sach: na koniec pod Sokalem tamtego miejsca wesołością ujęty, osiadł; kędy też Pannom zakonnym S. Brygitty klasztor z gruntu wymurował i nadał pamiętny fundator: drugiego także 00. Bernardynów, siła swoją szczodrobliwością dźwignął i ozdobił: tamże przy ołtarzu, na który swoim kosztem wystawiony, łask wiele u stolicy apostolskiej wyprosił, pochowany spoczywa: umarł w roku 1623. Stefan kanonik Kruświcki, Kujawski i Poznański, a potem opat Przemętski, z temi tytułami na synodzie prowincyalnym Piotrkowskim stawał w roku 1607. wziął na ostatek Wąchockie opactwo. Co był zacz człowiek z tego poznać; że go w różnych legacyach do Cesarza i innych Panów cudzoziemskich zażywano, wszystkie z pochwałą swojej dzielności, i wielkiego rozsądku odprawił. Stanisław poseł na sejm w roku 1623. Constitut. fol. 9. Paweł mąż rycerski wojski Łęczycki, Stanisław cześnik Dobrzyński. Stefan i Stanisław podpisali w Łęczyckiem elekcyą Jana III.

Charbinowski herbu Sulima. Stanisław z Charbniowic chorąży Sendomierski w roku 1433. podpisał przywilej Jedliński Władysława Jagiełła u Łaskiego w Stat. fol. 53. Cromer. lib. 17. i Bielski fol. 306. o nim świadczą, że on pierwszy dał znać Królowi, że Henryk Plaweniusz mistrz Krzyżacki z wielką potencyą od Tucholi pod Koronów ciągnął. Tenże Kromer Piotra Charbinowskiego starostę Podolskiego wspomina: miał mówić Halickiego, jako go czytam u Olszowskiego na liscie Jagiełła Króla w roku 1406.

Charczewski herbu Cholewa. W Dobrzyńskiej ziemi. Nasi genealogistowie piszą ich Charszowski, ale się mylą. Z tych niektórzy jeszcze w tejże ziemi kwitną: bo na elekcyą Augusta II. pisali się z nią Marcin Józef i Seweryn: a dawniej Jan i Marcin w roku 1648. w Płockiem. Drudzy za czasów Paprockiego wyniósłszy się ztamtąd w Sendomierskiem osiedli z tych był Jan mąż chwalebny. Jego potomstwo w Przemysłskiej ziemi gniezdzić się poczęło: jakoż widzieć podziśdzień jednej z tego domu matrony nadgrobek w kościele katedralnym Przemysłskim położony z herbem Cholewa. Jan Karol Charczowski skarbnik Drohicki: synów się jego trzech zostało: Pierwszy Sebastyan, najprzód podstoli Sanocki, potem kasztelan Słoński dziedzic na Złotkowicach: z Ożdżanki spłodził dwie córki, jedna z Ossolińskim stolnikiem Sendomierskim zmówiona, druga z Chełmskim. Kazimierz drugi chorąży Nowogrodzki dziedzic na Urku, Bielska córkę mu powiła i synów dwóch, Jana i Franciszka. Franciszek trzeci syn skarbnika dziedzic na Balicach podczaszy

TOM III.

2

Sanocki, żona jego Zofia Ossolińska. Siostra tych trzech braci Katarzyna z Janem Witowskim żyła.

Jan Charczewski kasztelan Słoński syn Kazimierza dziedzica na Urku 1mo voto żył z Jałowicką bezpotomnie 2do z Jezierskiej spłodził Maryannę, ta złączona z Siekierzyńskim starostą Horodelskim druga Róża z Antonim hrabią Krasickim. — Syn z Jezierskiej Władysław z Męcińską ma potomstwo: tenże Władysław w młodym wieku utonął roku 1774. zostawiwszy synów dwóch, Michała, Walentego i córkę Justynę. Karol brat Jana kasztelana Słońskiego z Bilskiej, kasztelan Przemyski z Złoczewskiej miał syna Jana, ale ten młodo umarł, córki dwie, Joanna za Siekierzyńskim - Karolina za Baworowskim, trzecia w panieńskim stanie życia dokonała. Przypisy Krasickiego.

Charkowski. W Płockiem województwie, z którem Jędrzej i Wawrzeniec podpisali się na elekcyą Augusta II. Są i w Kaliskiem Charkowscy: jeden z nich mieszka w Habirowie, ma za sobą Bojanowską, i z niej syna.

Charlęski herbu Bończa. Z Tomaszewskich swój początek wzięli, ale od dóbr Charlęża wzięli swoję denominacyą. Piąciu braci wspomina Paprocki: z tych jeden był chorążym Kijowskim, z młodych lat swoich najprzód na dworze Królów Polskich, potem żołniersko służąc, w Kijowskiem województwie przyjaciela sobie dożywotniego dobrawszy, tamże osiadł i potomstwo zostawił, a bodaj nie jego syn Felix podkomorzy Kijowski z sejmu w roku 1598. komissarz do rozgraniczenia między województwem Kijowskiem i ziemią Mozyrską Constitut. fol. 697. i 1601. fol. 704. ale śmierć granicę życia rzuciła, jako wspomina Constit. 1607. f. 855. syn jego Samuel. Sebastyan drugi brat chorążego podczaszy Królowy Katarzyny. Jerzy trzeci brat, syna zostawił Jędrzeja i córkę Zofią. Jan czwarty brat, kuchmistrz Królowy Bony mąż znaczny. Mikołaj piąty brat, ten na Wołyniu pojąwszy Lubicką spłodził córek trzy i synów czterech. Z córek zda mi się jego Barbara, Jędrzejowi Czuryłowi, a drugim związkiem Mikołajowi Stadnickiemu podczaszemu Sanockiemu zaślubiona. Z synów zaś Jan już w domu Rakuzkim, już Królowy Katarzynie służąc, w różnych językach umiejętności nabył. Podkomorzym Łuckim Jana czytam w konstytucyach 1590. fol. 603. i jeszcze 1601. kiedy posłując na sejm deputowany był do lustracyi dóbr królewskich w Mazowszu i Podlasiu należących Constit. fol. 728. Umarł w roku 1616. Szymon brat Jana na dworze Francuzkim długo bawiąc, wielkiej tak w rzeczach, jako i językach umiejętności człowiek, ale i na wojnie doświadczonego męztwa, we wszystkich albowiem okazyach z Zamojskim z piechotą Węgierską siła dokazował. Mikołaj z sejmu w roku 1613. do lustracyi dóbr

Lubecza naznaczony Constit. fol. 29. Stanisław do lustracyi ksiąg ziemskich Kijowskich Constit. 1601. fol. 745. Krzy sztof dworzanin królewski, poseł na sejm w r. 1613. Constit. fol. 3. i 1629. deputowany na trybunał Radomski Constit. fol. 7. Jan kasztelan Bracławski, o którym konstytucye w roku 1620. fol. 26. i 1623. fol. 4. Senator i powagi i pobożności pełny, umarł w roku 1625. w kościele naszym Luckim pochowany. Syn jego Hieronim starosta Łucki i Kaniowski. Histor. Colleg. Luceorien. Porządek Elekcyi 1632. Adam miecznik Wołyński rotmistrz pancernej chorągwi: córka jego Anna Konstancya, trzy razy śluby małżeńskie ponawiała, raz z Silnickim kasztelanem Kamienieckim, drugi raz z Mikołajem Sapiehą wojewodą Bracławskim, trzeci raz z Franciszkiem Lubowieckim kasztelanem Wołyńskim. Genealogia Sienickich świadczy że Charlęska z Wacławem Hulewiczem kasztelanem Bracławskim była zmówiona. Jan o którym wyżej mówiłem podkomorzy Łucki zręczywszy sobie Szczęsną Siemaszkownę kasztelankę Bracławską; z niej miał córki dwie: z tych Anna dostała się w małżeństwo Mikołajowi Wasieńcowiczowi podwojewodzemu Kijowskiemu: druga Piotrowi Deniszkowi starościcowi Żytomierskiemu. Piotr w zakonie Soc. Jesu życie swoje świątobliwie zakończył w Przemyślu w roku 1713. Niektórzy z nich w Litwie w Nowogrodzkiem województwie osiedli: z którego Jan Michał z Charlęza Charlęski stolnik Smoleński, wójt Nowogrodzki posłował na sejm w roku 1670. i tam deputowany do konstytucyi formowania Constitut. fol. 37. Piotr tamże kwitnął w roku 1674. Jan podwojewodzy Nowogrodzki 1675.

W roku 1778. Gabryel Charlęski kanonik Kijowski - brat jego N. dziedzic na Byszowie (majętność ich dziedziczna w Owruckiej ziemi) pułkownik, młodzian - trzeci brat także bezżenny czwarty umarł spłodziwszy córkę jedynaczkę wydaną za HadziePrzypisy Krasickiego.

wicza.

Charmański herbu Rogala: według Kojałowicza in MS. herbu Bibersztein, kedy ten autor przydaje że z korony w Wielkiem Księztwie Litewskiem osiedli. Daniel Charmański, Kazimierz cześnik Trocki, syn jego Antoni, brat zaś Michał, oba w różnych expedycyach z hetmanem Michałem Pacem, doświadczonego męztwa. Kazimierz cześnik Trocki i Felicyan z Trockiem województwem podpisali elekċyą

Jana III.

Chartłupski, w województwie Sieradzkiem. Wincenty z Chartlup Chartlupski podkomorzy Sieradzki w roku 1496. córka jego w dożywotnią przyjaźń wydana Wojciechowi Madalińskiemu wojskiemu Wieluńskiemu. O tych ani Pa

procki, ani Okolski nie pisał: tylko ostatni namienia tom. 2. fol. 41. Łask. Statut. na początku.

Są dwie litery większe łacińskie z sobą złączone, czy to Ni E, czy też V i E, jako chcesz rozumiej, powinny zaś być złote w czerwonem polu, na hełmie pięć piór strusich. Paprocki w Gniazdzie fol. 1198. O herbach fol. 681. Okolski tom. 1. fol. 276. Poczet herbów. Wszyscy się ciż pisarze zgadzają na to, że z Grecyi do nas ten herb przyniesiony dawnemi czasy; bo już w roku 1416. prezydował katedrze Chełmskiej, władyka Charytonius jako stoi pod władykami Chełm. Kojałowicz p. 2. Hist. Lithy. w r. 1570. wspomina Jędrzeja Iwanowicza (to jest Iwana syna) Charytonowicza Obryńskiego z innemi Litewskiemi posłami w legacyi wysłanego. Starowolski in Monum. nadgrobek położył Jana Charytonowicza chorążego Nowogrodzkiego zmarłego w r. 1582. z Buska wypisany: chwali go Paprocki, że na dworze Zygmunta Augusta był między pierwszemi, w obozie potem rycerskiemi się dziełami wsławił, nie mało Moskiewskiego niewolnika i nie raz prezentując. Syn jego Siemion w tropy ojcowskie wkraczał. Okolski ich pisze Haratynowicz, ale z nadgrobu i autorów innych Charytonowicz być powinno.

Charzowski herbu Sreniawa. W województwie Krakowskiem, Sendomierskiem, Lubelskiem z familji Rupniewskich swój początek wzięli, od wsi Charzewic Charzewscy nazwani. Z tych w roku 1500. Mikołaj z Rupniewa dziedzic na Charzewicach dworzanin Króla Zygmunta I. zostawił synów czterech, Adama, Jana, Kaspra, i Krzysztofa. Adam pojął Karską łowczankę Podlaską, Kasper Jarocką, z której synów czterech, Wawrzeniec, Jakób, Jan i Stanisław. Wawrzeńca potomstwo, Wawrzeniec i Stanisław który w wojsku Cesarskiem żołd prowadząc, tamże w okazyi zginął. Krzyszto

fowi Szypowska dwóch synów powiła, Adama i Wojciecha. Adam dziedzic na Cichawie wziął sobie w małżeńską ligę Barbarę Lipską. Wojciech w wojsku Cesarskiem służył, zkąd powróciwszy, gońcem był do Cara Tureckiego. Piotr podsądek Nowogrodzki, Jan podkomorzy tegoż województwa, poseł na sejm coronationis w roku 1676. Constit. fol. 21. i 1678. komissarz do traktatów o pokój z Moskwą Constit. Lit. fol. 1. Marcyan Franciszek Charzewski sędzia ziemski Chełmski w roku 1697. Tak mi się zda, że są Charzewscy Gryfowie w Sendomierskiem, ale pewności nie mam. Charzowska zakonnica S. Klary w Sączu. Anna Charzewska Marcina Borzęckiego małżonka.

Charzyński herbu Szeliga. W województwie Mazowieckiem. Nasi ich pisarze Charzewskiemi chcą mieć. Piotra Charzyńskiego żona, Katarzyna Oleśnicka starościanka Belzka, która pierwszym związkiem żyła z Jędrzejem Zmięckim. Paweł z Despotą w Węgrzech wojując, w nieszczęśliwej przegranej w niewolą się Turkom dostal. Historya Cudów Częstochowskich: chorążym go Wieluńskim tytułuje; ale od Stanisława brata wykupiony, na wolność wyszedł. Marcin z Płockiem podpisał elekcyą Władysława IV. synowie jego Jan i Jędrzej w roku 1697.

Chawej łowicz tegoż herbu co i Jałowicki, w Wołyńskiem województwie.

Chciński w Chełmskiej ziemi. O tych ani Paprocki, ani Okolski nie pisał. Jędrzej Chciński skarbnik Chełmski z sejmu w roku 1647. komissarz naznaczony do rewizyi ksiąg ziemskich Chełmskich i Kranostawskich Constit. fol. 38.

Chebda herbu Pomian. Imię to w Polszcze naszej starożytne bo jeszcze w roku 1346. już w senacie Polskim zasiadał Hebda kasztelan Brzeski Kujawski, z którym tytułem podpisał list Kazimierza Wielkiego o erekeyi miasta Bydgoszczy. Tegoż czasu Hebda kasztelan Sieradzki w r. 1357. od którego dóbr Kwiatkowie nabyli Kwiatkowscy. Postąpił potem na województwo Sieradzkie, jakom mówił pod wojewodami. Miał to być dziad recta linea Łubieńskich, o czem na swem miejscu. Paprocki o herb. f. 427. nadgrobek wypisał z Gniezna Jana Chebdy z Niewiesza archidyakona S. R. Ecclesiae, dziekana Kujawskiego, kanonika Gnieznieńskiego i Krakowskiego zmarłego w roku 1400. O tym Okolski powiada, że dla częstego do pobożności upominania, zabity był od brata swego Wieniawity, za który kryminał herb Wieniawa w Pomian zamieniony, to jest miasto pierścienia, miecz przez Żubrzą głowę przydany. Ale jak się myli, z niegoż samego poznać, kiedy dobrze dawniejszych przed rokiem 1400. liczy