Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

Topor, jako się wyżej mówiło, jakoż wielkie jest do tego podobieństwo.

Mikołaj Cebulka w roku 1424. wspomniany na obwieszczeniu przymierza między Władysławem Królem a Krzyżakami. Cod. Dipl. Vol. IV. fol. 118. Przypisy Krasickiego.

Są także Cebulki herbu Nieszuja.

Cedro herbu Gryf. Od Teodora wojewody Krakowskiego swój początek wzięli, którego imię że prostemu gminowi ludzi ciężkie się zdało w wymowie, Cedrem go niektórzy, insi Chaderem nazywali; o czem się mówiło pod Branickiemi, inni Czaderem, u Okols. tom 2. fol. 115. Na liscie Kazimierza Wielkiego w roku 1339. znajdziesz Abrahama Czadera. To potem słowo, niektórzy sukcessorowie Teodora tak sobie przywłaszczyli, że się i podziśdzień piszą. Ciepielowski Domaradzki Cedro, albo Ceder: inni do pospolitego w Polszcze akcentu akkomodując się, Cedrowskiemi zawołani: osobliwie w Mazowszu i Litwie kwitną, luboć ich nasi genealogistowie zapomnieli.

Cedrowski herbu Odrowąż. Ci Cedrowscy co w Litwie kwitną do tego herbu należą, a że się i podziśdzień z Białaczowa piszą dla tego wnieść trzeba, że jednaż linia z Białaczowskiemi. Stefan Cedrowski z województwa Mińskiego poseł na konwokacyą w roku 1648. podpisał konfederacyą stanów rzeczypospolitej, i na sejm w roku 1658. zkąd deputatem ordynowany na trybunał skarbowy Litewski. Jan, Alexander, Tomasz z Mińskiego podpisali elekcyą Jana Kazimierza. Wojciech zaś z województwa Mazowieckiego. Jan Cedrowski podczaszy Nowogrodzki, Stefan cześnik Mścisławski, i Grzegorz z Mińskiego województwa elekcyą Jana III. a dawniej to jest w roku 1632. Jan sędzia kapturowy. Porządek Elekcyi fol. 7. Dwaj rodzeni bracia Cedrowscy, Hrehory i Mikołaj, mieli za sobą dwie rodzone siostry Wolanowny podsędkowny Oszmiańskie. Reina skarbnikowna Minska z Zofji Oborskiej urodzona, była za Tomaszem Wolanem cześnikiem Oszmiańskim, siostra jej rodzona Krystyna, wydana za Jana Chrzczona Zabiełę podstolego Kowieńskiego, brat zaś ich Stefan najprzód Poniewieski, potem Bobrojski starosta, miał za sobą Krystynę Ottenhauzownę podkomorzankę Derpską herbu Jednorożec, spłodzoną z Szwykowskiej starościanki Łodziejskiej. Ojciec Stefana urodzony z Kochlewskiej sędzianki Brześciańskiej ziemskiej.

Hrehory Cedrowski z Białaczowa podczaszy Nowogrodzki którego brat Mikołaj, mieli za sobą dwie rodzone siostry Wolanowny podsędkownie Oszmiańskie, pisał się na zjezdzie walnym pod Olkinikami roku 1700. z województwa Mińskiego. Także drugi Stanisław, z Białaczowa rotmistrz województwa Mińskiego

na tymże zjezdzie podpisał się. Wojciech Cedrowski sędzia kapturowy Poznański pisał się na elekcyą Stanisława Augusta Króla z województwa Poznańskiego. Heraldyka Wielądka.

Cel herbu Kalinowa. Na Szląsku familianci tego domu znajdować się mają, jako pisze Duryewski in MS.

Celgowski_herbu Rawicz, w województwie Rawskiem. O tych ani Paprocki, ani Okolski nie pisał. Z familji Grotów poszli: z tych Małgorzata Celgowska żona Marcina Leszczyńskiego herbu Belina w roku 1520. Katarzyna Mikołaja Leszczyńskiego tegoż domu w roku 1534. Piotr Grot Celgowski pojął Annę Kurdwanowską, która primo voto była za Franciszkiem Grotowskim sędzią Rawskim: z nią miał córkę Zofią za Janem Oskim. Są i Celejowscy w Mazowszu. Felix, Kasper, Stanisław i Jan podpisali się tamże na elekcyą Jana Kazimierza. Jan Stanisław z ziemią Warszawską na Jana III. a w roku 1586. Paweł Celejowski podpisał kaptur Krakowski Constit. fol. 406.

Celiński herbu Zaręba, w województwie Lubelskiem. Paprocki i Okolski o nich nie pisał. Przydomek swój własny mają Mysław. a jako mam z relacyi ustnej, na pamiątkę tego, że od Mysława Zaręby wojewodzica Sieradzkiego swój początek wzięli, który po porażce Jadźwingów w Lubelskiem województwie miał osięść. Od Celnego potem lasu, czyli od dóbr Celin potomstwo jego Celińskiemi zawołane. Z tych Stanisław z Celin Celiński podstarości Łukowski, a potem tamże podsedek ziemski, od którego trzech się synów zostało: Józef, Adam i Jędrzej: brat podsędka był komornikiem ziemskim w tejże ziemi. Michal Marcyan z Izdebskiej urodzony z pierwszej żony Horodeńskiej spłodził syna Jędrzeja z drugiej Maryanny Glińskiej Mikołaja w zakonie naszym, Joannę Łukasza Gadzickiego małżonkę, Józefa, Jana, i Antoniego.

Krzysztof Celiński poseł ziemi Nurskiej na elekcyą Stanisława Augusta Króla. Józef podczaszy Czerniechowski, niegdy minister Króla Stanisława Leszczyńskiego książęcia Lotaryngji, u dworu Polskiego, pisał się inter praesentes na dyploma elekcyi' Stanisława Augusta Króla. Miał za sobą Maryannę Józefa Szostkowskiego i Joanny Ostrowskiej córkę, a siostrę cioteczną prymasa Ostrowskiego arcybiskupa Gnieznieńskiego, która była 1mo voto za Laskowskim, i z tego małżeństwa córka pozostała, Teresa Lasocka najpierw kasztelanowa Gostyńska, a teraz woje-. wodzina Ciechanowska. Heraldyka Wielądka.

Cellari herbu Sulima 2do. Paweł z familji Vicecomesów Medyolańskich urodzony, w roku 1593. od Zygmunta III. i rzeczypospolitej indygenat otrzymał, o czem Metryka Koronna. Dóbr potem dziedzicznych sobie, i sukcessorom swoim

nabył, z których dwóch synów było, Paweł i Jędrzej: tym, tenže sam przywilej od Zygmunta dany, konstytucya sejmowa 1662. fol. 84. potwierdziła, nie małą pochwałę Pawłowi Cellaremu zapisawszy; że najprzód w cudzoziemskich obozach, przez wszystkie wojskowe szarże, tej w rycerskiej sztuce experyencyi nabył; że w koronnem wojsku zasłużył sobie być generałem majorem, więcej niż lat dziesięć na sławę imienia Polskiego żołd prowadząc; kędy i męztwem, i fortuną własną tej ojczyznie służył. Córka jego dostała się w małżeństwo Budkiewiczowi herbu Trzaska, i syn wojski Wiślicki w roku 1697.

Paweł Cellari pisał się za Stanisławem Leszczyńskim w r. 1705. w Korczynie na konfederacyą Sendomierską. -Heral. Wielądka. Krasicki w przypisach dodaje: Pawłowi i Andrzejowi Cellarim potwierdzony indygenat konstytucyą sejmu 1662. roku. Vol. IV. fol. 567. Gdyby Cellari z familji Vicecomesów Medyolańskich pochodził nie pieczętował by się Sulimą ale Wężem, ten jest albowiem herb Vicecomesów albo Viscontiae którzy przez niejaki czas byli Panami Medyolanu i dotąd ta zacna familia jeszcze we Włoszech kwitnie. Z niej był ostatni Nuncyusz w Polszcze, kardynał Eugenius Antonius Visconti, od którego, roku 1766. byłem w Warszawie konsekrowany na biskupstwo Warmińskie, w przytomności Króla Stanisława Augusta. —

[ocr errors]

Cema herbu Wczele. W Prusiech dom starożytny w herbie nosił Szachownicę, ale na trzy sztuki przełupaną, z których jedna pod drugą, każda osobno poprzeg ułożone, jakom widział na sztychowanej tego domu pieczęci. MS. Konopatsc. de Famil. Pruss. powiada, że się ten herb ich zowie Vindicta, a po naszemu Zemścić, czyli Pomścić: a to z tej racyi, że się przodek tego domu w szachy zagrawszy, gdy mu szczęście niesłużyło, zirrytowany, rzucił szachownicę o swego antagonistę, która jak się na troje rozpadła, tak się też nią herbować poczęto: ale o tem obszerniej mówić się będzie pod herbem Wczele. Kazimierz Jagiellonowicz Król Polski, zawdzięczając wierność i zasługi domu tego ku sobie, Sztumskie i Kiszporskie starostwa puścił mu był, lecz potem tę łaskę odebrał Zygmunt August. Histor. Posselii Pol. Pruth. fol. 79. Okolski powiada, że Sambią i Malborg, w administracyą Cemom było dano. Jerzy Cema officyal Gdański koło roku 1525. na Liscie Zygmunta I. o Inwentarzu Kościoła Panny Maryi w Gdańsku. Achacy podkomorzy Pomorski, starosta Człuchowski, z któremi tytułami w roku 1526. podpisał list Zygmunta I. in MS. Petricoviensibus. Postąpił potem na kasztelanią Gdańską, a z tej na województwo Malborskie, umarł w roku 1565. jako świadczy nadgrobek jego w Sztumskiem kościele. Córka jego była za Janem

Preuk starostą Bronsberskim, ale ojcowskich błędów heretyckich uporczywie broniła. Hosius tom. 2. fol. 161. et 159. Histor. Possel. Pol. Pruthen. drugiego Achacego Cemę między podkomorzemi Malborskiemi kładzie od roku 1518. do

roku 1522.

Fabian wojewoda Malborski, starosta Tucholski i Starogardzki, brat Achacego wojewody także Malborskiego, obadwaj byli z Bażeńskiej herbu Wiewiórka urodzeni, która w ten dom wniosła Lichtenfeldt, dobra nie daleko Kiszporka. Był wprzód ten Fabian kasztelanem Gdańskim, postąpił potem na województwo Pomorskie, aż też po śmierci braterskiej wziął Malborskie. Rozumiem, że córki jego, jedna wojewodzanka Malborska, żyła z Konopackim, druga z Bażeńskim, a po jego śmierci z Kostką podkomorzym Chełmińskim. Achacy Cema wojewoda Pomorski, starosta Sztumski i Gniewski, syn Achacego wojewody Malborskiego (o którym się wyżej mówiło) z Luzyańskiej MS. Konopatsc. Sprzysiągł się był dożywotnie z Zofią córką Mikołaja Radziwiłła, wojewody Wileńskiego, kanclerza i marszałka Litewskiego, ta mu córkę powiła, (która zmówiona z Michałem Działyńskim wojewodą Inowrocławskim. Genealog. Radziwiłłów na mappie. Duryew. Niezeszła Pamięć fol. 58.) i syna Achacego: ale ten młodo zniknął z tego świata.

Fabian wojewoda Malborski drugi syn Achacego wojewody Malborskiego z Luzyańskiej, umarł 1607. O nim osobliwszą rzecz napisał Rescius in Vita Hosii Cardin. cap. 5. Gdy jeszcze w akademji Krakowskiej do szkół chodził, z tego affektu, którym był od heretyckich rodziców napojony; ustawicznie, przecięż kryjomo, Luterskim jadem zarażone księgi, Niemieckim językiem pisane, rad czytywał. W tym zapadł na wielką gorączkę; w której częstokroć nawiedzał go spółuczeń i konfident Hozyusz, a raz postrzegłszy, że się przed nim z ową księgą tail, prosił go, żeby mu jej na jaki czas chciał kommunikować. Z trudnością przecięż uprosił Hozyusz: zrozumiawszy, że herezyą trącił autor, rzecze do niego: Już wiem prawi, co za okazya tak gwałtownej gorączki, ta a nie insza jest, na książkę pokazuje: jeżeli tedy chcesz, żeby maligna ustąpiła, ta książka raczej niech w ogniu spłonie: to wyrzekłszy odszedł. Usłuchał dobry młodzian zdrowej rady, w ogień rzucił Luterskie zakały, a gorączka tegoż momentu ustała: nadchodzi potem Hozyusz zdrowego widzi Ceme, i do prawdziwej go wiary nakłoniwszy kościołowi Bożemu pozyskał. Miał za sobą ten Fabian Pissieńską herbu Róża, z której córka najprzód z Mikołajem Ostrorogiem kasztelanem Bełzkim w małżeńskie związki weszła, a po nim

z Farensbachiuszem wojewodzicem Inflantskim z obiema jednak żyła niepłodnie. Syn zaś Fabian kasztelan Chełmiński starosta Grudziądzki i Sztumski. Ten z Katarzyny Leszczyńskiej herbu Wieniawa nie zostawił tylko jedne córkę Annę, która zmówiona dożywotnie z Zygmuntem Gulderszteinem kasztelanem Gdańskim. I tak na nim chwała domu tego zeszła w roku 1629.

Krasicki w przypisach, takie czyni o familji tej uwagi: Są w Szwabji Zehmenowie familia zacna, ci się tymże herbem pieczętują co i dawni Cemowie, wielkie jest tedy podobieństwo, iż jak i insze Pruskie, ta familia z Niemiec się do Prus z Krzyżakami przeniosła, i lubo linia Pruska ustała, drzeń w Szwabji wkorzeniony dotąd trwa. Z tych więc Cemów Karol Baron Zehmen proboszcz i suffragan Warmiński, biskup Leteński w roku 1778. z braci jego jeden dziekan katedry Eichstadzkiej w Niemczech, drugi minister u elektora Saskiego. Matka ich z zacnej familji w Niemczech Catzenellbogen. W Kwidzynie na chorągwi napis. Fabianus Czema Palatinus Mariemburg. Capitaneus Sztumen. ex antiquissima et illustri Cemorum familia, in Prussia natus, ab Civis et Proavis Palatinati dignitate ornatus. Qui primam aetatem suam in Aula Romanorum Imperatorum Ferdinandi et Maximiliani Il. magna cum laude egit, reliquum tempus Regibus Regno Poloniae et Patriae suae charissimae dicavit consecravitque; post decensum vero patrui sui, ob virtutem morumque suavitatem a Rege Stephano Senatoria dignitate insignitus, cui per 28. annos graviter, fideliter praefuit. Senator integerrimus Patriae amantissimus, probusque, charissimus omnibus, adversus nemini, Vixit annos 66. obüt 22. Aug. anno D. 1605. Marito exoptatissimo atque desideratissimo suo et liberorum nomine multis cum lachrymis Conjunx maesta Catharina a Reglin Piszyńska posuit.

[ocr errors]

W tymże Helsbergskim manuskrypcie. Joannes von Zehma Palatinus Mariemburg. anno 1546. Fabian von Zehma Pal. Mariemb. 1566. Fabian von Zehma Pal. Pomer. 1582. Achacius von Zehma Pal. Pomer. 1565. Fabian von Zehma Cast. Gedan. 1552. - Fabian von Zehma Succam. Gedan. 1548. - Achacius von Zehma Succam. Mar. 1518. — Fabian von Zehma Succam. Mar. 1546. Fabian von Zehma Succam. Pomer. 1536.

[ocr errors]

Cerekwicki herbu Zaręba. Z Cerekwicy w Kaliskiem województwie się piszą. Stanisław kwitnął w r. 1627. Wojciecha wspomina konstytucya w roku 1641. fol. 28. Jan starosta Średzki poseł na sejm w roku 1670. i 1683. ztamtąd komissarz do uspokojenia pogranicznych dyfferencyi od Szląską Constit. fol. 26. potem na konwokacyą w r. 1674. zkąd deputowany do ordynacyi Zamojskiej, fol. 11. i znowu w r. 1685. destynowany do rewizyi skarbu koronnego Constit. fol. 8. Cerekwicka była za Jędrzejem Dzierżanowskim.

Ceremowski na Pokuciu. O tych ani Paprocki, ani Okolski nie pisał. Z tych jeden miał za sobą Strzemeską

« ZurückWeiter »