p. 40 v. 209 lege donique.

p. 108 versu a fine proximo 1. significat.

p. 135 v. 112 7. e diversis.

p. 145 v. 12 ante cum Pollio omissum repetentia.

p. 145 v. 28 ante cum Creechio omissum privarunt.

p. 146 versu extremo adde e diversis (v. 112) Mayor scripsit.

ECLOGAE

POETARVM LATINORVM

Eclogae poet. lat. ed. BRANDT.

1

I. Q. Ennius

natus anno p. U. c. 515 (239 a. Chr. n.) Rudiis, in oppido Calabriae, bello Punico secundo in Romanorum exercitu stipendia merens a. 550/204 a M. Porcio Catone quaestore ex Sardinia Romam deductus est ibique insigni facultate poetica Scipionum aliorumque nobilium favorem sibi conciliavit. A. 565/189 M. Fulvium Nobiliorem consulem bellum cum Aetolis gerentem secutus, quinque annis post a Q. Fulvio Marci filio civitate donatus est. Mortuus est a. 585/169. Scripsit annalium libros XVIII, fabulas, saturas, alia.

1. (Ann. I LXXII VAHL.)

Erepti Romuli desiderium populus exprimit.
Pectora fida tenet desiderium, simul inter
Sese sic memorant: 'o Romule, Romule die,
Qualem te patriae custodem di genuerunt!
O pater, o genitor, o sanguen dis oriundum!
5 Tu produxisti nos intra luminis oras.'

2. (Ann. VI XIII.)

Pyrrhi post pugnam Heracleensem de captivis reddendis

sententia.

Nec mi aurum posco nec mi pretium dederitis:
Non cauponantes bellum, sed belligerantes,
Ferro, non auro vitam cernamus utrique.
Vosne velit an me regnare era quidve ferat Fors,
5 Virtute experiamur. et hoc simul accipe dictum:
Quorum virtuti belli fortuna pepercit,

Eorundem libertati me parcere certum est.
Dono ducite doque volentibus cum magnis dis.