cúm fierét, pariés domuí commúnis utrique. Íd vitiúm, nulli per saécula lónga notátum

quíd non séntit amór?— primí vidístis, amántes,

ét vocis fecistis itér; tutaéque per illud

múrmure blánditiaé minimó transíre solébant.

Saép ubi cónstiteránt, hinc Thisbe, Pýramus illinc,
inque vicés fuerát captátus anhélitus óris,
'Invide,' dicebánt, 'pariés, quid amántibus óbstas?
Quántum erat út sinerés, totó nos córpore iúngi,
aút hoc si nimiúm, vel ad óscula dánda patéres !
Néc sumus ingrati; tibi nós debére fatémur
quód datus ést verbís ad amicas tránsitus aúres.'
Tália díversá, nequíquam séde locúti

súb noctém dixére valé

partique' dedére

óscula quísque suaé, non pérveniéntia cóntra.

135

140

145

communis utrique domui fissus erat tenui rīmā quam ōlim cum fieret duxerat. Id vitium nulli per saecula longa notatum, vōs, amantēs, prīmi vidistis-quid non sentit amor?-et vocis iter fecistis; tutaeque per illud minimō murmure blanditiae vestrae trānsire solebant. Saepe, ubi constiterant, hinc Thisbē, Pyramus illinc, anhelitusque ōris in vices fuerat captātus, 'Invide pariēs,' dicebant, quid amantibus obstās? Quantum erat ut tōtō corpore nōs iungi sinerēs, aut si hōc est nimium vel ad ōscula

da patērēs! Nec tamen sumus ingrātī; tibi enim nōs dēfatemur quod transitus ad amicās aurēs verbis nostris est

in sēde nēquiquam locūtī, sub noctem valē n contra pervenientia parti suae quisque

vel: saltem.-144. transitus: iter, 136;

THEY PLAN AN ELOPEMENT

Póstera nocturnós auróra removerat ignes sólque pruínosás radiis, siccáverat hérbas: ád solitúm coïére locúm. Tum múrmure párvo múlta priús questí, statuúnt ut nócte silénti

fallere cústodés, foribúsque excédere témptent,

cúmque dom' éxierínt urbís quoque técta relinquant; néve sit érrandúm, lató spatiántibus árvo,

cónveniánt, ad bústa Nini lateántque sub úmbra

árboris árbor ibí niveis uberrima pómis

: 0

árdua mórus erát

gelidó contérmina fónti.

150

155

THISBE IS FIRST AT THE TRYSTING PLACE AND MEETS WITH

praécipitátur aquís, et aquís nox súrgit ab isdem.

Cállida pér tenebrás versáto cárdine Thísbe

160

Postera aurōra īgnēs nocturnōs remōverat, sõlque radiis suis pruinōsās herbas siccāverat: amantes ad solitum locum coïere. Tum multa prius murmure parvō questi, statuunt ut nocte silenti custōdēs fallere eque foribus excedere temptent, cumque domō exierint, ut urbis quoque tecta relinquant; neve eis sit errandum. in latō arvō spatiantibus, statuunt ut ad būsta Nini conveniant, lateantque sub umbrā arboris: namque arbor ibi erat, gelidō contermina fonti, ardua mõrus niveīs ūberrima pōmis.

Pacta placent; et lux, quae amantibus tardē discēdere est vīsa, praecipitatur aquis, et nox ab isdem aquis surgit. Thisbe callida per tenebras cardine versātō egreditur fallitque custōdēs suōs,

152. temptent: conentur.-155. būsta: tumulum.-157. contermina: contigua, 124.157. gelidō: frigidō.-158. pacta: condiciōnēs, 10.

pérvenit ád tumulum dictáque sub árbore sédit.
Aúdacém faciébat amór. Venit écce recénti
caéde leaéna, boúm spumántes óblita rictus
dépositúra sitím vicini fóntis in únda.

Quám procul ád lunaé radiós, Babylónia Thisbe
vidit et obscurúm, trepidó pede fúgit in antrum,
dúmque fugit, tergó velámina lápsa reliquit.
Út lea saéva sitím, multá compéscuit únda,
dúm redit in silvás,, invéntos fórte sin ipsa
óre cruéntató

tenués laniávit amíctus.

165

170

PYRAMUS MISSES HIS APPOINTMENT AND JUMPS AT

CONCLUSIONS

Sérius égressús, vestígia vidit in álto

púlvere cérta feraé totóque expálluit óre

Pýramus. Út veró, vestém quoque sánguine tinctam

adopertaque vultum ad tumulum pervenit, dictaque sub arbore sēdit. Audacem amor eam faciebat. Ecce leaena tamen recenti boum caede oblita rictūs spūmantēs, venit sitim in unda fontis vicini depositūra. Quam Babylōnia Thisbē procul ad lūnae radiōs vidit, et trepidō pede in antrum obscurum fugit, dumque fugit vēlāmina sua ā tergō lāpsa reliquit. Lea autem saeva ut sitim multā undā compescuit, dum in silvās redit, amictūs tenues forte sine ipsa inventōs ōre cruentātō laniavit.

Pyramus, sērius egressus, in vidit, expalluitque tōtō in ōre.

altō pulvere certa ferae vestigia Ut vērō vestem quoque sanguine

tinctam repperit, Una nox,' inquit, 'duōs amantes perdet; ē

161. adoperta: vēlāta. 164. rictus: ōs, 139. — 166. radios: lucem, 158.169. compescuit: deposuit, 165.—172. sērius: tardius, 158.

répperit, Úna duós,' inquít, 'nox pérdet amántes:

é quibus illa fuít longá, digníssima víta,

nóstra nocéns anim" ést: ego té, miseránda, perémi,

in loca pléna metús, qui iússi nócte veníres

néc prior húc vení. Nostrúm divéllite córpus

ét sceleráta feró consúmite viscera mórsu,

Ó quicúmque sub hác habitátis rúpe, leónes.
Séd timidi ést optáre necém.'

175

180

HIS LIFEBLOOD DYES THE MULBERRIES RED

Velámina Thisbes

tóllit et ád pactaé secúm fert árboris úmbram. Útque dedit notaé lacrimás, dedit óscula vésti,

'Accipe núnc,' inquít, 'nostrí quoque sánguinis haústus!' 185 Quóque erat áccinctús, demísit in ília férrum;

néc mora, ||

férventi moriéns e vúlnere tráxit.

quibus illa dignissima fuit longā vītā, nostra anima est nocēns; ego, O miseranda, të perēmi, qui iussi ut in loca metūs plēna nocte venirēs, nec prior hūc vēnī. Divellite nostrum corpus, ō leōnēs, quicumque sub hac rūpe habitātis, et scelerāta viscera morsū ferō cōnsumite. Sed optāre necem est hominis timidi.'

Vēlāmina Thisbēs tollit, et sēcum ad umbram arboris pactae fert; utque nōtae vesti lacrimas dedit, ut ōscula dedit, 'Accipe nunc,' inquit, 'nostri quoque sanguinis haustūs!' ferrumque quō erat accinctus in ilia sua demisit; nec erat mora, sed ferventi ē vulnere moriēns tēlum trāxit.

180. scele

175. repperit: invēnit, 170.—177. perēmi: perdidī, 175. rāta: impia. 182. necem mortem, 13.183. pactae: dictae, 162.— 186. demisit: infixit. ilia: latus, 115.

--

Út iacuít resupínus humó

cruor émicat álte:

nón alitér

quam cúm vitiáto fistula plúmbo

scinditur, ét tenuí, stridénte forámine lóngas éiaculátur aquás, atque ictibus áera rúmpit.

vértuntúr faciém, madefáctaque sánguine rádix púniceó tinguít pendéntia móra colore.

190

THISBE FINDS HER LOVER'S BODY

Écce metú nondúm positó, ne fállat amántem illa redít, iuvenémque oculis animóque requirit quántaque vítarít, narráre perícula géstit. Útque locum ét visá cognoscit in árbore fórmam,

B

síc facit incertám, pomí color: haéret an haéc sit. Dúm dubitát, tremebúnda vidét pulsáre cruéntum membra solum, re,troque pe,dem tulit,, oraque, buxo

195

200

Ut iacuit humō resupīnus cruor altē ēmicat: nōn aliter quam cum fistula plumbō vitiātō scinditur, et tenui foramine strīdente longas aquas eiaculatur, atque ictibus aëra rumpit. Arborei fetūs aspergine caedis in atram faciem vertuntur, rādīxque sanguine madefacta mōra pendentia pūniceō colōre tinguit.

Ecce illa, metu nōndum positō, nē amantem fallat, redit, iuvenemque oculis animōque requirit, quantaque pericula vītārit nārrāre gestit. Utque locum formamque in arbore vīsā cognoscit, sic color pōmi eam incertam facit: haeret an haec sit arbor dicta. Dum dubitat, tremebunda membra cruentum solum pulsāre videt, retrōque pedem tulit, ōraque buxō pallidiōra gerēns

189. vitiātō: ruptō.—191. ictibus: impetu.-192. fētūs: fructūs. — 193. faciem: colorem. 194. puniceō: rubrō. — 195. positō: depositō, remōtō, 148. — 197. vītārit: effūgerit, 7. gestit: cupit.