menses.

Ne tamen ille canor, mulcendas natus ad aures,
Tantaque dos oris linguae deperderet usum;
Virginei vultus, et vox humana remansit.

At medius fratrisque sui moestaeque sororis
Jupiter ex aequo volventem dividit annum.

565
Nunc Dea regnorum numen commune duorum
Cum matre est totidem, totidem cum coniuge
Vertitur extemplo facies, et mentis, et oris :
Nam, modo quae poterat Diti quoque moesta videri,
Laeta Deae frons est: ut Sol, qui tectus aquosis 570
Nubibus ante fuit, victis ubi nubibus exit.

Exigit alma Ceres, nata secura reperta,
Quae tibi caussa viae ? cur sis, Arethusa, sacer fons?
Conticuere undae; quarum Dea sustulit alto
Fonte caput, viridesque manu siccata capillos

575
Fluminis Elei veteres narravit amores.
Pars ego Nympharum, quae sunt in Achaidc, dixit,
Vna fui: nec me studiosius altera saltus
Legit, nec posuit studiosius altera casses.
Sed, quamvis formae nunquam mihi fama petita est, 580
Quamvis fortis eram, formosae nomen habebam.
Nec mea me facies nimium laudata iuvabat:
Quaque aliae gaudere solent; ego rustica dote
Corporis erubui, crimenque placere putavi.
Lassa revertebar, memini, Stymphalide silva. 535
Aestus erat: magnumque labor geminaverat

aestum. Invenio sine vortice aquas, sine murmure euntes, Perspicuas imo; per quas numerabilis alte Calculus omnis erat; quas tu vix ire putares. Cana salicta dabant, nutritaque populus unda, 590 Sponte sua natas ripis declivibus umbras. Accessi; primumque pedis vestigia tinxi: Poplite deinde tenus: neque eo contenta, recingor, Molliaque impono salici velamina curvae;

Verum amor est: neque erit nobis generille pudori.
Tu modo, Diva, velis. Vt desint caetera, quantum est
Esse lovis fratrem! quid quod nec caetera desunt,

Nec cedit nisi sorte mihi? sed tanta cupido
530 Si tibi discidii est, repetat Proserpina coelum:

Lege tamen certa, si nullos contigit illic
Ore cibos: nam sic Parcarum foedere cautum est.

Dixerat: at Cereri certum est educere natam. Non ita fata sinunt: quoniam ieiunia virgo 535 Solverat: et, cultis dum simplex errat in hortis,

Puniceum curva decerpserat arbore pomum:
Sumtaque pallenti septem de cortice grana
Presserat ore suo. solusque ex omnibus illud

VideratAscalaphus: quem quondam dicitur Orphne, 540 Inter Avernales haud ignotissima Nymphas,

Ex Acheronte suo furvis peperisse sub antris.
Vidit: et indicio reditum crudelis ademit.
Ingemuit regina Erebi; testemque profanam
Fecit avem: sparsumque caput Phlegethontide

lympha 545 In rostrum, et plumas, et grandia lumina vertit.

Ille sibi ablatus fulvis amicitur ab alis;
Inque caput crescit; longosque reflectitur ungues;
Vixque movet natas per inertia brachia pennas:

Foedaque fit volucris, venturi nuntia luctus, 550 Ignavus bubo, dirum mortalibus omen.

Hic tamen indicio poenam linguaque videri Commeruisse potest. Vobis, Acheloides, unde Pluma pedesque avium, cum virginis ora geratis!

An quia, cum legeret vernos Proserpina flores, 555 In comitum numero mistae, Sirenes, eratis !

Quam postquam toto frustra quaesistis in orbe;
Protinus ut vestram sentirent aequora curam,
Posse super fluctus alarom insistere remis

Optastis: facilesque Deos habuistis, et artas 1160 Vidiştis vestros subitis flavescere pennis.

Ne tamen ille canor, mulcendas natus ad aures,
Tantaque dos oris linguae deperderet usum;
Virginei vultus, et vox humana remansit.

At medius fratrisque sui moestaeque sororis
Jupiter ex aequo volventem dividit annum. 565
Nunc Dea regnorum numen commune duorum
Cum matre est totidem, totidem cum coniuge

menses.

Vertitur extemplo facies, et mentis, et oris :
Nam, modo quae poterat Diti quoque moesta videri,
Laeta Deae frons est: ut Sol, qui tectus aquosis 570
Nubibus ante fuit, victis ubi nubibus exit.

Exigit alma Ceres, nata secura reperta,
Quae tibi caussa viae? cur sis, Arethusa, sacerfons?
Conticuere undae; quarum Dea sustulit alto
Fonte caput, viridesque manu siccata capillos 575
Fluminis Elei veteres narravit amores.
Pars ego Nympharum, quae sunt in Achaidc, dixit,
Vna fui: nec me studiosius altera saltus
Legit, nec posuit studiosius altera casses.
Sed, quamvis formae nunquam mihi fama petita est, 500
Quamvis fortis eram, formosae nomen habebam.
Nec mea me facies nimium laudata iuvabat:
Quaque aliac gaudere solent; ego rustica dote
Corporis erubui, crimenque placere putavi.
Lassa revertebar, memini, Stymphalide silva. 535
Aestus erat: magnumque labor geminaverat

aestum. Invenio sine vortice aquas, sine murmure euntes, Perspicuas imo; per quas numerabilis alte Calculus omnis erat; quas tu vix ire putares. Cana salicta dabant, nutritaque populus unda, 590 Sponte sua natas ripis declivibus umbras. Accessi; primumque pedis vestigia xi: Poplite deinde tenus: neque eo contenta, recingor, Molliaque impono salici velamina curvae;

595 Nudaque mergor aquis: quas dum ferioque, tra

hoque,
Mille modis labens, excussaque brachia iacto;
Nescio quod medio sensi sub gurgite murmur:
Territaque insisto propioris margine ripae.

Quo properas, Arethusa ? suis Alpheus ab undis, 600 Quo properas? iterum rauco mihi dixerat ore.

Sicut eram, fugio sine vestibus: altera vestes
Ripa meas habuit. Tanto magis instat, et ardet:
Et quia nuda fui, sum visa paratior illi.

Sic ego currebam; sic me ferus ille premebat: 605 Vt fugere accipitrem penna trepidante columbae,

Vt solet accipiter trepidas agitare columbas.
Vsquesub Orchomenon,Psophidaque, Cyllenenque,
Maenaliosque sinus, gelidumque Erymanthon, et

Elin
Currere sustinui: nec me velocior ille.
610 Sed tolerare diu cursus ego, viribus impar,

Non poteram: longi patiens erat ille laboris.
Per tamen et campos, per opertos arbore montes,
Saxa quoque, et rupes, et qua via nulla, cucurri.

Sol erat a tergo: vidi praecedere longam
615 Ante pedes umbram; nisi si timor illa videbat.

Sed certe sonituque pedum terrebar; et ingens
Crinales vittas afflabat anhelitus oris.
Fessa labore fugae,Fer opem,deprendimur,inquam,

Armigerae, Dictynna, tuae: cui saepe dedisti 620 Ferre tuos arcus, inclusaque tela pharetra.

Mota Dea est; spissisque ferens e nubibus unam
Me super iniecit. Lustrat caligine tectam
Amnis: et ignarus circum cava nubila quaerit,

Bisque locum, quo me Dea texerat, inscius ambit: 625 Et bis, Io Arethusa, lo Arethusa, vocavit. Quid mihi tunc animi miserae fuit? anne quod

agnae est, Si qua lupos audit circum stabula alta frementes?

e

Aut lepori, qui vepre latens hostilia cernit
Qra canum, nullosque audet dare corpore motus ?
Non tamen abscedit: neque enim vestigia cernit 630
Longius ire pedum: servat nubemque locumque.
Occupat obsessos sudor mihi frigidus artus;
Caeruleaeque cadunt toto de corpore guttae.
Quaque pedem movi, manat lacus:

eque capillis
Ros cadit: et citius, quam nunc tibi facta renarro, 635
In laticem mator. Sed enim cognoscit amatas
Amnis aquas, positoque viri, quod sumserat, ore,
Vertitur in proprias, ut se mihi misceat, undas.
Delia rumpit humum. Caecis ego mersa cavernis
Advehor Ortygiam: quae me cognomine Divae

640 Grata meae superas eduxit prima sub auras.

HacArethusa tenus. Geminos Dea fertilis angues Curribus admovit, frenisque coërcuit ora: Et medium coeli terraeque per aëra vecta est: Atque levem currum Tritonida misit in arcem 645 Triptolemo; partimque rudi data semina iussit Spargere humo, partim post tempora longa

recultae. lam super Europen sublimis, et Asida, terras Vectus erat iuvenis; Scythias advertitur oras. Rex ibi Lyncus erat. Regis subit ille penates. 650 Qua veniat, caussamque viae, nomenque rogatus, Et patriam, Patria est clarae mihi, dixit, Athenae; Triptolemus nomen: veni nec puppe per undas Nec pede per terras: patuit mihi pervius aether. Dona fero Cereris; latos quae sparsa per agros

655 Frugiferas messes, alimentaque mitia reddant. Barbarus invidit: tantique ut muneris auctor Ipse sit, hospitio recipit: somnoque gravatum Aggreditur ferro. Conantem figere pectus Lynca Ceres fecit: rursusque per aëra misit 660 Mopsopium iuvenem sacros agitare iugales.

Finierat dictos e nobis maxima cantus.