Collectio pisaurensis: omnium poematum, & carminum, fragmentorum latinorum, sive ad christianos, sive ad ethicos, sive ad certos, sive ad incertos poetas, a prima latinæ linguæ ætate adsextam usque Christanum secularum & Longobardorum in Italiam adventum pertines, ...

Cover
Amatina Chalcographia, 1766

Im Buch

Ausgewählte Seiten

Andere Ausgaben - Alle anzeigen

Häufige Begriffe und Wortgruppen

Beliebte Passagen

Seite 340 - Fama refert nostros te, Fidentine, libellos non aliter populo quam recitare tuos. si mea vis dici, gratis tibi carmina mittam : si dici tua vis, hoc erne, ne mea sint.
Seite 326 - Sicci terga fuis, rara pendentia crate, Moris erat quondam feftis fervare diebus, Et natalitium cognatis poneré lardum, Accedente nova, fi quam dabat hoftia, carne.
Seite 318 - Contentus fama jaceat Lucanus in hortis Marmoreis : at Serrano, tenuique Saleio Gloria quantalibet, quid erit, si gloria tantum est ? Curritur ad vocem jucundam...
Seite 322 - Occulta ad patres produxit crimina fervus Matronis lugendus: at illos verbera juftis Afficiunt pcenis, & legum prima fecuris.
Seite 360 - Terns, quid tibi vis, urbem qui, Fabiane, petis? qui nec leno potes, nec comissator haberi, * nec pavidos tristi voce citare reos: nec potes uxorem cari corrumpere amici: nec potes algentes arrigere ad vetulas: vendere nec vanos circa l1 al I alia funtos: plaudere nec Cano, plaudere nec Glaphyro.
Seite 29 - Parque novum Fortuna videt concurrere, bellum, Atque virum. Fortis crebris sonat ictibus umbo ; Et galeae fragmenta cavae compressa perurunt Témpora : nec quidquam nudis vitalibus obstat Jam, praeter stantes in summis ossibus bastas.
Seite 318 - Nemo vetat : jamjam privignum occidere fas eft. Vos ego, pupilli, moneo, quibus amplior eft res, Cuftodite animas, & nulli credite menfae : Livida materno fervent adipata veneno.
Seite 340 - Transtiberinus ambulator, qui pallentia sulphurata fractis permutat vitreis, quod otiosae vendit qui madidum cicer coronae, quod custos dominusque viperarum, quod viles pueri salariorum, quod fumantia qui tomacla raucus circumfert tepidis cocus popinis, quod non optimus Urbicus poeta, quod de Gadibus improbus magister.
Seite 34 - Sors obscura decet : certus discedat, ab umbris Quisquis vera petit duraeque oracula mortis Fortis adit. Ne parce, precor : da nomina rebus, Da loca ; da vocem, qua mecum fata loquantur.
Seite 314 - Linquebat, comite ancilla non amplius una ; Et nigrum flavo crinem abfcondente galero, Intravit calidum veteri centone lupanar, Et cellam vacuam, atque fuam : tune nuda papillis Conftitit auratis, titulum mentita Lycifcac, Cftenditque tuum, generofe Britannice, ventrem.

Bibliografische Informationen