1.

Dat goldne A. B. C., för aller Manns Kind.

Arbeid laat Dy nich verdreeten.
Båden doh by all Dyn'm Dohn.
Christlich wäs', doht nich man heeten.
emood was Dyn Kron un Thron.
Ehrbarkeið vöör allen Lüden.

Fründschop hoold nich döwerall.

God mit Dy, kann nicks Dy brüden.

Hoogmood wahr Dy! — bringt to Fall.

Jung by Jung un Dold by Dolden.
Knap to maken was' Dyn Dood.

Leev versprick, man doh f' ook hoolden.
Mood is good, nich Ööwermood.

Naafnack kaam nich up Dyn' Lippen.
Ohren twee, man eenen Mund.

Peetjen Puup verbrennt syn'n Slippen. Quaddohn lett keen Hart gesund. Kykdaag magst Du Dy verdeenen. Segen is en gollden Kron.

Truw by Leev, so müttst Du't meenen.
Unrechd lyden, man nich dohn.

Va'r un Moder hoold in Ehren.
Wysen Wind- jo ja, jo ja!
Zippelthränken mag fick schåren.
Amen! Denk un doh darnaa!

De beiden Kahlköpp.

(Naa dem Grychschen.)

Twee Kahlköpp schgen in'm Maandenschyn An der Eerd wat blånkern witt un fyn..

"Myn is't!"

"“Nee, myn!""
Stryd

Un grote

Is för de Beiden nich heel wyd.

De Fund is júm noch gar nich klar,
Dar grypt sick Beid' all in de Haar,

Dat heet't an'n Kopp. De Een, dee liggt,
Dee Ann're pedd't ám up't Gesichd,

Gript nu naa'n Fund, deiht åm besehn,
Wat was't? En Kamm van Elfenbeen.

3.

De junge Jäger.

(Naa dem Hoogdüüdschen van J. W. van Goethe, dee mit Rechd de Amtsmåßter `van all den hoog; düddschen Rymelsschrywern to nomen is.)

Poh! Hörst Du, wo't dåd knallen?

Kyk, rüük den Pulwerftov!

Dat is de junge Jåger,

De schüt in'm Appelhov.

De Lüünken dar in'm Fruchdhov

Maakt vål Verdreet un Nood,
Twee Lúùnken un Een Snyder,
Dee fullen, as hee schoot.

De Lüünken woll van'm Hagel,

De Snyder woll van'm Schreck;

De Lüünken in de Arften,

De Snyder deep in'n Dr,..

1