325 Ecce! lacus medio sacrorum nigra favilla

Ara vetus stabat, tremulis circumdata cannis.
Restitit, et pavido, Faveas mihi, murmure dixit
Dux meus: et simili, Faveas, ego murmure dixi.

Naïadum, Faunine foret, tamen, ara, rogabam, 330 Indigenaeve Dei; cum talia reddidit hospes:

Non hac, o! iuvenis, montanum numen in ara est.
Illa suam vocat hanc, cui quondam regia luno
Orbem interdixit: quam vix erratica Delos

Orantem accepit, tum cum levis insula nabat. 335 Illic incumbens cum Palladis arbore palmae,

Edidit invita geminos Latona noverca.
Hinc quoque Iunonem fugisse puerpera fertur:
Inque suo portasse sinu, duo numina, natos.

Iamque Chimaeriferae, cum Sol gravis ureret arva, 340 Finibus in Lyciae, longo Dea fessa labore,

Sidereo siccata sitim collegit ab aestu:
Vheraque ebiberant avidi lactantia nati.
Forte lacum melioris aquae prospexit in imis

Vallibus: agrestes illic fruticosa legebant 345 Vimina cum iuncis, gratamque paludibus ulvam.

Accessit, positoque genu Titania terram
Pressit, ut hauriret gelidos potura liquores.
Rustica turba vetant. Dea sic affata vetantes:
Quid

prohibetis aquis ? usus communis aquarum. 350 Nec Solem proprium Natura, nec aëra fecit,

Nec tenues undas: ad publica munera veni.
Quae tamen, ut detis, supplex peto. Non ego nostros
Abluere hic artus, lassataque membra paraham:

Sed relevare sitim. Caret os humore loquentis; 355 Et fauces arent; vixque est via vocis in illis.

Haustus aquae mihi nectar erit: vitamque fatebor
Accepisse simul: vitam dederitis in unda.
Hi quoque vos moveant; qui noştro brachia tendunt

Parva sinu: et casu tendebant brachia nati. 360 Quem non blanda Deae potuissent verba movere?

Hi tamen orantem perstant prohibere: minasque,
Ni procul abscedat, conviciaque insuper addunt.
Nec satis hoc. ipsos etiam pedibusque manuque
Turbavere lacus: imoque e gurgite mollem
Huc illuc limum saltu movere maligno.

365
Distulit ira sitim. Neque enim iam filia Coei
Supplicat indignis; nec dicere sustinet ultra
Verba minora Dea: tollensque ad sidera palmas,
Aeternum stagno, dixit, vivatis in isto.
Eveniunt optata Deae: iuvat isse sub undas; 370
Ft modo tota cava submergere membra palude:
Nunc proferre caput; summo modo gurgite nare:
Saepe super ripam stagni considere: saepe
In gelidos resilire lacus. Et nunc quoque turpes
Litibus exercent linguas: pulsoque pudore, 375
Quamvis sintsub

aqua,

sub aqua maledicere tentant. Vox quoque iam rauca est; inflataque colla tu.

mescunt; Ipsaque dilatant patulos convicia rictus. Terga caput tangunt; colla intercepta videntur: Spina viret: venter, pars maxima corporis, albet; 380 Limoso

que novae aliunt in gurgite ranae. Sic ubi nescio quis Lycia de gente virorum Retulit exitium; Satyri reminiscitur alter: Quem Tritoniaca Latous arundine victum Affecit poena. Quid me mihi detrahis ? inquit. 385 Ah! piget: ah! non est, clamabat, tibia tanti! Clamanti cutis est summos derepta per artus; Nec quidquam, nisi vulnus, erat. Cruor undique

manat; Detectique patent nervi: trepidaeque sine ulla Pelle micant venae. Salientia viscera possis, 390 Et perlucentes numerare in pectore fibras. Illum ruricolae, silvarum numina , Fauni, Et Satyri fratres, et tunc quoque clarus Olympus, Et Nymphae flerunt: et quisquis montibus illis Ov. T. II.

I

unus

395 Lanigerosque greges, armentaque bucera pavit.

Fertilis immaduit, madefactaque terra caducas
Concepit lacrimas, ac venis perbibit imis.
Quas ubi fecit aquam, vacuas emisit in auras.

Inde petens rapidum ripis declivibus aequor, 400 Marsya nomen habet,Phrygiaeliquidissimusamnis

Talibus extemplo redit ad praesentia dictis Vulgus; et extinctum cum stirpe Amphionalugent Mater in invidia est. 'Tamen hanc quoque dicitur Flesse Pelops: humeroque, suas ad pectora

postquam 405 Deduxit vestes, ebur ostendisse sinistro.

Concolor hic humerus, nascendi tempore, dextro,
Corporeusque fuit. Manibus mox caesa paternis
Membra ferunt iunxisse Deos, aliisque repertis,

Qui locus est iuguli medius, summique lacerti, 410 Defuit. Impositum est non comparentis in usum

Partis ebur: factoque Pelops fuit integer illo,

Finitimi proceres coëunt: urbesque propinquae Oravere suos ire ad solatia reges,

Argosque, et Sparte, Pelopeïadesque Mycenae, 415 Et nondum torvae Calydon invisa Dianae,

Orchomenosque ferax, et nobilis aere Corinthos,
Messeneque ferox,Patraeque, humilesque Cleonae,
Et Nelea Pylos, neque adhuc Pittheïa Troezen.

Quaeque urbes aliae bimari clauduntur ab Isthmo, 420 Exteriusque sitae bimari spectantur ab Isthmo.

Credere quis possit? sólae cessastis Athenae.
Obstitit officio bellum, subvectaque ponto
Barbara Mopsopios terrebant agmina muros.

Threïcius Tereus haec auxiliaribus armis
425 Fuderat: et clarum vincendo nomen habebat.

Quem sibi Pandion opibusque virisque potentem,
Et genus a magno ducentem forte Gradivo,
Connubio Procnes iunxit. Non pronuba Iuno,

a

Non Hymenaeus adest, non illi Gratia lecto.
Eumenides tenuere faces de funere raptas: 430
Eumenides stravere torum: tectoque profanus
Incubuit bubo, thalamique in culmine sedit.
Hac ave sunt iuncti Procne Tereusque; parentes
Hac ave sunt facti. Gratata est scilicet illis
Thracia: Disque ipsi grates egere: diemque, 435
Quaque data est claro Pandione nata tyranno,
Quaque erat ortus Itys, festam iussere vocari.
Vsque adeo latet utilitas. lam tempora Titan
Quinque per autumnos repetiti duxerat anni:
Cum blandita viro Procne, Si gratia, dixit, 4110
Vlla mea est, vel me visendae mitte sorori;
Vel soror huc veniat. Redituram tempore parvo
Promittes socero: magni mihi numinis instar
Germanam vidisse dabis. lubet ille carinas
In freta deduci: veloque et remige portus 445
Cecropios intrat; Piraeaque littora tangit.
Vt primum soceri data copia, dextera dextrae
lungitur: et fausto committitur omine sermo.
Coeperat, adventus caussam, mandata referre
Coniugis: et celeres missae spondere recursus: 450
Ecce! venit magno dives Philomela paratu;
Divitior forma: quales audire solemus
Naidas et Dryades mediis incedere silvis:
Si modo des illis cultus, similesque paratus.
Non secus exarsit conspecta virgine Tereus, 455
Quam si quis canis ignem supponat aristis:
Aut frondem, positasque cremet foenilibus herbas.
Digna quidem facies: sed et hunc innata libido
Exstimulat: pronumque genus regionibus illis
In Venerem est. Flagrat vitio gentisque suoque. 460
Impetus est illi, comitum corrumpere curam,
Nutricisque fidem: nec non ingentibus ipsam
Sollicitare datis , totumque impendere regnum:
Aut rapere,

et saevo raptam defendere bello.

465 Et nihil est, quod non effreno captus amore

Ausit: nec capiunt inclusas pectora flammas.
Iamque moras male fert; cupido que revertitur ore
Ad mandata Procnes; et agit sua vota sub illis.

Facundum faciebat amor: quotiesque rogabat 470 Vlterius iusto; Procnen ita velle ferebat.

Addidit et lacrimas; tanquam mandasset et illas.
Pro! Superi, quantum mortalia pectora caecae
Noctis habent! ipso sceleris molimine Tereus

Creditur esse pius: laudemque a crimine sumit. 475 Quid? quod idem Philomela cupit, patriosque

lacertis
Blanda tenens humeros, ut eat visura sororem,
Perque suam, contraque suam, petit usque, salutem.
Spectat eam Tereus, praecontrectatque videndo:

Osculaque, et collo circumdata brachia cernens; 180 Omnia pro stimulis, facibusque, ciboque furoris

Accipit; et quoties amplectitur illa parentem,
Esse parens vellet: neque enim minus impius esset.
Vincitur amharum genitor prece: gaudet, agitque

Illa patri grates: et successisse duabus
485 ld putat infelix, quod erit lugubre duabus.

Iam labor exiguus Phoebo restabat: equique
Pulsabant pedibus spatium declivis Olympi.
Regales epulae mensis, et Bacchus in auro

Ponitur: hinc placido dantur sua corpora somno. 490 At rex Odrysius, quamvis secessit, in illa

Aestuat: et repetens faciem, motusque, manusque;
Qualia vult fingit, quae nondum vidit; et ignes
Ipse suos nutrit, cura removente soporem.

Lux erat: et generi dextram complexus euntis, 495 Pandion comitem lacrimis commendat obortis:

Hanc ego, care gener, quoniam pia caussa coëgit,
[Et voluere ambae, voluisti tu quoque, Tereu,]
Do tibi: perque fidem, cognataque pectora supplex,
Per Superos oro, patrio tuearis amore: