T. LUCRETII CARI LIBRORUM SEX DE RERUM NATURA ECLOGA E. LIB. I. VERS. 1—151. Aeneadûm genetrix, hominum divômque voluptas, Quae mare navigerum, quae terras frugiferenteis Te sequitur cupide, quo quamque inducere pergis. 5 10 15 2. (sub te W. coni.) 4. ,, uno tempore frequentas, permeas, incolis." Wak. 5. (limina id.) 7. Sic G. G. E. adventuque tuo Codd. 3. A. ad ventumque tuum Turneb. 9. pacatum C. Iunta. A. 11. genitabilis satis firmatur ab antiquiss. Gottorp., ex quo διαρρήδην notatur, G. et E. genitalis ex aliis Cdd. Edd. vett. praetulerunt H. Pinzg. F. Nullam tamen video causam, cur contra optimas auctoritates licentia hic intrudatur nullo pacto necessaria. Varro de L. L. 4. pag. 7. Bip. Lucretius (Lucilius?) suorum unius et viginti librorum initium fecit hoc: Aetheris et terrae genitabile quaerere tempus. Ib. (ora Favoni W. coni.) 13. percussae Gif. 14. ferue et pecudes B. ferae, pecudes Eich. Ib. persaltant W. 16. Deest in Codd. 5. (ut videtur, omnibus, certe etiam C. C. E.) Edd. vett. Av. Comparet in Iunt. Ald. ac debetur procul dubio interpolatori Italo v. c. Marullo. tor non vidit ad v. capta et quamque nomen generale eliciendum Aëriae volucres, ferac pecudes. Scil. interpola esse e praecedd. Denique per maria ac monteis fluviosque rapaceis 20 Quae quoniam rerum naturam sola gubernas, Nec sine te quidquam dias in luminis oras Exoritur neque fit laetum nec amabile quidquam; Te sociam studeo scribundis versibus esse, 25 Quos ego de rerum natura pangere conor Memmiadae nostro: quem tu, Dea, tempore in omni Omnibus ornatum voluisti excellere rebus. Quo magis aeternum da dictis, Diva, leporem. Effice, ut interea fera moenera militiaï 30 35 40 22. Empedoclis fragm. ed. Peyron. p. 54. Kúлgidos (i. e. qıhías) èv παλάμῃσιν ὅτε ξὺν πρῶτ' ἐφύοντο. 23. luminis oras Codd. cuncti. Edd. vett. Ennius de Romulo: tu produxisti nos intra luminis oras. Cfr. Virg. Ge. 2, 47. ibique Voss. Lachmannus tamen ad Prop. I, 1, 31. ,, Sic ubique luminis et aëris auras dissentientibus quamvis saepe libris, non oras scribimus, quia aëris auras Lucretium I, 208, 801, 1086. dedisse certum est." Sed differunt, opinor, luminis orae (immo et aetheris orae 6, 61.) ab aëris auris, v. 3. 847. Cfr. etiam 5, 779. 27. C. Memmius Gemellus L. F. Trib. pl. u. c. 687. Lucullum, et praetor u. c. 695. Caesarem proconsulem vexavit; anno 699. ipse a Q. Erucio ambitus accusatus et damnatus Athenas in exilium secessit, quo Cicero a. 702. ad eum dedit Epp. ad Div. 13, 1, 2, 3. Poësi quoque studuit, et quidem impudicae: Ovid. Trist. 2, 433. Plin. Ep. 5, 3. v. Wetzel ad Cic. Brut. c. 70. 30. Et face B. 35. Ita Codd. Edd. vett. devinctus L. H. de qua lectione non dubitarunt Bentl. et Valck. ad Callim. Fragm. pag. 117. Aen. 8. 294. Tum pater aeterno fatur devinctus amore; ubi eadem varietas, sed h. 1. etiam cum G. C. E. F. praefero devictus. 36. suspirans quidam apud Pium. Ib. repostam Heins. pro omnes. 50 Quod superest, vacuas aureis mihi, Memmius, et te, 45 Semotum a curis, adhibe veram ad rationem: Ne mea dona tibi studio disposta fideli, Intellecta prius quam sint, contempta relinquas. Nam tibi de summa caeli ratione deûmque Disserere incipiam et rerum primordia pandam; Unde omneis natura creet res, auctet alatque ; Quoque eadem rursum natura perempta resolvat: Quae nos materiem et genitalia corpora rebus Reddunda in ratione vocare et semina rerum Appellare suëmus et haec eadem usurpare Corpora prima, quod ex illis sunt omnia primis. 55 [Omnis enim per se divôm natura necesse est Immortali aevo summa cum pace fruatur, 60 65 70 bante Valck. 1. 1. sed obliti erant ambo imitationis Ovidianae: Met. 10, 558. inque sinu iuvenis posita cervice. 38. resupino E. resupinae Heins. Valck. resupini satis firmant G. C. Aeque falsa est Wak. suspicio (oris.) 42. agere hoc],,hoc ipsum, quod suscepimus altente et sine cura agere, in hoc studium incumbere." Lamb. 45. Memmiada, et te L. H. contra Cdd. Placet Wakefieldo lectio Cod. 4. (et C.) - quod superest, quaeso, vacuas mihi Memmius aures, Semotim. 52. quoque Seneca Ep. 95. w. quove Codd. Edd. ante W. 56. sint C. 57. Hi sex versus L. 2, 645. loco magis apto recurrunt, et h. 1. a quibusdam libris abesse dicuntur; in Gott. C. E. Edd. vett. inseruntur post v. 44.; huc collocavit Av. 65. obtendebat W. in contextu, contra Codd. et Edd. omnes. 67. tendere Nonius, contra G. 69. fana Bentl. coni. a W. recepta. "fumu deum est fama de diis, fabulae de ira eorum et de poenis, quibus contemptores suos afficiant." Forb. 71. Sic Non. Prisc. (v. Forb.) Cd. Z. W. Eichst. Irritans animi virtutem effringere C. Inritat animi virtute confringere G. et alii, nisi quod virtutem. irritant virtutem animi confr. E. Irritat virtutem animi confr. Edd. vett., ego in Ed. pr. F. Omni auctoritate caret L. et H. scriptura Virtutem irritát animi, confr. Naturae primus portarum claustra cupiret. Ergo vivida vis animi pervicit et extra Processit longe flammantia moenia mundi Atque omne immensum peragravit mente animoque ; 75 80 Illud in his rebus vereor, ne forte rearis 85 90 95 en 72. cupiret firmat C. Nota falsam lect. cuiret i. e. quiret a Vossio Arist. I, 18. et Schneidero Lat. Gramm. 1. p. 322. laudatam. (G. E.: cuperet.) Ut cupire sic parire prisci. v. Forb. 78. Quantum sit G. C. E. Edd. ante Lamb., qui emendavit. 83. Indugredi G. C. E. W. Hav.: dogredi. 86. Iphianassaeo Gryph. (Codd. pleriq. et Edd. vett. vel Iphianasseo [C. E. Ald. 2.] vel Iphianassaio.) Iphianassaeo sane rectum esset. Cfr. Apollon. Rhod. 1, 758: IIɛhorýïa võta daïğaı. Catull. Com. Ber. 8. Epithal. Pel. 369. Polyxenia caede. Nunc tamen cedo auctoritati Prisciani p. 728. Putsch. et Cd. Gottorp. (Avanc. Recentt.) Ad totum Lucretii locum cfr. Aeschyli Agamemn. v. 183. Porson. Mox dilecti G. Ib. prima virorum] Apud Graecos hoc frequentius: τὰ πρῶτα τῶν ἀνδρῶν. 91. celerare Avan... cius, Pius. W. Eich. Nihil tamen notat ex Edd. vett. Gerardus. Celare utique Ald. 2. (Gryph.) L. H. Codd. omnes (etiam G. E.) et si fides Gerardo, qui raro dormitat, Edd. vett. Cupidius sane illud arripuit Wak. Poëta fortasse picturae memor fuit, in qua ferrum celans magis quam celerans conspiciebatur popa; etsi rhetor terrorem virgini incussurus illud sane praetulisset. Sed casta inceste nubendi tempore in ipso Tutemet a nobis iam quovis tempore, vatum 100 Quippe etenim quam multa tibi iam fingere possum 105 Et merito: nam si certam finem esse viderent 110 115 Per genteis Italas hominum quae clara clueret. 120 Etsi praeterea tamen esse Acherusia templa Quo neque permanent animae neque corpora nostra, Unde sibi exortam semper florentis Homeri 125 93. 4. subnixa probante W. p. 191. reiiciente p. 383. 96. ad aram] Sic Gott. Mutarunt fortasse ad aras (C. E. Vulgo.) e v. 90. Sed poëtae in talibus variare amant. 104. Tutemet quaeres],, Facillime profecto fieri potest, ut tute primo quoque tempore a nobis desciscens relabare in antiquos errores; tam irradicata est superstitio in mentibus etiam optimorum hominum; tantam in omnes exercet potentiam." Non est interrogatio, sed conquestio. 105. possunt A. qui multa tibi confingere possunt B. 108. Et merito, -- et sane aliter fieri nequit, nisi ut superstitiones istae timore homines percellant ac veram beatitudinem vitae turbent cet. cfr. Forbig. restandi i. e. resistendi. Ib. certam G. C. E. Ed. Brix. 112. τιμωcertum Ver. Ven. Av. A. ρίας φοβητέον. timendo G. Fortasse Lucr. ipse scripserat timendumst. 115. perempta Creech. 118. Ennius ap. Charis. I. p. 75. P. memini fieri me pavum. Id. ap. Cic. Acad. 2, 16. Visus Homerus adesse poëtu. Horat. Ep. 2. 1, 50. Pers. 6. 10, 121. Ennius ap. Varronem L. L. 6, p. 81. Acherusia templa, alta Orci, salvete, infera. 123. Ita Ver. Ven. Av. A. cet. permaneant G. C. E. Brix. perveniant Pius solus. |