. ostroque Preigerus. 28. citharae pro dativo habeo; Forbigerus nom. plur. esse putat. Tertium casum voluerunt etiam Av. Junt. A. citharis edentes. Ib. templa i. e. laquearia fornicata. tecta Macrob. 6, 2. recte." Bentl. Sed altero loco ibid. recte est templa. 29. Quin tamen Gif. ex Macrobio, ut ait, sed Edd. laudatae habent Cum tamen. Gif. secutus est H. Attamen L. 34. Nec calido c. d. corpore f. C. et in marg. tempore. 36. Sic L. Eichst. F. Iacteris C. E. et e Gudii collat. ipse Gott. Av. H. W. Ceterum notandum Edd. vett. habere Lacteris ut 4, 993. et 5, 1067. ubi cfr. Interpretes. 39. Sic C.-putandum Cet. Post v. 41. in Gott. sequitur lemma hoc: SVBCIDIIS MAGNIS EPICURI CONSTABILITAS ORNATAS ARMIS ITASIVASTARIT ERE ANIMATAS (omnia sic) et in E.: Subsidiis magnis epicuri constabilitas ornatus || Amisit astatua stavitesque animatas, et in C. Subsidiis magnis epycuri (sic) constabilitas Ornatas animis statuas statuasque animatas ac similiter tamquam poëtae versus in Edd. vett. Av. ac Pio. Deleta sunt ista in Ed. Iunt. et Ald. sec.; tum reducta in Ed. Basil. 1531. Gryph. 1540. et 1546.; rursus inducta a Lamb. Seqq. Nec quid in iis lateat, pro certo exputari potest: nam me, qui inde aliquando feceram Subsidiis magnis fulciri constabilitas, Ornatas armis statuas turreisque animatas optimo iure reprehenderunt Pinzg. et Forbig. Error meus inde ortus est maxime, quod, quum in Pii editione, qua tunc utebar, ipsius Lucretii verbis tamquam versus interpositi sunt, ego non satis attendebam ad codices, in quibus lemmatis s. tituli locum obtinent. Si Graeca a principio |