210

220

Poenitet iniusti nunc denique Phinea belli.
Sed quid agat? simulacra videt diversa figuris ;
Agnoscitque suos: et nomine quemque vocatos
Poscitopem: credensque parum,sibi proxima tangit
Corpora: marmor erant. Avertitur; atque ita

supplex,
Confessasque manus, obliquaque brachia tendens, 215
Vincis, ait, Perseu: remove fera monstra; tuaeque
Saxificos vultus, quaecunque ea, tolle Medusae.
Tolle, precor; non nos odium regnive cupido
Compulit ad bellum: pro coniuge movimus arma.
Caussa fuit meritis melior tua, tempore nostra.
Non cessisse piget. Nihil, o! fortissime, praeter
Hanc animam concede mihi: tua caetera sunto.
Talia dicenti, neque eum, quem voce rogabat,
Respicere audenti, Quod, ait, timidissime Phineu,
Et possum tribuisse, et magnum munus inerti est, 225
Pone metum, tribuam: nullo violabere ferro.
Quin etiam mansura dabo monumenta per aevum;
Inque domo soceri semper spectabere nostri:
Vt mea se sponsi soletur imagine coniux.
Dixit: et in partem Phorcynida transtulit illam, 230
Ad quam se trepido Phineus obverterat ore.
Tum quoque conanti sua flectere lumina cervix
Diriguit, saxoque oculorum induruit humor.
Sed tamen os timidum, vultusque in marmore

supplex, Submissaeque manus, faciesque obnoxia mansit. 235

Victor Abantiades patrios cum coniuge muros Intrat, et immeriti vindex ultorque parentis Aggreditur Proetum: nam fratre per arma fugato Acrisioneas Proetus possederat arces. Sed nec ope armorum, nec, quam male ceperat, arce 240 Torva colubriferi superavit lumina monstri.

Te tamen, o! parvae rector, Polydecta, Seriphi, Nec iuvenis virtus, per tot spectata labores,

Nec mala mollierant: sed inexorabile durus 245 Exerces odium: nec iniqua finis in ira est.

Detrectas etiam laudes: fictamque Medusae
Arguis esse necem. Dabimus tibi pignora veri;
Parcite luminibus, Perseus ait: oraque regis

Ore Medusaeo silicem sine sanguine fecit.
250 Hactenus aurigenae comitem Tritonia fratri

Se dedit: inde cava circumdata nube Seriphon
Deserit, a dextra Cythno Gyaroque relictis.
Quaque super pontum via visa brevissima, Thebas,

Virgineumque Helicona petit; quo monte potita 255 Constitit; et doctas sic est affata sorores:

Fama novi fontis nostras pervenit ad aures;
Dura Medusaei quem praepetis ungula rupit.
Is mihi caussa viae: volui mirabile monstrum

Cernere: vidi ipsum materno sanguine nasci. -260 Excipit Vranie: Quaecunque est caussa videndi

Has tibi, Diva, domos, animo gratissima nostro es.
Vera tamen fama est: et Pegasus huius origo
Fontis, et ad latices deducit Pallada sacros.

Quae mirata diu factas pedis ictibus undas, 265 Silvarum lucos circumspicit antiquarum,

Antraque, et innumeris distinctas floribus herbas:
Felicesque vocat pariter studiique, locique
Mnemonidas: quam sic affata est una sororum :

0! nisi te virtus opera ad maiora tulisset, 270 In partem ventura chori Tritonia nostri,

Vera refers; meritoque probas, artesque locumque:
Et gratam sortem, tutae modo simus, habemus.
Sed, vetitum est adeo sceleri nihil, omnia terrent

Virgineas mentes: dirusque ante ora Pyreneus 275 Vertitur: et nondum me tota mente recepi.

Daulia Threïcio, Phoceaque milite rura
Ceperat ille ferox, iniustaque regna tenebat.
Templa petebamus Parnasia: vidit euntes:
Nostraque fallaci veneratus numina cultu,

295

Mnemonides, cognorat enim, consistite, dixit, 280
Nec dubitate, precor, tecto grave sidus, et imbrem,
Imber erat, vitare meo: subiere minores
Saepe casas Superi. Dictis et tempore motae
Annuimusque viro, primasque intravimus aedes.
Desierant imbres; victoque Aquilonibus Austro, 285
Fusca repurgato fugiebant nubila coelo.
Impetus ire fuit: claudit sua tecta Pyreneus,
Vimque parat: quam nos suntis effugimus alis.
Ipse secuturo similis stetit arduus arce:
Quaque via est vobis, erit et mihi, dixit, eadem; 290
Seque iacit vecors e summae culmine turris:
Et cadit in vultus, discussique ossibus oris
Tundit humum moriens, scelerato sanguine

tinctam.
Musa loquebatur. Pennae sonuere per auras:
Voxque salutantum ramis veniebat ab altis.
Suspicit; et linguae, quaerit, tam certa loquentes
Vndesonent:hominemque putat Iove nata locutum.
Ales erat; numeroque novem, sua fata querentes,
Institerant ramis imitantes omnia picae.
Miranti sic orsa Deae Dea: nuper et istae

300
Auxerunt volucrem victae certamine turbam.
Pieros has genuit Pellaeis dives in arvis:
Paeonis Euippe mater fuit. Illa potentem
Lucinam novies, novies paritura , vocavit.
Intumuit numero stolidarum turba sororum:
Perque tot Haemonias, et per tot Achaïdas urbes
Huc venit, et tali committunt proelia voce:
Desinite indoctum vana dulcedine vulgus
Fallere; nobiscum, si qua est fiducia vocis,
Thespiades certate Deae: nec voce, nec arte 310
Vincemur; totidemque sumus. Vel cedite victae
Fonte Medusaeo, et Hyantea Aganippe:
Vel nos Emathiis ad Paeonas usque nivosos
Cedamus campis: dirimant certamina Nymphae.

305

315 Turpe quidem contendere erat; sed cedere visum

Turpius. Electae iurant per flumina Nymphae,
Factaque de vivo pressere sedilia saxo.
Tunc, sine sorte prior, quae se certare professa est,

Bella canit Superum: falsoque in honore Gigantas 320 Ponit, et extenuat magnorum facta Deorum;

Emissumque ima de sede Typhoëa terrae
Coelitibus fecisse metum; cunctosque dedisse
Terga fugae: donec fessos Aegyptia tellus

Ceperit, et septem discretus in ostia Nilus, 325 Huc quoque terrigenam venisse 'Typhoëa narrat,

Et se mentitis Superos celasse figuris :
Duxque gregis, dixit, fit Iupiter; unde recurvis
Nunc quoque formatus Libys est cum cornibus

Ammon.
Delius in corvo, proles Semeleïa capro,
530 Fele soror Phoebi, nivea Saturnia vacca,
Pisce Venus latuit, Cyllenius ibidis alis.

Hactenus ad citharam vocalia moverat ora.
Poscimur Aonides: sed forsitan otia non sint,

Nec nostris praebere vacet tibi cantibus aurem. 335 Ne dubita, vestrumque mihi refer ordine carmen,

Pallas ait: nemorisque levi consedit in umbra.
Musa refert: Dedimus summam certaminis uni.
Surgit, et immissos hedera collecta capillos

Calliope querulas praetentat pollice chordas: 340 Atque haec percussis subiungit carmina nervis.

Prima Ceres unco glebas dimovit aratro:
Prima dedit fruges, alimentaque mitia terris:
Prima dedit leges. Cereris sumus omnia munus.

llla canenda mihi est: utinam modo dicere possem 345 Carmina digna Deae! certe Dea carmine digna est.

Vasta giganteis iniecta est insula membris
Trinacris; et magnis subiectum molibus urget
Aetherias ausum sperare Typhoëa sedes.
Nititur ille quidem, pugnatque resurgere saepe :

Dextra sed Ausonio manus est subiecta Peloro:- 350
Laeva, Pachyne, tibi: Lilybaeo crura premuntur:
Degravat Aetna caput: sub qua resupinus arenas
Eiectat, flammamque fero vomit ore Typhoëus.
Saepe remoliri luctatur pondera terrae,
Oppidaque, et magnos evolvere corpore montes. 355
Inde tremit tellus: et rex pavet ipse silentum,
Ne pateat, latoque solum retegatur hiatu;
Immissusque dies trepidantes terreat umbras.
Hanc metuens cladem tenebrosa sede tyrannus
Exierat: curruque atrorum vectus equorum 360
Ambibat Siculae cautus fundamina terrae.
Postquam exploratum satis est, loca nulla labare;
Depositique metus: videt hunc Erycina vagantem
Monte súo residens, natumque amplexa volucrem;
Arma, manusque meae, mea, nate, potentia, dixit, 365
Illa, quibus superas omnes, cape tela, Cupido,
Inque Dei pectus celeres molire sagittas,
Cui triplicis cessit fortuna novissima regni.
Tu Superos, ipsumque lovem, tu numina ponti
Victa domas, ipsumque, regit qni numina ponti. 370
Tartara quid cessant? cur non matrisque tuumque
Imperium profers ? agitur pars tertia mundi.
Et tamen in coelo, quae iam patientia nostra est,
Spernimur: ac mecum vires tenuantur Amoris.
Pallada nonne vides, iaculatricemque Dianam 375
Anssisse mihi? Cereris quoque filia virgo,
Sipatiamur, erit: nam spes affectat easdem.
Atis pro socio si qua est mea gratia regno,
in Deam patruo. Dixit Venus: ille pharetram
Solvit: et arbitrio matris de mille sagittis

380
Vnan seposuit, sed qua nec acutior ullay
Nec minus incerta est, nec quae magis audiat arcum:
Opposi que genu curvavit flexile cornu:
Inque cor hamata percussit arundine Ditem.

Haud procul Hennaeis lacus est a moenibus altae, 385