Incubuit ferro; quod adhuc a caede tepebat. Vota tamen tetigere Deos, tetigere parentes. 165 Nam color in pomo est, ubi permaturuit, ater: Quodque rogis superest, una requiescit in urna. Desierat; mediumque fuit breve tempus; et orsa est Hunc quoque, siderea qui temperat omnia luce, 170 Cepit amor Solem. Solis referemus amores. Primus adulterium Veneris cum Marte putatur Furta tori, furtique locum monstravit. At illi 175 Et mens, et quod opus fabrilis dextra tenebat, Excidit. Extemplo graciles ex aere catenas, Stamina, non summo quae pendet aranea tigno. 180 Vtque leves tactus, momentaque parva sequantur, Efficit: et lecto circumdata collocat apte. In mediis ambo deprensi amplexibus haerent. 185 Lemnius extemplo valvas patefecit eburnas: Admisitque Deos. Illi iacuere ligati Haec fuit in toto notissima fabula coelo. Inque vices illum, tectos qui laesit amores, Nempe tuis omnes qui terras ignibus uris, Leucotheen spectas: et virgine figis in una, - Quos mundo debes, oculos. Modo surgis Eoo 200 210 Temperius coelo: modo serius incidis undis; amatos 1 Eripite arbitrium matri, secreta fequenti. Paruerant: thalamoque, Deus, sine teste relieto, 225 Ille ego sum, dixit, qui longum metior annum, Omnia qui video; per quem videt omnia tellus: Mundi oculus. Mihi crede, places. Pavet illa: nietuque Et colus, et fusus digitis cecidere remissis. Ipse timor decuit. Nec longius ille moratus, 230 In reram rediit faciem, solitumque nitorem. Ov. T. II. F 220 At virgo, quamvis inopino territa visu, Invidit Clytie; neque enim moderatus in illa 235 Solis amor fuerat; stimulataque pellicis ira Vulgat adulterium: diffamatumque parenti Vim tulit invitae, dicentem, defodit alta arenae. Dissipat hunc radiis Hyperione natus: iterque iacebas. Post Phaëthonteos vidisse dolentius ignes. Sed, quoniam tantis fatum conatibus obstat, 250 Nectare odorato spargit corpusque locumque: Multaque praequestus, Tanges tamen aethera,dixit Virgaque per glebas sensim radicibus actis 255 Turea surrexit; tumulumque cacumine rupit. At Clytien, quamvis amor excusare dolorem, dolor poterat, non amplius auctor Lucis adit: Venerisque modum sibi fecit in illa. Tabuit ex illo dementer amoribus usa, 260 Nympharum impatiens; et sub love, nocte dieque, Sedit humo nuda, nudis incomta capillis. Nec se movit humo. Tantum spectabat euntis 265 Ora Dei: vultusque suos flectebat ad illum, .11.11 Membra ferunt haesisse solo: partemque coloris Dixerat: et factum mirabile ceperat aures. 275 Vnde sit infamis; quare male fortibus undis Salmacis enervet, tactosque remolliat artus; Discite. Caussa latet: vis est notissima fontis. Mercurio puerum diva Cythereïde natum Naides Idaeis enutrivere sub antris. Cuius erat facies, in qua materqüe paterque 290 Cognosci possent: nomen quoque traxit ab illis. Is tria cum primum fecit quinquennia; montes Deseruit patrios: Idaque altrice relicta Ignotis errare locis, ignota videre Flumina gaudebat; studio minuente laborem. Ille etiam Lycias urbes, Lyciaeque propinquos Caras adit. Videt hic stagnum lucentis ad imum Vsque solum lymphae. Non illie canna palustris, Nec steriles ulvae, nec acuta cuspide iunci.'. Perspicuus liquor est. Stagni tamen ultima vivo 300 Cespite cinguntur, semperque virentibus herbis. 285 295 Nympha colit: sed nec venatibus apta, neo arcus. Solaque Naïadum celeri non nota Dianaess; : si tot 305 Saepe suas illi fama est dixisse sorores: Inset Salmaci, vel iaculum, vel pictas sume pharetras; 7 Nec sua cum duris venatibus etia miscet: 310 Sed modo fonte suo formosos perluit artus: ni Saepe Cytoriaco deducit pectine-crines; ! Mollibus aut foliis, aut mollibus incubat herbis. :) 315 Saepe legit flores: et tunc quoque forte legebat, A Cum puerum vidit: visumque optavit habere. Et finxit vultum; et meruit forinosa videri. 320 Tunc sic orsa loqui: Puer o dignissime credi Esse Deus; seu tụ Deus es, potes esse Cupido: Si qua tibi soror est, et, quae dedit ubera, nutrix 325 Sed longe cunctis, longeque potentior illis, Si qua tibi sponsa est; si quam dignabere taeda. eundem. Hic color aprica pendentibus arbore pomis, Poscenti Nymphae sine fine sororia saltem, ta on 335 Oscula, iamque manus ad eburnea, colla ferenti, 9 Desiqis! an fugia, tecumque, ait, ista relinquo! |