24

ON THE
FABLES OF ÆSOP AND BABRIAS.

No. III.—[Continued from No. L. p. 371.]

FAB. 362.-Λύκος, 'Αρνίον, και Λεών.
Λύκος ποτ' άρας Πρόβατον έκ ποιμνίου
απεκόμιζεν εις την ιδίαν κοίτην
Λέων δε τούτω εξαίφνης συναντήσας
αφείλετο το πρόβατον· ο δε σταθείς
πόρρωθεν είπεν αδικώς ήρας τουμόν:
πώς oύ συ τηρείς τους θεσμούς τους αρχαιούς,
Tού μη τυραννεϊν χειρί δυνωτατάτη,
αλλά πάντοτε εκδικείν τοϊς απόρους και
ο δε Λέων γελάσας, Συ δε γ', ώ Λύκε,

δικαίως έσχες υπό φίλου το δοθέν και Versus politicos modo non omnes detexit Coraius p. 379. Fabula paulo aliter scripta olim exstabat inter Neveletianas N. 238. unde pauca delibavi. Fab. 363.=Βodl. 94. apud Tyrwh. p. 20=172.

ο Δηχθείς από Μύρμηκος και Ερμής.
νεώς ποτ' αυτούς ανδράσιν βυθισθείσης,
ιδών τις αδίκως έλεγε τους θεούς κρίνειν
ενός γαρ ασεβούς εμβεβηκότος πλοίω,
πολλούς συν αυτώ μηδέν αιτίους θνήσκειν
και ταύθ' ομού λέγοντος οία συμβαίνει

5
πολλών υπ' αυτόν έσμός ήλθε μυρμήκων,
σπεύδων άχνας τας πυρήνας αποτρώγειν
αφ' ενός δε δηχθείς συνεπάτησε τους πάντας:
Ερμής δ' επιστας τώ τε ραβδίω παίων
είτ' ουκ ανέξει, φησί, τους θεούς υμών

10 είναι δικαστές, οίος εί συ μυρμήκων και Totam fabulam, in qua Choliambos jam latentes bis viderat Tyrwhittus, metris modo non omni parte absolutis, restituit Coraius p. 411., quem palam sequitur Schneider, Schneiderum vero tacite Blomfieldius.

Fab. 364. Vid. in Cl. Jι. No. L. p. 365.
Fab. 365=Bodl. 104. Tyrwh. p. 21=172.

Ζευς δικαστής.
ο Ζευς τον Ερμήν τας αμαρτίας θνητών
εν οστράκοισιν εγγράφοντα, κιβωτον

5

αποτιθέναι κέλευσε πλησίον θάκων,
όπως εκάστου τας δίκας αναπράσσοι.
των δ' οστράκων συγκεχυμένων επ' αλλήλους
το μέν βράδιον, το δε τάχιον εμπίπτει
εις του Διός τας χείρας» είποτ' ευθύνου
τα των πονηρών, ου προσήκε θαυμάζειν,

αν θασσον άδικών, οψε τις κακώς πράσση. Hujus fabulæ vv. 3. et 5. eruit Tyrwhittus ; ceteros, præter tres initiales, Schneider, quem tacite sequitur Blomfieldius.

3. Με. Βodl. πλησίον αυτού. Voces omittit Ms. Vatic. Ipse dedi πλησίον θάκων. Jovis θάκους commemorant scriptores probati. Cratinus in Αrchilochis apud Suid. ν. Διός ψήφος. "Ενθα Διός μεγάλου βάκοι, quocum synonyma sunt θρόνος et δίφρος : cf. Soph. Fragm. Incert. 3. Διός αί τε παρά θρόνον αγχόταται έζόμεναι. Callim. H. in Jov. 67.ά και πέλας είσαι δίφρου. Unde intelligitur Ed. C. 1267. Ζηνί σύνθακος θρόνων.

6. βράδιον et τάχιον Attice penultirnam producunt. Αtqui dixerit Αtheniensis βραδύτερον-et θάσσον.

8. ΜS. Vat. των ούν. Syntaxis est nulla.
Fab. 366. Vid. in Cl. Jι. Νο. ΧLΙΧ. p. 21.

Fab. 367.-"Ονος, Κυνίδιον.
"Ονον τις έτρεφε κυνίδιόν τε Μελιταίον
ο μεν ούν εν αυλή παρά φάτναισι δεσμώτης
κριθας έτραγε και χόρτον, ώσπερ είώθει
το κυνίδιον δε χαρίεν, ευρύθμως παίζον,
τον δεσπότην γε ποικίλως περισκαίρον,

5 + εκείνος δ' αυτό κατέχων εν τοις κόλπους:

ο δ' "Ονος αλήθων, νύχθ' [όλην επήντλησε,]
πυρόν φίλης Δήμητρος, ημέρας δ', ύλης
άγων αφ' ύψους εξ άγρου θ', όσων χρεία.
δηχθείς δε θυμώ και περισσόν οιμώξας

10
πάση θεωρών έν αβρότητι τον σκύμνον,
φάτνης ονείης δεσμα και καλως ρήξας,
ές το μέσον αυλής ήλθεν αμετρα λακτίζων.
σαίνειν δ', άτε κύων, έθελε και περισκαίρειν.
την μεν τράπεζαν ές μέσον έβαλεν θλάσας,

15 άπαντα δ' ευθύς ηλόησε τα σκεύη δειπνούντα δ' ευθύς ήλθε δεσπότην κρούσων, νώτοις επεμβάς: εσχάτου δε κινδύνου θεράποντες εν μέσοις έσωσαν» ας δ' είχον, δικραϊσι κορύναις άλλος άλλοθεν κρούων

2Ο έκτεινον ως δε καυτός ύστατ’ εξέπνει, “ έπλην, έλεξεν, οτ έχρήν με, δυσδαίμων

*τί γαρ παρ' ούρεσιν ουκ επολευόμην,

βαιώ δ' ο μέλεος κυνιδίω παρισούμην ;' Inter hos versus inesse Choliambos nonnullos per transennam vidit Coraius p. 371. quo adjutus Schneider p: 119. fabulam modo non omnem metris restituit.

1. Ms. πάνυ ωραίον. At Μελιταίον extat in simili fab. ed. Hud. 213. et in Galeno ibi citato.

6. Versus quidem utpote politicus stare poterat. Sed reliqui sunt Choliambi integerrimi. Et hic Choliambus poterit esse, modo legas τέκνον ως, υπ' αυτού 'κείτ', άγων ύπνους, κόλποις.

7. Ms. ο δέ γ όνος την μεν νύχτα αλήθων. Schneideri est όλην, meum vero επήντλησε. Μulta non ante vulgata dicere poterain de έπαντλεϊν sepe depravato. Verum επέχω. Αdi tamen niea in Cl. JI. No. xiv. p. 303. Quod ad vúxta bany cf. Aristoph. Eccl. 39. 56. Amphid. apud Athen. 11. p. 69. B. et Pherecrat. apud Phot. ν. Ληκάσθαι.

14. Ms. σαίνων δ' οποία. Coraius voluit οποία κύων.
19. Ms. ως είδον εσάωσαν. Voces leviter mutavi.

20. Ms. κρανείας δε κορύναις. Αtqui meum δικραϊσι tuetur Aristoph. Pac. 636. 21. Latet menda. Nihil video.

Fab. 368.-"Ονος παίζων.
"Ονος τις αναβας εις το δώμα και παίζων
τον κέραμον έθλα και τις αυτόν ανθρώπων
επιδραμών κατήγε, το ξύλο παίων:
ο δ' όνος προς αυτόν, δς το νώτον ήλεγχε,
* και μην πίθηκός γ' εχθές, είπε, και προώην

έτερπεν υμάς αυτό τούτο ποιήσας.”
Hanc Fabulam metris restituit Coraius p. 268.

Fab. 369.-'Ορνιθοθήρας, Πέρδιξ, και 'Αλεκτορίσκος.

'Ορνιθοθήρα φιλός επήλθεν εξαίφνης
μέλλονται θύμβραν και σέλινα δειπνήσειν
ο δε κλωβός είχεν ουδέν ου γαρ ήγγεύκει:
ώρμησε δ' ούν Πέρδικα ποικίλον θύσαι,

5
δν ημερώσας είχεν εις το θηρεύειν.
ο δ' αυτόν ούτως ικέτευε μη κτείναι,
(λέγων), το λοιπόν δικτύω τί ποιήσεις,
όταν κυνηγής και τις δέ σοι συναθροίσει
εύωπον αγέλην όρνέων φιλαλλήλων;

10 τίνος μελωδού προς (τον) ήχον υπνώσεις και αφήκε τον πέρδικα και Ταναγραίον 'Aλεκτόρισκον συλλαβείν εβoυλήθη:

OTE

ο δ' εκ πεταύρου κλαγγόν είπε φωνήσας
πόθεν μαθήσει, πόστον εις έω λείπει,

15
τον ωρόμαντιν απολέσας με; πώς γνώσει,
πότ' έννυχεύει χρυσότοξος 'Ωρίων και
έργων δέ τίς σε προϊνών αναμνήσει,

(δη) δροσώδης ταρσός έστιν ορνίθων ;' κάκείνος είπεν, οίσθα χρησίμους ώρας,

2) όμως δε δεί μ' ελεϊν σε δείπνα ποιήσεις.' Hanc quoque fabulam Coraius p. 269. restituit: qui déywe inseruit in v. 8. et Tòv in v. 11.

V. 12. Ms. γεννήτης. Reposui Ταναγραίον. Suid. in Ταναγραίοι citat Babrianum 'Aλεκτoρίσκων ήν μάχη Ταναγραίων.

V. 14. Ηuc bene Schneider retulit gl. Suid. Πέταυρα. Ο δ' εκ πεταύρου κλαγγόν είπε βοήσας πόθεν μαθήσει πόσσον-τον ωρόνoμoν θύσας με: ubi Toup. είπ’ επιβοήσας. Sed Ms. Vat. φωνήσας.

V. 15. Ionicum est πόσσον: neque satis bene Graecum πόσον in tali loco : debuit esse πόστον: teste Suid. Πόστος: ubi citatur πόστον έτος et πόστη ώρα.

V. 16. Ιta Schneider. Ms. ωρομαθής : Suid. ωρόνoμoν.
V. 19. Ipse hic inserui δή: et mox lego οίσθα pro οίδας.
V. 21. Ms. όμως δε δεί σχεϊν τι δειπνήσει.

Fab. 370.-"Ονος και Κύων. Aliquantulum a Bergero p. 23. deceptus, hanc fabulam ipse olim volui pro metrica haberi. Hodie tamen video eam sermone soluto esse scriptam.

Fab. 371.-Γηπόνος, "Ονος, και Βούς.
έχων "Ονον τις τω Βοΐ ξυνέζευξεν:
ηροτρία πτωχώς μεν, αλλ' αναγκαίως
έπει δε τούργον (ημέρας) επληρώθη,
λύειν έμελλε ζεύγος" αλλ' επηρώτα
Ούνος, τις άξει γηπονούντα τα σκεύη ;'

5 ο δε Βούς προς αυτόν, “Ούνος, ώσπερ είωθεν.” Versus politicos hic detexerat Coraius. Unde Blomfieldio, ni fallor, suspicio est orta de fabula pejoris monetæ. Atqui metrum est revera Choliambicum.

V. 3. Bergero p. 18. ημέρας debetur. V. 4. Ms. έμελλεν αυτούς. V. 5. Ms. τα γηπόνο.

Fab. 372.-ο παρακαταθήκας ειληφως και "Ορκος.
Sermone soluto scripta est fabula.

Fab. 373.-Ποιμήν και Λύκος.
Ποιμήν Λύκον νεόγνoν εξέθρεψ ευρών

κάκ των σύνεγγυς ποίμνι’ όντ’ άφαρπάζειν
σκύμνον εδίδαξ: ος τη διδασκάλω φησίν,
« όρα συ, μήπως τάλλα κατ' έθος αρπάζω,
σαυτά τα πρόβατα πολλά και μάτην ζητής.'

5 Ita versus ipse tornavi e verbis metri speciem vix et ne vix quidem referentibus. .

Fab. 374.-Γεωργός, Παϊς, και Κυλοιοί.
«εν Πλειάδος δυσμαϊσι τους σπόρους ωρείν
και τις Γεωργός πυρόν εις νεόν σπείρας
εφύλαττεν εστώς και γαρ άκριτος πλήθει
μέλας Κολoιών εσμός ήλθε δυσφώνων,
Ψάρες τ' ορυκται σπερμάτων αρουραίων.

5
τω δ' ήκολούθει σφενδόνην έχων κοίλης
Παιδίσκος: οι δε Ψάρες εκ συνηθείας
ήκουον, εί την σφενδόνην ποτ' ητήκει,
και πριν βαλεϊν, έφευγαν" εύρε δ' εν τέχνην
ο Γεωργός άλλης, τόν τε παίδα φωνήσας

10 εδίδασκεν, ώ παϊ, χρή γαρ ορνέων ημάς σοφών δολώσαι την φρέν' ηνίκ' αν τοίνυν έλθωσιν (αύθις,) ει μεν άρτον αιτήσω, σύ γ ου τον άρτον, σφενδόνην δέ μοι δώσεις.' οι Ψάρες ήλθον, κανέμοντο την χώραν. ο δ' άρτον αιτεί, καθάπερ είχε συνθήκης: οι δ' ουκ έφευγοντω δ' ο Παϊς λίθων πλήρη την σφενδόνην έδωκεν ο δε γέρων ρίψας, του μεν το βρέγμα, του δ' έτυψε την κνήμην του δ' αυ τον ώμον οι δ' έφευγον εκ χώρης.

20 Γερανοι συνήντων, και το συμβάν ηρώτουν: και τις Κολοιός είπε, “φεύγετ' ανθρώπων γένος πονηρόν, άλλα μεν προς αλλήλους

λαλείν μαθόντων, άλλά δ' έργα ποιoύντων. Hanc fabulam Blomfieldius appellat modo non omnem integram. Atqui fuit olim, quod posset ejus ingenium exercere. Etenim neque Coraius, versuum repertor, neque Schneider poterant emendare ν. 1. Πλειάδος δυσμαι ήσαν εν σπόρου ώρη. Unde tamen ipse nullo molimine erui, Εν πλειάδος δυσμαϊσι τους σπόρους ωρείν. Certum ώρεϊν reddit illud εφύλαττεν. De verbo ώρεϊν vid. Ruhnk. ad Hesiod. Theog. 901. 'Hic úgtiv est vice imperativi. Fuit versus agricolæ monitum proverbiale.

2. Ms. εν κλήρο πυρούς σπείρας. Schneider vero p. 123. edidit εις νεον πυρούς σπείρας e Suid. v. Nεός. Αtqui πυρός primam producit ; neque pes quintus potest esse spondæus. Dedi igitur post alios πυρόν εις νεόν σπείρας.

15 ,