at tenui rīmā quam ōlim cum per saecula longa notātum, vōs, 1 non sentit amor?—et vōcis iter vi mumō murmure blanditiae vestrae bi constiterant, hinc Thisbē, Pyramus in vices fuerat captātus, 'Invide pariēs,' Was obstas? Quantum erat ut tōtō coraut si hoc est nimium vel ad ōscula tamen sumus ingrāti; tibi enim nōs dēitis ad amicās aurēs verbis nostris est

nequiquam locuti, sub noctem valē non contra pervenientia parti suae quisque

em.—144. transitus: iter, 136;

Gold)

II. PYRAMUS AND THISBE

THE EASTERN LOVERS

Pýramus ét Thisbé, iuvenúm pulchérrimus álter, áltera quás Oriéns habuit, praeláta puéllis, contiguás tenuére domós, ubi dicitur áltam

cóctilibús murís cinxisse Semiramis úrbem.

Nótitiám, primósque gradús

vicínia fécit :

séd vetuére patrés. Quod nón potuére vetáre,

éx aequo captís, ardébant méntibus ámbo: cónscius ómnis abést; nutú signísque loquúntur.

125

130

Pyramus et Thisbē, alter iuvenum pulcherrimus, altera puellis quas Oriens habuit praelata, domos contiguas tenuere, ubi Semiramis urbem suam altam mūrīs coctilibus cinxisse dicitur. Vicinia notitiam gradusque primōs fecit; amor tempore crevit; taedae quoque iure coissent, sed patrēs vetuēre. Ambō ex aequō mentibus captīs ārdēbant, id quod patrēs vetāre nōn potuere: omnis conscius abest; nütüque signisque loquuntur.

Quoque magis tegitur, eo magis aestuat ignis tectus. Paries

126. nōtitiam: consuetudinem.—127. crēvit: auctus est. 128. vetuēre: prohibuēre.—129. ex aequo: pariter, 119.-130. conscius: testis. 132. duxerat: traxerat (cf. 567, 1246).

2

Íd vitiúm, nullí per saécula lónga notátum

quíd non sentit amór?— primí vidístis, amántes, ét vocis fecistis itér; tutaéque per illud

múrmure blanditiaé minimó transíre solébant.

Saép ubi cónstiteránt, hinc Thisbe,

Pýramus illinc, inque vicés fuerát captátus anhélitus óris, 'Ínvide,' dícebánt, ■ 'pariés, quid amántibus obstas? Quántum erat út sinerés, totó nos córpore iúngi, aút hoc si nimiúm, vel ad óscula dánda patéres ! Néc sumus ingratí;, tibi nós debére fatémur quód datus ést verbís ad amicas tránsitus aúres.' Tália díversá, nequíquam séde locúti

súb noctém dixére valé

partiíque dedére

óscula quísque suaé, non pérveniéntia cóntra.

communis utrique domui fissus erat tenuī rīmā quam ōlim cum fieret duxerat. Id vitium nulli per saecula longa notātum, vōs, amantēs, prīmī vīdistis — quid nōn sentit amor? — et vōcis iter fecistis; tutaeque per illud minimō murmure blanditiae vestrae trānsire solebant. Saepe, ubi constiterant, hinc Thisbē, Pīramus illinc, anhelitusque ōris in vices fuerat captātus, 'Invide paries,' dicebant, quid amantibus obstās? Quantum erat ut tōtō corpore nōs iungi sinerēs, aut si hoc est nimium vel ad ōscula

da patērēs! Nec tamen sumus ingrātī; tibi enim nōs dēfatēmur quod transitus ad amīcās aurēs verbis nostris est

in sēde nequiquam locūtī, sub noctem valē in contra pervenientia parti suae quisque

vel: saltem.-144. trānsitus: iter, 136;

THEY PLAN AN ELOPEMENT

Póstera nocturnós auróra removerat ígnes

sólque pruínosás radiís siccáverat hérbas:

ád solitúm coïére locúm. Tum múrmure párvo

H

múlta priús questí, statuúnt ut nócte silénti
fállere cústodés, foribúsque excédere témptent,

cúmque dom éxierint urbis quoque técta relinquant;

néve sit érrandúm lató spatiántibus árvo,

cónveniánt ad bústa Niní lateántque sub úmbra

árboris árbor ibí niveis ubérrima pómis

L

árdua mórus erát gelidó contérmina fónti.

150

155

THISBE IS FIRST AT THE TRYSTING PLACE AND MEETS WITH

AN ADVENTURE

Pácta placént; et lúx tardé discédere vísa praécipitátur aquís, et aquís nox súrgit ab isdem. Cállida pér tenebrás versáto cárdine Thísbe

160

Postera aurōra īgnēs nocturnōs remōverat, sōlque radiis suis pruīnōsās herbās siccāverat: amantes ad solitum locum coïere. Tum multa prius murmure parvō questi, statuunt ut nocte silenti custōdēs fallere eque foribus excedere temptent, cumque domō exierint, ut urbis quoque tecta relinquant ; nēve eīs sit errandum in lātō arvō spatiantibus, statuunt ut ad būsta Ninī conveniant, lateantque sub umbrā arboris: namque arbor ibi erat, gelidō contermina fonti, ardua mōrus niveis ūberrima pōmis.

Pacta placent; et lux, quae amantibus tardē discēdere est vīsa, praecipitatur aquis, et nox ab isdem aquis surgit. Thisbe callida per tenebras cardine versātō egreditur fallitque custōdēs suōs,

152. temptent: conentur. -155. būsta: tumulum.-157. contermina: contigua, 124.157. gelidō: frīgidō.—158. pacta: condiciōnēs, 10.

pérvenit ád tumulum dictáque sub árbore sédit. Aúdacém faciébat amór. Venit écce recénti

caéde leaéna, boúm spumántes óblita rictus dépositúra sitím vicini fóntis in únda.

Quám procul ád lunaé radiós Babylónia Thisbe
vídit et obscurúm, trepidó pede fúgit in ántrum,
dúmque fugit tergó velámina lápsa reliquit.
Út lea saéva sitím, multá compéscuit únda,
dúm redit in silvás, invéntos fórte sine ípsa
óre cruéntató

tenués laniávit amictus.

165

170

PYRAMUS MISSES HIS APPOINTMEnt and jumps at

CONCLUSIONS

Sérius égressús vestígia vidit in álto

púlvere cérta feraé totóque expálluit óre

Pýramus. Út veró, vestém quoque sánguine tinctam

adopertaque vultum ad tumulum pervenit, dictaque sub arbore sēdit. Audacem amor eam faciebat. Ecce leaena tamen recenti boum caede oblita rictūs spūmantēs, venit sitim in undā fontis vicini depositūra. Quam Babylonia Thisbē procul ad lūnae radios vidit, et trepidō pede in antrum obscurum fugit, dumque fugit vēlāmina sua ā tergō lāpsa reliquit. Lea autem saeva ut sitim multă undā compescuit, dum in silvās redit, amictūs tenues forte sine ipsa inventōs ōre cruentātō laniāvit.

Pyramus, sērius egressus, in alto pulvere certa ferae vestigia vidit, expalluitque tōtō in ōre. Ut vērō vestem quoque sanguine tinctam repperit, 'Una nox,' inquit, duos amantes perdet; ē

161. adoperta: vēlāta. 164. rictūs: ōs, 139.-166. radiōs: lucem, 158.169. compescuit: deposuit, 165.—172. sērius: tardius, 158.