At Nymphae vicisse Deas, Helicona colentes,

Concordi dixere sono. Convicia victae 665 Cum iacerent, Quoniam, dixit, certamine vobis Supplicium meruisse parum est, maledictaque

culpae
Additis, et non est patientia libera nobis;
Ibimus in poenas; et, quo vocat ira, sequemur.

Rident Emathides, spernuntque minacia verba ; 670 Conataeque loqui, et magno clamore protervas

Intentare manus, pennas exire per ungues
Adspexere suos; operiri brachia plumis:
Alteraque alterius rigido concrescere rostro

Ora vident, volucresque novas accedere silvis. 675 Dumque volunt plangi; per brachia mota levatae

Aëre pendebant, nemorum convicia, picae.
Nunc quoque in alitibus facundia prisca remansit,
Raucaque garrulitas,studiumque immane loquendi.

P. OVIDII NASONIS METAMORPHOSEON

LIBER SEXTVS.

Praebuerat dictis Tritonia talibus aurem;
Carminaque Aonidum, iustamque probaverat iram.
Tum secum, Laudare parum est; laudemur et ipsae:
Numina nec sperni sine poena nostra sinamus.
5 Maeoniaeque animum fatis intendit Arachnes:

Quam sibi lanificae non cedere laudibus artis
Audierat. Non illa loco, nec origine gentis
Clara, sed arte, fuit. Pater huic Colophonius Idmon

10

20

Phocaico bibulas tingebat murice lanas.
Occiderat mater: sed et haec de plebe, suoque
Aequa viro fuerat. Lydas tamen illa per urbes
Quaesierat studio nomen memorabile; quamvis
Orta domo parva, parvis habitabat Hypaepis.
Huius ut adspicerent opus admirabile, saepe
Deseruere sui Nymphae vineta Tymoli:

15
Deseruere suas Nymphae Pactolides undas.
Nec factas solum vestes spectare iuvabat;
Tum quoque, cum fierent: tantus decor affuit arti.
Sive rudem primos lanam glomerabat in orbes:
Seu digitis subigebat opus; repetitaque longo
Vellera mollibat nebulas aequantia tractu;
Sive levi teretem versabat pollice fusum;
Seu pingebat acu; scires a Pallade doctam.
Quod tamen ipsa negat: tantaque offensa magistra,
Certet, ait, mecum; nihil est, quod victa recusem. 25
Pallas anum simulat: falsosque in tempora canos
Addit, et infirmos baculo quoque sustinet artus.

Tum sic orsa loqui: Non omnia grandior aetas, Quae fugiamus, habet: seris venit usus ab annis. Consilium ne sperne meum. Tibi fama petatur 30 Inter mortales faciendae maxima lanae. Cede Deae: veniamque tuis, temeraria, dictis Supplice voce roga: veniam dabit illa roganti. Adspicit hanc torvis, inceptaque fila relinquit; Vixque manum retinens,confessaque vultibus iram, 35 Talibus ohscuram resecuta est Pallada dictis: Mentis inops, longaque venis confecta senecta: Et nimium vixisse diu nocet. Audiat istas, Si qua tibi nurus est, si qua est tibi filia, voces. Consilii satis est in me mihi: neve monendo

40 Profecisse putes; eadem sententia nobis. Cur non ipsa venit? cur haec certamina vitat? Tum Dea, Venit, ait; formamque removit anilem; Palladaque exhibuit. Venerantur numinaNymphae,

45 Mygdonidesque nurus: sola est non territa virgo.

Sed tamen erubuit, subitusque invita notavit
Ora rubor: rursusque evanuit: ut solet aër
Purpureus fieri, cum primum Aurora movetur,

Et breve post tempus candescere Solis ab ortu. 50 Perstat in incepto, stolidaeque cupidine palmae

In sua fata ruit. Neque enim love nata recusat: Nec monet ulterius, nec iam certamina differt. Haud mora; consistunt diversis partibus ambae,

Et gracili geminas intendunt stamine telas. 55 Tela iugo vincta est: stamen secernit arundo: Inseritur medium radiis subtemen acutis; Quod digiti expediunt, atque inter stamina ductum Percusso feriunt insecti pectine dentes.

Vtraque festinant: cinctaeque ad pectora vestes 60 Brachia docta movent, studio fallente laborem.

Illic et Tyrium quae purpura sensit aënum
Texitur, et tenues parvi discriminis umbrae:
Qualis ab imbre solet percussus solibus arcus

Inficere ingenti longum curvamine coelum: 65 In quo diversi niteant cum mille colores,

Transitus ipse tamen spectantia lumina fallit. Vsque adeo quod tangit idem est: tamen ultima

distant. Illic et lentum filis immittitur aurum,

Et vetus in tela deducitur argumentum.
70 Cecropia Pallas scopulum Mavortis in arce

Pingit, et antiquam de terrae nomine litem.
Bis sex coelestes, medio love, sedibus altis
Augusta gravitate sedent. Sua quemque Deorum

Inscribit facies. Iovis est regalis imago.
75 Stare Deum pelagi, longoque ferire tridente

Aspera saxa facit, medioque e vulnere saxi Exsiluisse fretum; quo pignore vindicet urbem. At sibi dat clypeum, dat acutae cuspidis hastam: Dat galeam capiti: defenditur aegide pectus.

95

Percussamque sua simulat de cuspide terram 80
Prodere cum baccis foetum canentis olivae:
Mirarique Deos. Operi victoria finis.
Vt tamen exemplis intelligat aemula laudis,
Quod pretium speret pro tam furialibus ausis;
Quattuor in partes certamina quattuor addit 85
Clara colore suo, brevibus distincta sigillis.
Threïciam Rhodopen habet angulus unus,

JIaemon;
Nunc gelidos montes, mortalia corpora quondam;
Nomina summorum sibi qui tribuere Deorum.
Altera Pygmaeae fatum miserabile matris go
Pars habet. Hanc Iuno victam certamine iussit
Esse gruem; populisque suis indicere bellum.
Pingit et Antigonen, ausam contendere quondam
Cum magni consorte lovis; quam regia luno
In volucrem vertit: nec profuit Ilion illi,
Laomedonve pater, sumtis quin candida pennis
Ipsa sibi plaudat crepitante ciconia rostro.
Qui superest solus Cinyran habet angulus orbum:
Isque gradus templi, natarum membra suarum,
Amplectens, saxoque iacens, lacrimare videtur.
Circuit extremas oleis pacalibus oras.
Is modus est; operique sua facit arbore finem.

Maeonis elusam designat imagine tauri Europen: verum taurum, freta vera putares. Ipsa videbatur terras spectare relictas,

105 Et comites clamare suas, tactumque vereri Assilientis aquae; timidasque reducere plantas. Fecit et Asterien aquila luctante teneri: Fecit olorinis Ledam recubare sub alis: Addidit, ut Satyri celatus imagine pulchrám lupiter implerit gemino Nycteïda foetu: Amphitryon fuerit, cum te, Tirynthia, cepit; Aureus ut Danaën, Asopida luserit igneus; Mnemosynen pastor: varius Deoida serpens.

100

110

115 Te quoque mutatum torvo, Neptune, iuvenco

Virgine in Aeolia posuit. Tu visus Enipeus
Gignis Aloidas; aries Bisaltida fallis.
Et te, flava comas, frugum mitissima mater,

Sensit equum; te sensit avem crinita colubris 120 Mater equi volucris: sensit Delphina Melantho.

Omnibus his faciemque suam, faciemque locorum
Reddidit. Est illic agrestis imagine Phoebus.
Vtque modo accipitris pennas, modo terga leonis

Gesserit: ut pastor Macareïda luserit Issen. 125 Liber ut Erigonen falsa deceperit uva:

Vt Saturnus equo geminum Chirona crearit.
Vltima pars telae, tenui circumdata limbo,
Nexilibus flores hederis habet intertextos.

Non illud Pallas, non illud carpere Livor 130 Possit opus. Doluit successu flava virago:

Et rupit pictas, coelestia crimina, vestes.
Vtque Cytoriaco radium de monte tenebat;
Ter quater Idmoniae frontem percussit Arachnes.

Non tulit infelix: laqueoque animosa ligavit 135 Guttura. Pendentem Pallas miserata levavit:

Atque ita, Vive quidem, pende tamen,improba,dixit:
Lexque eadem poenae, ne sis secura suturi,
Dicta tuo generi, serisque nepotibus esto.

Post ea discedens succis Hecateïdos herbae 140 Spargit: et extemplo tristi medicamine tactae

Defluxere comae: cumque his et naris et auris.
Fitque caput minimum totoque in corpore parva est.
In latere exiles digiti pro cruribus haerent.

Caetera venter habet: de quo tamen illa remittit 345 Stamen, et antiquas exercet aranea telas.

Lydia tota fremit: Phrygiaeque per oppida facti Rumor it, et magnum sermonibus occupat orbem. Ante suos Niobe thalamos cognoverat illam,

Tum cum Maeoniam virgo Sipylumque colebat: 150 Nec tamen admonita est poena popularis Arachnes