répperit, 'Úna duós,' inquít, 'nox pérdet amántes: nóstra nocéns anima ést: ego té, miseránda, perémi, in loca pléna metús, qui iússi nócte veníres 175 180 HIS LIFEBLOOD DYES THE MULBERRIES RED Velámina Thisbes tóllit et ád pactaé secúm fert árboris úmbram. Útque dedit notaé lacrimás, dedit óscula vésti, 'Accipe núnc,' inquit, 'nostrí quoque sánguinis haústus!' 185 Quóque erat áccinctús demísit in ília férrum; quibus illa dignissima fuit longā vītā, nostra anima est nocēns ; ego, Ō miseranda, tē perēmī, qui iussi ut in loca metūs plēna nocte venirēs, nec prior hūc vēnī. Divellite nostrum corpus, ō leōnēs, quicumque sub hac rūpe habitatis, et scelerāta viscera morsū ferō cōnsumite. Sed optare necem est hominis timidi.' Vēlamina Thisbēs tollit, et secum ad umbram arboris pactae fert; utque nōtae vestī lacrimās dedit, ut ōscula dedit, 'Accipe nunc,' inquit, 'nostri quoque sanguinis haustūs!' ferrumque quō erat accinctus in īlia sua dēmisit; nec erat mora, sed ferventi ē vulnere moriēns tēlum traxit. 175. repperit: invenit, 170.-177. perēmi: perdidī, 175. — 180. scelerāta: impia. 182. necem: mortem, 13. 183. pactae: dictae, 162. — 186. dēmīsit: infixit. ilia: latus, 115. Út iacuít resupinus humó cruor émicat álte: nón alitér "quam cúm vitiáto fistula plúmbo scinditur, ét tenuí stridénte foramine lóngas éiaculátur aquás, atque ictibus áera rúmpit. Árborei fetús aspérgine caédis in átram vértuntúr faciém, madefáctaque sánguine rádix púniceó tinguít pendéntia móra colore. 190 THISBE FINDS HER LOVER'S BODY Écce metú nondúm positó,, ne fállat amántem illa redit, iuvenémque oculis animóque requirit quántaque vítarít narráre perícula géstit. Útque locum ét visá cognoscit in árbore fórmam, síc facit incertám, pomí color: haéret an haéc sit. Dúm dubitát, tremebúnda vidét pulsáre cruéntum membra solum, re,troque pe,dem tulit, oraque, buxo 195 200 Ut iacuit humō resupīnus cruor altē ēmicat: nōn aliter quam cum fistula plumbō vitiātō scinditur, et tenui foramine stridente longas aquas eiaculatur, atque ictibus aëra rumpit. Arborei fetūs aspergine caedis in atram faciem vertuntur, rādīxque sanguine madefacta mōra pendentia pūniceō colōre tinguit. Ecce illa, metu nōndum positō, nē amantem fallat, redit, iuvenemque oculis animoque requirit, quantaque pericula vītārit nārrāre gestit. Utque locum formamque in arbore vīsā cognoscit, sic color pōmi eam incertam facit: haeret an haec sit arbor dicta. Dum dubitat, tremebunda membra cruentum solum pulsāre videt, retrōque pedem tulit, ōraque buxō pallidiōra gerēns 189. vitiātō: ruptō.-191. ictibus: impetu.-192. fētūs: fructus. 193. faciem: colōrem. — 194. pūniceō: rubrō.—195. positō: depositō, remōtō, 148. — 197. vītārit: effūgerit, 7. gestit: cupit, pallidi ora gerens, quod tremit, exigua exhorruit, aequoris, instar, cum 1 summum, stringitur, aura. SHE TRIES TO RECALL HIM TO LIFE Sed post quam remorata su os cognovit amores, percutit, indignos claro plan,gore la certos et lani ata co mas amplexaque corpus a,matum vulnera, supple,vit lacrimis fle,tumque cru,ori miscuit, et gelidis in vultibus, oscula, figens, 'Pyrame,' clamavit, quis, te mihi, casus ad emit? Pyrame, responde: tua, te ca,rissima, Thisbe ။ nominat, exau,di, vul,tusque at tolle ia,centes !' Ad nomen This, bes oculos iam, morte gravatos Pyramus erexit vi,saque re,condidit, illa. 205 210 HER VOW AND PRAYER Quae post,quam ve,stemque suam cognovit, et, ense vidit e,bur vacuum, 'Tua, te manus,' inquit, 'a,morque 215 exhorruit aequoris instar, quod tremit cum summum aurā exiguā stringitur. Sed postquam remorāta amōrēs suōs cognovit, lacertōs indignōs clārō plangōre percutit, et laniāta comās corpusque amātum amplexa, lacrimis vulnera eius supplēvit, flētumque cruōri miscuit, et ōscula gelidis in vultibus figēns, 'Pyrame,' clāmāvit, 'quis cāsus tē mihi adēmit? Responde, Pyrame: tua Thisbē carissima tē nōminat: exaudī, vultusque tuōs attolle iacentēs.' Pyramus ad nōmen Thisbes oculos iam morte gravātōs ērēxit, visāque illa recondidit. Quaeque postquam vestem suam cognovit et ebur ēnse vacuum 202. instar: sicut. 203. exigua: levī. 204. amōrēs: amantem, 175. — 209. adēmit: tolle erige. 213. recondidit: clausit. — 215. -- stringitur: impellitur. sustulit, eripuit. ebur: vāgīnam. 211. at perdidit, infelix. Est, et mihi, fortis in, unum hoc manus, | Hoc tamen amborum verbis es tote rogati, O mul,tum mise,ri, meus, illi,usque parentes, ut quos, certus amor, quos, hora no,vissima, iunxit, componi tumulo non, invide,atis eodem. B vires. signa tene cae,dis, pul,losque et, luctibus, aptos semper habe fe,tus, gemini monumenta cru,oris.' 220 225 HER DEATH Dixit et apta to pectus mucrone sub, imum incubuit ferro, quod ad huc a, caede te pebat. 230 vidit, 'Tua manus,' inquit, 'amorque, infelix, te perdidit. Et mihi est manus fortis in hōc ūnum, et mihi est amor; hic vīrēs in vulnera mihi dabit. Tē exstinctum persequar, causaque miserrima comesque lēti tui dicar; tūque qui ā mē heu morte sōlā revelli poteras, poteris nec morte revelli. Hōc tamen, O multum miserī parentēs meus illiusque, ambōrum verbis estōte rogātī, ut nōs eōdem in tumulō compōni non invideātis quos certus amor, quōs hōra novissima iunxit. At tu, arbor, quae nunc rāmis tuis miserabile corpus ūnius tegis, mox duōrum corpora es tectura, tenē signa caedis, fetusque pullōs et luctibus aptōs semper habē, geminī monumenta cruōris. Tālia dixit, et mucrōne sub imum pectus aptātō, ferrō quod 219. revelli: sẽiungi. — 227. pullōs: nigrōs, ātrōs, 192. — 228. fētūs: fructus. nam color, in pom° est, ubi, perma,turuit, ater; quodque rogis superest, una requiescit in, urna. adhuc ab illius caede tepebat incubuit. Võta tamen eōrum tetigere deōs, parentesque tetigere: nam color in pōmō ubi permātūruit, est ater; idque quod rogis superest ūnā in urnā requiescit.. 231. tetigère: mōvēre, 84. — 233. requiēscit: compositum est, 224. |