Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

Hesperus adveniet fausto cum sidere coniux,
Quae tibi flexanimo mentem perfundat amore
Languidulosque paret tecum coniungere somnos
Levia substernens robusto brachia collo.
Currite ducentes subtemina, currite, fusi.

Nulla domus talis unquam contexit amores:
Nullus amor tali coniunxit foedere amantis,
Qualis adest Thetidi, qualis concordia Peleo.
Currite ducentes subtemina, currite, fusi.

Nascetur vobis expers terroris Achilles,
Hostibus haud tergo, sed forti pectore notus:
Qui persaepe vago victor certamine cursus
Flammea praevortet celeris vestigia cervae.
Currite ducentes subtemina, currite, fusi.

Non illi quisquam bello se conferet heros,
Quom Phrygii Teucro manabunt sanguine rivi,
Troicaque obsidens longinquo moenia bello
Periuri Pelopis vastabit tertius heres.
Currite ducentes subtemina, currite, fusi.

Illius egregias virtutes claraque facta
Saepe fatebuntur gnatorum in funere matres:

335

340

345

350

tota Macedonia, itemque pro Thessalia ponitur. v. Voss. ad Virg. Ge. 1, 327. servos Codd. aliquot. hinc Voss, coni, serves. Sed vos quos Subl. Astius: construunt: sed vos, fusi, currite fata, quae sequuntur, subtemina ducentes.” Ineptam hanc rationem merito reiiciens, reposuit: Veridicum oraculum, servans quae fata sequuntur. Currite sed hoc nimis friget. Quidni potius construas: sed vos fusi currite ducentes subtemina, quae (accus.) sequuntur fata (nom.)? 332. flexo animo mentis Ald. Codd. Stat. Quae te flexanimo mentis Lach. susp. Ego nihil difficultatis video in vulg. sic constructa: quae mentem tibi perfundat amore flex animo; immo mihi magis poëtam decere videtur, quam Lachm. suspicio. 336. Pro contexit Lachmannus vult connexit, invitus, ut opinor, in soloecismum incidens. Latini scil. dicebant connexuit. Videtur idem v. contexit duxisse a verbo contexere, ideoque pro corrupto habuisse; quum sit a v. contegere. Dubia est etiam Schwenckii interpretatio: Nie hat irgend ein Haus so herrliche Liebe vermählet, pro beherbergt, umwölbet vel simile quid. 336-340. Desunt in Codd. nonnullis et Ed. pr. Spurios censet Scal. 346. Pro rivi codex Stat. tenen; duo item: Quom Phrygii tenero manabunt sanguine Teucri. Sed in coni. inde eliciendis operam perdiderunt: v. c. tenero - campi, Teucro - muri, trunci, tepidi - rivi, Phrygiae terrae, quam Astio probavit imitatio Virg. in Culice 305. Teucria quom magno manaret sanguine tellus. Quom Phrygii Teucro manabunt sanguine campi Sill. Omisit v. dubium Lachin. Mihi cum v. manure etiamnunc melius coire videtur rivi. 352. Ita Ald. 1. Doer.

canos

cum incurvum canos Codd. ap. Stat. cum tremulo incanos Ald. 2.

[ocr errors]

cum in civium Quom cinere incanos Scal.

Quom in cinerem canos solvent a vertice crinis
Putridaque infirmis variabunt pectora palmis.
Currite ducentes subtemina, currite, fusi.

Namque velut densas praecerpens cultor aristas,
Sole sub ardenti flaventia demetit arva,
Troiugenûm infesto prosternet corpora ferro.
Currite ducentes subtemina, currite, fusi.

Testis erit magnis virtutibus unda Scamandri,
Quae passim rapido diffunditur Hellesponto:
Quoius iter caesis angustans corporum acervis
Alta tepefaciet permixta flumina caede.
Currite ducentes subtemina, currite, fusi.

355

360

[blocks in formation]
[ocr errors]

terrae

[ocr errors]

aliis Lachm. ut sit: 374. animis Lips.

355. praecernens Codd. aliquot. Avane. Corrad. unde Statius, Lachm. praecerpens; quod nunc recepi. prosternens Vulgo. Tum messor Aldd. Mur. Sill. 359. magni Heins. 361. augustans e Cod. Burm. Sec. 364. dedita Slat. Doer Ging. Ast. cfr. Bach. ad Tib. p. 30. 365. terre excelso Ven. excelso Guar. Ast. qui confert Aen. 11, 850. terreno ex aggere bustum eoque propendet, ut scribatur terrae ex celso; terrae e celso Censor Ien. Quom Teucrum e caeso coacervatum agmine Heins. 366. percussue Lips. Ven. Marcil. Wak. ad Lucret. 6, 310. Ast. quod de victima legitimum est. perculsae reliqui. 368. simul hanc Cdd. aliq. Bachm. ad Tib. p. 61. Sillig. Pro madefient Cdd. pleriq. madescent. milescent cum ,, Polyxenae sacrificio Achillis umbra mitescet, placabitur." Ven. Web. probante Censore Ieu. ac videndum, ne animi, quod recentt. Edd. occupat, ex interpolatione Avancii sit; ita enim ille in Emendatt. „Lege: quare agite optalos, animi, casu quinto." Animi amores autem explicandum, ut saepe est apud Salustium in primis, animi cupido Orat. Philippi 7. timor animi Cat. 58. Iug. 20. 384. praefuntes scil. nuptiis. Cic. de Div. 1, 45. maiores nostri omnibus rebus agendis, quod bonum, faustum, felix fortunatumque sit, praefabantur. profantes Mitsch. Doer. Ging. Ast. sine necesquin et prima in profari apud poetas semper corripitur: "Huschsk. Ep. crit. p. 104. 385. pectore Codd. plerique. Ed. pr. neque erat profecto cur lectio Scal. omine, quod inest in felicibus carminibus, a recentt. praeferretur,

sitate;

[ocr errors]

Dedatur cupido iamdudum nupta marito.
Currite ducentes subtemina, currite, fusi.

Non illam nutrix orienti luce revisens,
Hesterno collum poterit circumdare filo.
Currite ducentes subtemina, currite, fusi.

Anxia nec mater discordis maesta puellae
Secubitu caros mittet sperare nepotes.
Currite ducentes subtemina, currite, fusi."

Talia praefantes quondam felicia Pelei
Carmina divino cecinerunt pectore Parcae.
Praesentes namque ante domos invisere castas
Heroum et sese mortali ostendere coetu
Caelicolae nondum spreta pietate solebant.
Saepe pater divom templo in fulgente revisens,
Annua quom festis venissent sacra diebus,
Conspexit terra centum procurrere currus.
Saepe vagus Liber Parnassi vertice summo
Thyiadas effusis euantis crinibus egit:
Quom Delphi tota certatim ex urbe ruentes
Acciperent laeti divom fumantibus aris.
Saepe in letifero belli certamine Mavors.

380

385

390

395

Aut rapidi Tritonis hera aut Rhamnusia virgo
Armatas hominum est praesens hortata catervas.
Sed postquam tellus scelere est imbuta nefando

Eam reiecit et Ast. (diviso - - pectine Voss. i. e. partito labore.) 387. Codd. Hereus vel Nereus (sic Ed. pr.) ut v. 23. quidam: Nereos salvete. Hinc Sigicellus ap. Stat. Heroum coni. Saepius Aldd. Doer. Ging., sed sufficit, opinor, ter repetitum saepe v. 389, 392, 396. 389. renidens Subl., sed cfr. Lucret, 2, 359. (vacca) crebra revisit ad stabulum. 390. quom Edd. vett. Wakef. ad Lucr. 2, 259. Doer. Sill. dum eum Vulgg. Lachm. 391. In Codd. nonnullis et Subl. ed. Cretúm pro centum; tum procumbere; (quod dedit Lachm.) Sed hoc esset in terram procidere" satis mirâ sententiâ. tauros Itali: quibus in mentem venerat Virgilianum illud: Procumbit humi bos. Wakef. ad Lucr. 2, 259. Conspexit Creta centum prorumpere currus. Quod ad prius tentamen attinet, terra sane admodum languet, sed nec nomen proprium, quod arbitratus est ille, desideratur. Immo possis suspicari: cretum i. e. ad calcem) centum. Procurrere currus sollicitandum haud erat, Val. Flacc. 6, 697. infesto procurrit in agmina curru; crebra repétitio literarum c. et r. rotarum strepitum quodammodo refert, ut fere Enni illud p. 129. tumultum: Africa terribili tremit horrida terra tumultu. 395. lacti spumantibus Voss. 397. Minerva Tritonis lacus domina. Μαραθῶνος δὲ σταδίους μάλιστα ἑξήκοντα ἀπέχει Ραμνοῦς τὴν παρὰ θάλασσαν ἰοῦσιν ἐς Ωρωπόν μικρὸν δὲ ἀπὸ θαλάσσης ἄνω Νεμέσεως ἐστὶν ἱερόν, ἢ θεῶν μάλιστα ἀνθρώποις ὑβρισταῖς ἐστιν ἀπαραίτητος. Paus. Attic. 33, 2.

[ocr errors]

Iustitiamque omnes cupida de mente fugarunt,
Perfudere manus fraterno sanguine fratres,
Destitit exstinctos natus lugere parentes,
Optavit genitor primaevi funera nati,
Liber ut innuptae poteretur flore novercae,
Ignaro mater substernens se impia nato,
Impia non verita est divos scelerare parentes:
Omnia fanda nefanda malo permixta furore
Iustificam nobis mentem avortere deorum.
Quare nec talis dignantur visere coetus
Nec se contingi patiuntur lumine claro.

400

405

410

406. parentes Scal. (quem vide.) Voss. Vulp. Lachm. Intelliguntur dii pa trii, melius quam ut sit solitum deorum adiunctum ,, pater". (Iane pater cet.) penates Cett. 410. contingere de sole ac lumine passim reperitur. Lucret. 4, 409. Sol montes cominus ipse suo contingens fervidus igni. ibique Wak.

[ocr errors]

ELEGIA AD HORTALUM.

Etsi me assiduo confectum cura dolore

Sevocat a doctis, Hortale, virginibus,
Nec potis est dulcis Musarum expromere fetus
Mens animi: (tantis fluctuat ipsa malis;
Namque mei nuper Lethaeo gurgite fratris

Pallidulum manans alluit unda pedem ;
Troïa Rhoeteo quem subter litore tellus,

Ereptum nostris obterit ex oculis.

Tu mea tu moriens fregisti commoda frater,
Tecum una tota est nostra sepulta lomus;
Omnia tecum una perierunt gaudia nostra,

Quae tuus in vita dulcis alebat amor.
Hei misero fratri iucundum lumen ademptum!
Nunquam ego te, misero frater adempte mihi
Alloquar, audiero nunquam tua facta loquentem ?
Nunquam ego te, vita frater amabilior,
Aspiciam posthac. At certe semper amabo,
Semper maesta tua carmina morte canam,
Qualia sub densis ramorum concinit umbris
Daulias absumpti fata gemens Ityli:)

Sed tamen in tantis maeroribus, Hortale, mitto
Haec expressa tibi carmina Battiadae:

Ne tua dicta vagis nequidquam credita ventis
Effluxisse meo forte putes animo,

ELEGIA AD HORTALUM.

5

10

15

20

2. Probabiliter intelligitur Q. Hortensius orator, quem Cic. Alt. 2, 25. 4, 15. Hortalum nominat, cuiusque nepos M. Hortalus memoratur Tac. Ann. 2, 37. et Suet. Tib. 47. Valck. tamen, quum Codd. et Edd. vett. habeant Ortale, nomen Graecum fictum censet "Opraλog. Sed Italorum more adspiratio videtur omissa esse. 4. icta Heins. 8. obtegit Codd. Voss. 914. h. l. ex Elegia ad Manlium inseruit Lachmannus. 15. Deest in Cdd. aliq. audiero nunquam

[ocr errors]

ex

e Cdd. et Edd. vett. Sill. Lachm. Vulgo: Alloquar? audierone unquam. Tum pro v. facta, multi verba. Utrumque v. cum aliis omisit Lachm. 20. Daulias h. 1. Philomela, sic dicta ab urbe Daulia in Phocide, ubi teste Thucyd. 2, 29. sedem habuit Tereus. Ib. Itylus ut Odyss. v, 518. idem qui alias Itys. v. Voss. ad Virg. Ecl. 6, 80. 22. experta Voss. e Codd. Retinent Valck. Fosc. cerpta Scal. expressa Ald. Doer. Sill. Lachin. nunc praetuli. Ib. Battiadae] Non a conditore Cyrenes, sed ab ipso patre Callimachus fuit Battiades dictus; nam Battum, virum bello clarum, patrem habuisse, matrem Mesatmen novimus e Suida." Valck. Ipse se ita appellat Callimachus Epig. 37.

Eclogae Poët. Lat.

8

« ZurückWeiter »