Nec par, aut eadem nocturnae forma Dianae Quid? non in species succedere quatuor annum 200 Adspicis, aetatis peragentem imitamina nostrae? Nam tener, et lactens, puerique simillimus aevo Omnia tum florent; florumque coloribus almus 205 Ridetager: neque adhuc virtus in frondibus ulla est. Transit in Aestatem post V'er, robustior Annus, Excipit Autumnus, posito fervore iuventae 210 Maturus, mitisque, inter iuvenemque senemque Temperie medius, sparsis per tempora canis. Nostra quoque ipsorum semper,requieque sine ulla, 215 Corpora vertuntur: nec quod fuimusve, sumusve, Cras erimus. Fuit illa dies, qua semina tantum, alvo, Corpora visceribus distentae condita matris 220 Noluit, eque domo vacuas emisit in auras. Editus in lucem iacuit sine viribus infans: Constitit, adiutis aliquo conanine nervis. 225 Inde valens veloxque fuit: spatiumque iuventae Transit, et, emensis medii quoque temporis annis, Robora: fletque Milon senior, cum spectat inanes 330 lllos, qui fuerant solidorum mole tororum 240 Herculeis similes, fluidos pendere lacertos. vocamus: Quatuor aeternus genitalia corpora mundus Continet: ex illis duo sunt onerosa, suoque Pondere in inferius, tellus atque unda, feruntur: Et totidem gravitate carent: nulloque prenente Alta petunt, aër, atque aëre purior ignis. Quae quamquam spatio distant, tamen omnia fiunt Ex ipsis, et in ipsa cadunt: resolutaque tellus 245 In liquidas rorescit aquas: tenuatus in auras Aëraque humorabit: demto quoque pondere, rursus In superos aër tenuissimus emicat ignes. Inde retro redeunt, idemque retexitur ordo. Ignis enim densum spissatus in aëra transit; 250 Hic in aquas: tellus glomerata cogitur unda. Nec specios sua cuique manet: rerumque novatrix Ex aliis alias reparat Natura figuras. Nec perit in tanto quidquam, mihi credite, mundo, Sed variat, faciemque novat: nascique vocatur, 265 Incipere esse aliud, quam quod fuit ante; morique, Desinere illud idem, cum sint huc forsitan illa, Haec translata illuc; summa tamen omnia constant. Nil equidem durare diu sub imagine eadem Crediderim. Sic ad ferrum venistis ab auro, 260 Saecula: sic toties versa est Fortuna locorum. Vidi ego, quod fuerat quondam solidissima tellus, Esse fretum, vidi factas ex aequore terras: Kt procul a pelago conchae iacuere marinae: Et vetus inventa est in montibus ancora summis. 265 Ov. T. U. Y Quodque fuit campus, vallem decursus aquarum hument. Clausit, et antiqui tam multa tremoribus orbis Exsistit procul hinc, alioque renascitur ore. Redditur Argolicis ingens Erasinus in arvis. Nec non Sicanias volvens Amenanus arenas 280 Nunc fluit, interdum suppressis fontibus aret. Ante bibebatur, nunc, quas contingere nolis, Vulnera, clavigeri quae fecerat lIerculis arcus. 285 Quid? non et Scythicis Hypanis de montibus ortus, Qui fuerat dulcis, salibus vitiatur amaris? Leucada continuam veteres habuere coloni: Dicitur Italiac: donec confinia pontus Invenies sub aquis; et adhuc ostendere nautae 295 Inclinata solent cum moenibus oppida mersis. Est prope Pittheam tumulus Troezena, sine ullis Vis fera ventorum, caecis inclusa cavernis, 1. am Liberiore frui coelo, cum carcere rima Nulla foret toto, nec pervia flatibus esset: Ammon, $ Vnda die gelida est: ortuque obituque calescit. 310. Admotis Athamantis aquis accendere lignum tantum, 9 335 Sic alias, aliasque lacus et flumina vires Concipiunt. Tempusque fuit, quo navit in undis, Quae nunc immotae perstant, ventisque resistunt 340 Nec, quae sulfurcis ardet fornacibus, Aetne Ignea semper erit: neque enim fuit ignea semper. Spirandi mutare vias, quotiesque movetur, 345 Has finire potest, illas aperire cavernas : Sive leves imis venti cohibentur in antris; Antra relinquentur sedatis frigida ventis : 350 Sive bitumineae rapiunt incendia vires, Luteave exiguis ardescunt sulfura fumis; flammae Naturaeque suum nutrimen deerit edaci; 355 Non feret illa famem, desertaque deseret ignes. Esse viros fama est in Hyperborea Pallene: veneno 360 Exercere artes Scythides memorantur easdem. Si qua fides rebus tamen est addenda probatis, I quoque, delectos mactatos obrue tauros; 365 Cognita res usu, de putri viscere passim Florilegae nascuntur apes, quae more parentum |