Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

сс

[ocr errors]

"aura" (recordor enim), "venias" cantare solebam,
'meque iuves intresque sinus, gratissima, nostros,
815 utque facis, relevare velis, quibus urimur, aestus'
forsitan addiderim (sic me mea fata trahebant)
blanditias plures et "tu mihi magna voluptas
dicere sim solitus, "tu me reficisque fovesque,
tu facis, ut silvas, ut amem loca sola; meoque
820 spiritus iste tuus semper captatur ab ore".
vocibus ambiguis deceptam praebuit aurem
nescio quis, nomenque aurae tam saepe vocatum
esse putans nymphae, nympham mihi credit amari.
criminis extemplo ficti temerarius index

825 Procrin adit linguaque refert audita susurra.
credula res amor est; subito conlapsa dolore,
ut sibi narratur, cecidit longoque refecta
tempore se miseram, se fati dixit iniqui
deque fide questa est et crimine concita vano,
830 quod nil est, metuit, metuit sine corpore nomen
et dolet infelix veluti de paelice vera.

saepe tamen dubitat speratque miserrima falli
indicioque fidem negat et, nisi viderit ipsa,
damnatura sui non est delicta mariti.

835 postera depulerant Aurorae lumina noctem;
egredior silvamque peto victorque per herbas
‘aura, veni” dixi "nostroque medere labori".

сс

et subito gemitus inter mea verba videbar

nescio quos audisse; "veni" tamen, "optima", dixi. 840 fronde levem rursus strepitum faciente caduca sum ratus esse feram telumque volatile misi.

сс

Procris erat; medioque tenens in pectore vulnus, ei mihi" conclamat. vox est ubi cognita fidae coniugis, ad vocem praeceps amensque cucurri. 845 semianimem et sparsas foedantem sanguine vestes et sua (me miserum) de vulnere dona trahentem

814. sinus] vom Busen des Gewandes.

819. amem] durch die Figur des από κοινοῦ für das zweite Satzglied aufgespart. sola] einsame,

wie 2, 489.

[ocr errors]

825. susurra] dieses Adjektivum kommt nur hier vor.

836. victor] nachdem ich vieles

Wild besiegt, erlegt hatte. per herbas] im Grase, eigentlich stratus, iacens per herbas, hingestreckt durch das Gras.

842. tenens] in geschwächter Bedeutung so viel als habens; vgl. 6, 228: medioque in pectore fixa tela gerit.

846. Die 684 erwähnte Eigen

invenio corpusque meo mihi carius ulnis mollibus attollo scissaque a pectore veste vulnera saeva ligo conorque inhibere cruorem 850 neu me morte sua sceleratum deserat, oro. viribus illa carens et iam moribunda coëgit haec se pauca loqui: "per nostri foedera lecti perque deos supplex oro superosque meosque, per si quid merui de te bene perque manentem 855 nunc quoque, cum pereo, causam mihi mortis amorem, ne thalamis Auram patiare innubere nostris". dixit, et errorem tum denique nominis esse et sensi et docui. sed quid docuisse iuvabat? labitur, et parvae fugiunt cum sanguine vires. 860 dumque aliquid spectare potest, me spectat et in me infelicem animam nostroque exhalat in ore;

sed vultu meliore mori secura videtur.'

flentibus haec lacrimans heros memorabat, et ecce
Aeacus ingreditur duplici cum prole novoque

865 milite, quem Cephalus cum fortibus accipit armis.

schaft des Speeres ist hier vergessen. 853. meosque] und bei den Meinigen, bei den Göttern der Unterwelt, der ich verfallen bin.

862. vultu meliore] mit erheiter

tem Gesichte.

secura] beruhigt, nicht mehr fürchtend, dafs eine Nebenbuhlerin ihr in der Ehe mit Cephalus folgen werde.

865. milite] kollektivisch.

B

M

λ

ε

H

=

[ocr errors]

KRITISCHER ANHANG.

Bernensis, 8. Jahrhundert, ein Fragment, welches nur 1, 1-199. 304-309. 773-778. 2, 1-22. 3, 1–56 enthält.

Londinensis (im Brit. Mus.), 10. oder 11. Jahrhundert, ein Fragment, welches 2, 833-875. 3, 1-510. 4, 292-803. 5, 1-389. 588-678. 6, 1-412 enthält. Marcianus, 11. Jahrhundert.

= Laurentianus, 11. oder 12. Jahrhundert.

=

Amplonianus prior, 13. Jahrhundert; in demselben fehlt 1, 607-2, 228.
Heinsiani (von N. Heinsius benutzte Codices).

1, 14 Amphitrite] b; amphitrites (hinter ri ist ein Buchstab ausradiert) M amphytrides ɛ, ist in 2 verblafst.

1, 15 utque erat et tellus illic et pontus et aër] Merkel nach b, in welchem nur et vor tellus ausgelassen ist; quaque (auf einer Rasur) erat et tellus illic et pontus et aether M, utqua erat et tellus illic et pontus et aër λɛ, quae refugit tellus illuc ut pontus et aër Porphyrio zu Hor. Carm. 3, 4, 29. Haupt vermutete: utque aër, tellus illic et pontus et aether und bemerkte dazu: 'und wo Luft war, da war auch Erde, Meer und Aether. ut =WO. Catullus 11, 3: sive in extremos penetrabit Indos, litus ut longe resonante Eoa tunditur unda. Verg. Aen. 5, 329: levi cum sanguine Nisus labitur infelix, caesis ut forte iuvencis fusus humum viridesque super madefecerat herbas.' Rappold schlägt vor: utque, ubi erat tellus, illic et pontus et aër.

1, 27 fecit] bM; legit ɛ, in λ verblafst; vgl. 12, 43.

1, 31 extima] Ciofanus (ebenso Bentley); ultima die Hss.
1, 36 tum] be tunc M, in 2 verblafst.

1, 50 utrumque] zwei Leydener Hss.; utrque b utramque Mɛ, in λ verblafst.

1, 53 pondus aquae levius] Constantius Fanensis nach Hss.; pondere (pondus ɛ) aquae (aqae M) levior bMɛ, in 2 verblasst.

1, 69 dissaepserat] b; discerpserat Mλɛ.

1, 72 animantibus] H; animalibus die Hss. Riese behält letzteres

bei und verweist auf 1, 464.

1, 85 tueri] H; uidere die Hss.

1, 99 erant] H; erat die Hss.

1, 114 subiit] bɛ; subiitque M subiit (das zweite i blass) hinc 2. 1, 135 auras] bH; aure (e auf einer Rasur) M aurae λɛ.

1, 155 subiectae] b; vgl. Am. 2, 1, 14; Ib. 283; subiect|||| (scheint subiectae gewesen zu sein; über der Rasur steht ein Buchstab, der aussieht wie o) M subiectum λ subiectum mit übergeschriebenem 'vel to' ε. Haupt las nach Burmanns Konjektur subiecto Pelio Ossam.

1, 166 animo] b; animos Mλɛ1 animo ɛ2, animo korr. aus animos T(egernseensis).

1, 173 a fronte] (vor a eine Rasur in M) M2ɛ; hac parte b hac fronte T(egernseensis) (Merkel2).

1, 189 terra] zwei jüngere Codices; terras die Hss.

1, 190 templata] (tentata b) bλ1; temptanda Mλ2ɛ.

1, 190 vulnus] &; corpus bM2, aber in M am Rande und in 2 mit der übergeschriebenen Variante vulnus. Merkel vermutet: curae. 1, 199 confremuere] Aldus (1502); non fremuereb contremuere Mλɛ. 1, 231 domino] ein Codex des Ciofanus; dominum die Hss. 1, 239 imago] ε (in dem aber 238 mit eadem feritatis imago schliefst und 239 mit eadem violentia vultus); imago est M2.

1, 299 qua] ed. pr.; quo die Hss.

1, 307 detur] H2; vgl. Verg. Aen. 3, 7; posset bɛ (?) possit M23. 1, 313 Oetaeis] Delrius; acteis M2 aetheis ɛ.

1, 333 conchaeque] ed. pr.; conchaque (aque auf einer Rasur in M) Mɛ concheque korr. aus conchaque 2.

1, 340 receptus] HT(egernseensis); recessus (ssus auf einer Rasur in Μ) Μλε.

1, 344 steht in den Hss. vor Vers 343.

1, 358 quis... animus] die Hss.; quid.. animi H und Codices des Ciofanus, was vielleicht in den Text zu setzen ist.

1, 370 ut.. sic] Gronov.; Et .. set (et auf einer Rasur in M) Mɛ sed.. sed 2.

1, 405 coepta] caepta (a, wie es scheint, auf einer Rasur in M) Mλ cepta ; coepto H (ein Codex).

1, 426 sub] Naugerius; per die Hss.

1, 448 his] H; hic Mλ sed (am Rande hic) ɛ.

1, 531 movebat] H; monebat die Hss.

1, 547. Die meisten Hss. haben zwei Verse, qua nimium placui, tellus, ait (oder aut) hisce, vel istam, quae facit ut laedar, mutando perde figuram. Dals quae facit ut laedar Glossem oder Variation zu qua nimium placui ist (und schlechte, denn laedar ist hier verkehrt), ist deutlich. Auch ist der unvermittelte Übergang vom Vater zur Erde schlecht. Man hat vermutet, dafs das Glossem quae facit ut laedar den Anfang eines echten Verses verdrängt und dafs Ovid die Daphne erst den Vater um Hilfe, dann, als die Hilfe säumt, die Erde um Tod oder Verwandlung habe anflehen lassen, etwa so: inpatiensque morae tellus' ait, hisce vel istam, qua nimium placui, mutando perde figuram'. Wahrscheinlicher ist es, wie zuerst Gierig annahm, dafs Ovid nur den einen im Text gegebenen Vers gesetzt hat und dafs das übergeschriebene Glossem zu einem Verse ausgefüllt worden ist. Darauf führen Spuren in einigen Hss. und dafs der sogenannte Lactantius Placidus in seiner Inhaltsangabe der Erde nicht erwähnt, sondern ausdrücklich den Penéus die Verwandlung bewirken läfst. So verwandeln 704 die Nymphen des Ladon die Syrinx.' Haupt.

1, 552 obit] H; habent die Hss.

1, 560 Latiis] N. Heinsius; laetis die Hss.

1, 580 Apidanusque] Raph. Regius; eridanusque die Hss.

1, 601 in agros] die Hss.; in Argos Luc. Müller.

1, 640 Inachidas ripas] die Hss,; Merkel vermutet: Inachidas,

rictus.. (vgl. 741).

1, 654 reperta] Pareus; reperta es die Hss.

1, 660 nunc de] H; et de die Hss.

1, 677 abductas] N. Heinsius; adductas die Hss.

1, 678 at tu] cod. Thuaneus; arte korr. aus arce M artis λ.
1, 693 umbrosave] H; umbrosaq;e (q korr. aus u) M umbrosaque 2.
1, 693 feraxve] N. Heinsius; feraxque die Hss.

1, 710 concilium] H und Codices des Ciofanus; colloquium M consilium 2.

1, 747 linigera] H; niligera (ra auf einer Rasur) M niligena 1. 1, 747 huic] H (ein Codex); nunc M hinc 2.

2, 36 huius... usum] H; usum ... ,huius die Hss.

2, 62 agat] H; aget die Hss.

2, 116 quem petere] Merkel; Tuem patere (aber T [an Stelle von Q] und ater auf einer Rasur) M Tum pater λ quae patere (oder petere) H. 2, 126 paternis] H; parentis die Hss., was vielleicht beizubehalten ist. 2, 128 volantes] die Hss. Haupt schrieb mit H volentes und erklärte dies: willig, eifrig zu schnellem Lauf'.

2, 144 effulget] H (ein Codex); et fulget die Hss.

2, 153 et Eous] H; eous M ehous 2.

2, 178 despexit] die Hss.; Haupt vermutete dispexit. Vgl. 1, 601.

2, 710. 3, 44. 7, 223.

2, 192 steht in den Hss. hinter Vers 194.

2, 201 summo . . tergo] die Hss.; summum .

2, 201 iacentia] cadentia Polle.

tergum H.

2, 244 Phegiaco] Merkel; phocaico Mɛ focaico 2.

[ocr errors]

2, 278 siccaque] H (siccaque fauce Bentley); sacraque Mλɛ ; raucaque G. H. Müller in N. Jahrb. f. Phil. 1876 S. 618.

2, 307 latis nubes] H; nubes latis die Hss.

2, 313 saevos] Codices des Ciofanus; saeuis die Hss.

2, 376 velat] die Hss.; vestit H, was vielleicht aufzunehmen ist.

2, 399 caedit] Haupt; saeuit die Hss.

2, 412 ubi cui (auf einer Rasur in M) Mɛ ubi, mit von 22 übergeschriebenem cui, 2; Rappold vermutet: cum; Korn: cava.

2, 436 quem] Bentley; quae Mɛ non λ.

2, 476 adversa] Naugerius; auersam M23 aduersam Hauersa 21. 2, 485 tamen] Codices des Raph. Regius; manet die Hss.

2, 505 arcuit] ein Codex des Ciofanus; arguit die Hss.

2, 514 mentiar] H (ein Codex); mentior die Hss.

2, 529 caelo] H; caelum die Hss.

2, 583 egerat] H; fixerat die Hss., doch fund x auf einer Rasur in M.

2, 600 amanti] H (ein Codex); amantis die Hss.

2, 603 rapit] H (ein Codex); capit die Hss.

2, 606 vulnere H; corpore die Hss.

2, 657 me fata] H; mea fata die Hss.

2, 668 equam] Aldus (1502); equae die Hss.

2, 674 dextras] Riese vermutet: densas.

2, 688 vicinia tota] H; uicinaque tota (tota auf einer Rasur M2) M uicina hunc rura λ uicinia rura ɛ.

2, 701 pretium] H (ein Codex); pariter die Hss., was vielleicht beizubehalten ist.

2, 723 te] H; quam die Hss., was vielleicht beizubehalten ist. 2, 765 belli] H; bello die Hss.

« ZurückWeiter »