répperit, Úna duós,' inquít, 'nox pérdet amántes: é quibus illa fuít longá, digníssima víta, nóstra nocéns anim" ést: ego té, miseránda, perémi, in loca pléna metús, qui iússi nócte veníres néc prior húc vení. Nostrúm divéllite córpus ét sceleráta feró consúmite viscera mórsu, Ó quicúmque sub hác habitátis rúpe, leónes. 175 180 HIS LIFEBLOOD DYES THE MULBERRIES RED Velámina Thisbes tóllit et ád pactaé secúm fert árboris úmbram. Útque dedit notaé lacrimás, dedit óscula vésti, 'Accipe núnc,' inquít, 'nostrí quoque sánguinis haústus!' 185 Quóque erat áccinctús, demísit in ília férrum; néc mora, || férventi moriéns e vúlnere tráxit. quibus illa dignissima fuit longā vītā, nostra anima est nocēns; ego, O miseranda, të perēmi, qui iussi ut in loca metūs plēna nocte venirēs, nec prior hūc vēnī. Divellite nostrum corpus, ō leōnēs, quicumque sub hac rūpe habitātis, et scelerāta viscera morsū ferō cōnsumite. Sed optāre necem est hominis timidi.' Vēlāmina Thisbēs tollit, et sēcum ad umbram arboris pactae fert; utque nōtae vesti lacrimas dedit, ut ōscula dedit, 'Accipe nunc,' inquit, 'nostri quoque sanguinis haustūs!' ferrumque quō erat accinctus in ilia sua demisit; nec erat mora, sed ferventi ē vulnere moriēns tēlum trāxit. 180. scele 175. repperit: invēnit, 170.—177. perēmi: perdidī, 175. rāta: impia. 182. necem mortem, 13.183. pactae: dictae, 162.— 186. demisit: infixit. ilia: latus, 115. -- Út iacuit, resupinus humó cruor émicat álte: nón alitér quam " cúm vitiáto, fistula plumbo scinditur, ét tenuí stridénte forámine lóngas éiaculátur aquás, atque ictibus áera rúmpit. Árborei fetús aspérgine caédis in átram vértuntúr faciém, madefáctaque sánguine rádix púniceó tinguit pendéntia móra colore. 190 THISBE FINDS HER LOVER'S BODY B Écce metú nondúm positó, ne fállat amántem illa redít, iuvenémque oculis animóque requírit quántaque vítarít narráre perícula géstit. Útque locum ét visá cognoscit in árbore fórmam, síc facit incertám, pomí color: haéret an haéc sit. Dúm dubitát, tremebúnda vidét pulsáre cruéntum membra solum retroque pe,dem tulit, oraque, buxo 195 200 Ut iacuit humō resupinus cruor altē ēmicat: non aliter quam cum fistula plumbō vitiātō scinditur, et tenui foramine stridente longas aquas eiaculatur, atque ictibus aëra rumpit. Arborei fetus aspergine caedis in atram faciem vertuntur, rādīxque sanguine madefacta mōra pendentia puniceō colōre tinguit. Ecce illa, metu nōndum positō, nē amantem fallat, redit, iuvenemque oculis animōque requirit, quantaque perīcula vītārit nārrare gestit. Utque locum formamque in arbore vīsā cognoscit, sic color pōmi eam incertam facit: haeret an haec sit arbor dicta. Dum dubitat, tremebunda membra cruentum solum pulsāre videt, retrōque pedem tulit, ōraque buxō pallidiōra gerēns 192. fētūs: fructūs. 189. vitiātō: ruptō.-191. ictibus: impetu. 193. faciem: colorem. - 194. pūniceō: rubrō. -195. positō: depositō, remōtō, 148.197. vītārit: effūgerit, 7. gestit: cupit, Sed post quam remo rata su os cognovit amores, percutit indignos claro plan gore la certos et lani ata comas amplexaque corpus amatum vulnera, supple,vit lacrimis fle,tumque cruori miscuit, et gelidis in, vultibus, oscula, figens, 'Pyrame,' clamavit, quis, te mihi, casus ad emit? Pyrame, responde: tua, te ca,rissima, Thisbe nominat, exaudi, vultusque at tolle iacentes !' Ad nomen This bes oculos iam, morte gravatos 205 210 HER VOW AND PRAYER Quae post,quam ve,stemque suam cognovit, et, ense vidit e,bur vacuum, 'Tua, te manus,' inquit, 'a,morque 215 exhorruit aequoris instar, quod tremit cum summum aurā exiguā stringitur. Sed postquam remorāta amōrēs suōs cognōvit, lacertōs indīgnōs clarō plangōre percutit, et laniāta comās corpusque amātum amplexa, lacrimis vulnera eius supplēvit, flētumque cruōri miscuit, et ōscula gelidis in vultibus figēns, 'Pyrame,' clamavit, 'quis cāsus tē mihi adēmit? Responde, Pyrame: tua Thisbē carissima te nōminat: exaudī, vultūsque tuōs attolle iacentēs.' Pyramus ad nōmen Thisbes oculos iam morte gravātōs ērēxit, visāque illa recondidit. Quaeque postquam vestem suam cognovit et ebur ense vacuum 202. instar: sicut. 203. exigua: levī. 204. amōrēs: amantem, 175. — 209. adēmit: tolle erige. 213. recondidit: clausit. — 215. stringitur: impellitur. sustulit, eripuit. 211. at ebur: vāgīnam. perdidit, infelix. Est, et mihi, fortis in, unum hoc manus, est et amor; dabit, hic in, vulnera, vires. Persequar exstinc,tum, le,tique miserrima, dicar causa co mesque tu,i; qui que a me morte re,velli heu sola pote,ras, poteris nec, morte re,velli. Hoc tamen ambo,rum ver,bises, tote rogati, O multum miseri, meus, illi,usque parentes, ut quos, certus amor, quos, hora no,vissima, iunxit, componi tumulo, non, invide,atis eodem. signa tene cae,dis, pul,losque et, luctibus, aptos semper habe fe,tus, gemini monu,menta cru,oris.' 220 225 HER DEATH Dixit et apta, to pectus mucrone sub, imum incubuit ferro, quod ad huc a, caede te,pebat. 230 Et vidit, 'Tua manus,' inquit, 'amorque, infēlix, tē perdidit. mihi est manus fortis in hoc unum, et mihi est amor; hic vīrēs in vulnera mihi dabit. Te exstinctum persequar, causaque miserrima comesque lēti tui dicar; tūque qui ā mē heu morte sōla revelli poteras, poteris nec morte revelli. Hoc tamen, O multum miserī parentēs meus illiusque, ambōrum verbis estōte rogātī, ut nōs eōdem in tumulō compōni nōn invideātis quōs certus amor, quōs hōra novissima iunxit. At tu, arbor, quae nunc rāmis tuis miserabile corpus ūnius tegis, mox duōrum corpora es tectūra, tenē signa caedis, fetusque pullos et luctibus aptōs semper habē, gemini monumenta cruōris. Tālia dixit, et mucrone sub imum pectus aptātō, ferrō quod 219. revelli: sẽiungi. — 227. pullōs: nigrōs, ātrōs, 192.—228. fētūs: fructus. quodque rogis superest, una requiescit in, urna. adhuc ab illius caede tepebat incubuit. Võta tamen eōrum tetigere deōs, parentesque tetigere: nam color in pōmō ubi permatūruit, est ater; idque quod rogis superest ūnā in urnā requiescit.. 231. tetigère: mōvēre, 84. — 233. requiescit: compositum est, 224. |