Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

pro anniversario meo deputatas, et prebendarii ecclesie tres integras pecias barchani pro suo amictu et ecclesia in Wolframskirchen unam marcam ex eisdem redditibus habeant integre, residuum vero reddituum eorundem pro aliis ecclesiis superius expressis equali lance fideliter dividatur. In quorum omnium testimonium presentem paginam mee voluntatis sigilli mei appensione ad perpetuam memoriam sigillare curavi. Acta sunt hec in presencia honorabilium virorum fratrum meorum dominorum Bederici decani, Danielis archidiaconi Petri scolastici, Henrici custodis, Nicolai Wockensteri, Jaroslai, Leonis, Cristani magistrorum in artibus, Jacobi Nicolai et Francisci et Hermanni canonicorum Olomucensium et aliorum honorabilium testium ad hoc specialiter vocatorum, magistri Bertoldi plebani ecclesie in Cunyssin, Thome, Welikonis vicariorum perpetuorum ecclesie Olomucensis, Wenczeslai presbiteri supradicti, Andree Apothecarii et aliorum testium fidedignorum in domo ipsius prepositure in stuba maiori anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo die sancti Vincencii martiris. Rogo insuper et desidero ut te Nicolaum de Novacivitate publicum notarium hic subscribas et signum tui officii apponas in testimonium omnium premissorum. Et ego Nicolaus quondam Ulmanni de Novacivitate clericus Olom. dioc. publicus etc. notarius etc.

(Orig. Perg. h. Sig. im Olm. Kapitelarchive.)

66.

Jodok Markgraf v. Mähren befreit die Stadt Olmütz von jeder Mauthabgabe in Mähren. Dt. Brünn 23. Jänner 1377.

Jodocus dei gracia marchio et dominus Moravie notumfacimus tenore presencium universis. Quod licet ad universorum sibi fidelium subditorum statum et commodum nostra benignitas graciose dignetur intendere, ad illud tamen precipue, quo felix prosperitas subditorum nostrorum augmentum recipit pia deliberacione mota liberalius se extendit. Sane ad notabilem et nimium considerandam civium et incolarum civitatis nostre Olomucensis fidei puritatem, qua nobis sedula claruerunt diligencia, clarent et clarere debebunt et poterunt uberius in futurum, ipsis animo deliberato, sano fidelium nostrorum consilio et ex certa nostra sciencia hanc graciam fecimus et facimus virtute presencium in hiis scriptis, videlicet quod omnes et singuli cives incole et inhabitatores prefate civitatis nostre Olomucensis cum ipsorum mercimoniis per terras, civitates et per totum nostri marchionatus dominium sine omni solucione theolonei libere transire debeant per omnem modum, prout cives nostri Brunnenses de ipsa utuntur et gaudent gracia, gaudere et potiri debeant contradiccione qualibet non obstante. Mandamus igitur universis et singulis baronibus, proceribus, nobilibus, militibus, clientibus, burggraviis, officialibus . . judicibus, magistriscivium . magistriscivium . . scabinis theoloneariis et ceteris in marchionatus nostri dominio habitantibus, fidelibus nostris dilectis, presentibus seriose, quatenus prefatos cives nostros seu aliquem ipsorum in gracia, prout expressatur superius, non impediant nec impedire permittant, quin pocius ipsos circa eandem

manuteneant, protegant sub pena indignacionis nostre gravissime fideliter et defendant. Presencium sub appenso nostro sigillo testimonio literarum. Datum Brune anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo feria sexta proxima post diem sancti Vincencii.

(Orig. Perg. h. Sig. im Olm. Stadtarchive.)

67.

Pabst Gregor XI. beauftragt die Bischöfe von Breslau und Leitomyšel und den Schottenabt in Wien, das Olmützer Kapitel gegen die Schädiger und Angreifer zu vertheidigen. Dt. Rom 1. Februar 1377.

Gregorius episcopus servus servorum dei, venerabilibus fratribus . . Wratislaviensi

et.. Luthomuslensi episcopis ac dilecto filio . . abbati monasterii Scotorum in Vienna Pataviensis diocesis salutem et apostolicam benediccionem. Militanti ecclesie licet immeriti disponente domino presidentes circa curam ecclesiarum et monasteriorum omnium solercia reddimur indefessa soliciti, ut iuxta debitum pastoralis officii eorum occurramus dispendiis et profectibus divina cooperante clemencia salubriter intendamus. Sane dilectorum filiorum prepositi, decani et capituli ecclesie Olomucensis conquestione percepimus, quod nonnulli archiepiscopi, episcopi aliique ecclesiarum prelati et clerici ac, ecclesiastice persone tam religiose quam seculares necnon duces, marchiones, comites, barones, milites, nobiles et laici, communia civitatum, universitates opidorum, castrorum, terrarum, villarum et aliorum locorum et alie singulares persone civitatum et diocesis et aliarum parcium diversarum occuparunt et occupari fecerunt castra, villas et alia loca, terras, domos et possessiones iura et iurisdicciones necnon fructus, redditus, census et proventus et nonnulla alia bona mobilia et immobilia, spiritualia et temporalia ad eosdem prepositum, decanum et capitulum spectancia et ea detinent indebite occupata, seu ea detinentibus prestant auxilium consilium et favorum, nonnulli eciam civitatum ac diocesis et parcium predictarum, qui nomen domini in vacuum recipere non formidant, eisdem preposito, decano et capitulo super predictis castris, villis et locis aliis, terris, domibus, possessionibus, iuribus et iurisdiccionibus, fructibus, censibus et redditibus et proventibus eorundem et quibuscunque aliis bonis mobilibus et immobilibus, spiritualibus et temporalibus et aliis rebus ad eosdem prepositum, decanum et capitulum ut prefertur spectantibus, multiplices molestias et iniurias inferunt et iacturas; quare dicti prepositus, decanus et capitulum nobis humiliter supplicarunt, ut, cum eisdem valde reddatur difficile pro singulis querelis ad apostolicam sedem habere recursum, providere ipsis super hoc paterna diligencia curaremus. Nos igitur adversus occupatores, detentores, presumptores, molestatores et iniuriatores huiusmodi illo volentes eisdem preposito, decano et capitulo remedio subvenire, per quod ipsorum compescatur temeritas ac aliis aditus committendi similia precludatur, discrecioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatenus vos vel duo aut unus vestrum per vos vel alium seu alios, eciam si sint extra loca, in quibus deputati estis conservatores et judices, prefatis preposito, decano et capitulo efficacis defensionis pre

[ocr errors]

sidio assistentes non permittatis eosdem super hiis et quibuslibet aliis bonis et iuribus ad eosdem prepositum, decanum et capitulum, ut prefertur, spectantibus, ab eisdem vel quibusvis aliis indebite molestari vel eisdem gravamina seu dampna vel iniurias irrogari, facturi dictis preposito, decano et capitulo, cum ab eis vel procuratoribus suis vel eorum aliquo fueritis requisiti, de predictis et aliis personis quibuslibet super restitucione huiusmodi castrorum, villarum, terrarum et aliorum locorum, iurium et iurisdiccionum ac bonorum mobilium et immobilium, reddituum quoque et proventuum et aliorum quorumcunque bonorum necnon de quibuslibet molestiis, iniuriis atque dampnis presentibus et futuris, in illis videlicet, que iudicialem requirunt indaginem, summarie et de plano sine strepitu et figura iudicii, in aliis vero, prout qualitas eorum exegerit, iusticie complementum, occupatores seu detentores molestatores seu presumptores et iniuriatores huiusmodi necnon contradictores quoslibet et rebelles cuiuscunque dignitatis, status, gradus, ordinis vel condicionis extiterint, quandocunque et quociescunque expedierit, auctoritate nostra per censuram ecclesiasticam appellacione postposita compescendo, invocato ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachii secularis. Non obstantibus tam felicis recordacionis Bonifacii pape VIII. predecessoris nostri, in quibus cavetur, ne quis extra suam civitatem et diocesim nisi in certis exceptis casibus et in illis ultra unam dietam a fine sue diocesis ad iudicium evocetur, seu ne judices et conservatores a sede deputati predicta extra duas dietas aliquis auctoritate presencium non trahatur, seu quod de aliis quam de manifestis iniuriis et violenciis et aliis, que iudicialem indaginem exigunt. penis in eos si secus egerint et in id procurantes adiectis conservatores se nullatenus intromittant, quam aliis quibuscunque constitucionibus a predecessoribus nostris romanis pontificibus tam de judicibus delegatis et conservatoribus quam personis ultra certum numerum ad iudicium non vocandis aut aliis editis, que vestre possent in hac parte iurisdiccioni aut potestati eiusque libero exercicio quomodolibet obviare, seu si aliquibus communiter vel divisim a prefata sit sede indultum, quod excommunicari suspendi vel interdici, seu extra vel ultra certa loca ad iudicium evocari non possint, per literas apostolicas non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto huiusmodi et eorum personis, locis, ordinibus et nominibus propriis mencionem et qualibet alia dicte sedis indulgencia generali vel speciali cuiuscunque tenoris existat, per quam presentibus non expressam vel totaliter non insertam vestre iurisdiccionis explicacio in hac parte valeat quomodolibet impediri et de qua cuiusque toto tenore de verbo ad verbum habenda sit in nostris litteris mencio specialis. Ceterum volumus et apostolica auctoritate decernimus, quod quilibet vestrum prosequi valeat articulum eciam per alium inchoatum quamvis idem inchoans nullo impedimento fuerit canonico prepeditus, quodque a data presencium sit vobis ac unicuique vestrum in premissis omnibus et eorum singulis ceptis et non ceptis presentibus et futuris perpetuata potestas et iurisdiccio attributa, ut eo vigore eaque firmitate possitis in premissis omnibus ceptis et non ceptis presentibus et futuris et pro predictis procedere ac si predicta omnia et singula coram vobis cepta fuissent et iurisdiccio vestra et cuiuslibet vestrum in predictis omnibus et singulis per citacionem vel modum alium perpetuata legitimum extitisset constitucione predicta super conservatoribus et alia qualibet in contrarium edicta non obstante. Presentibus post quin

quennium minime valituris. Datum Rome apud sanctum Petrum kalendis Februarii pontificatus nostri anno septimo.

(Orig. Perg. mit anh. plumbum im Olm. Kapitelarchive.)

68.

Nikolaus von Býkowitz, Richter in Weisskirchen, verkauft das Gericht daselbst dem Abte des Kl. Hradisch, Terward. Dt. Tobitschau 12. Februar 1377.

Ego Nicolaus dictus Byczek de Bykowicz et tunc temporis iudex in Hranicz notum

facio universis, quod bona deliberacione maturoque consilio prehabito venerabili domino Terwardo abbati monasterii Gradicensis suoque conventui et omnibus eius successoribus iudicium et advocatiam ibidem in Hranicz cum omnibus iuribus, proventibus et pertinentiis, prout solus tenui et possedi, nil penitus pro me aut meis heredibus reservando nec quidquam excludendo pro centum et triginta marcis grossorum denariorum moravici numeri et pagamenti iuste et legitime vendidi et ipsum iudicium liberaliter resigno per presentes. Super cuius iudicii legitimam venditionem nos Andreas frater germanus dicti Biczkonis de Bykowicz, Michael de Drissicz, Wlczko de Opatowicz, Sczepanko de Plenkowicz, Marquardus de Modrzicz, Strzenczynus de Strzencz pro et cum ipso Byczkone compromissores et fideiussores legitimi, manu coniuncta insolidum, literam privilegialem, quam predictus Biczko super prefatum iudicium habuit, predicto domino abbati et suo conventui a proxime instanti die dominica ad octo dies reddere et dare promittimus fideliter. Nichilominus etiam prefatum iudicium cum omnibus pertinentiis bona nostra fide sine dolo coniunctim et in solidum disbrigare et libertare promittimus secundum ius iudiciale ab omni prorsus impedimento. Si vero quidquam in premissis omnibus efficaciter explere neglexerimus, quod absit, extunc ex nobis prenominatis per supradictum dominum abbatem sive ipsius conventum duo admoniti obstagium verum, debitum et consuetum, quilibet cum uno famulo et duobus equis in civitate Olomucensi in domo honesti hospitis nobis deputata personaliter subintrando ab omni occasione promittimus et tenemur inviolabiliter observare, ab eodem obstagio nulla iuris consuetudine exituri tam diu, donec prenominatum iudicium per nos coniuncta manu predicto domino abbati suoque conventui disbrigatum et libertatum fuerit ab omnibus universaliter impedimentis. Promittimus etiam pro damnis, impensis, expensis laboribusque exinde notanter contractis prenominato domino abbati et suis successoribus prefato obstagio servato satisfacere. Ad complementum huius rei hoc testimonium sigillorum nostrorum appensione de certa nostra sciencia duximus roborari. Datum Thowaczow anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo feria quinta ante dominicam Invocavit.

(Abschrift in den Annal. Gradicens. fol. 153 im Landesarchive.)

69.

Johann Soběslav, Markgraf von Mähren, schliesst mit seinem Bruder Jodok ein freundliches Übereinkommen auf Grundlage der Theilungsurkunde ihres Vaters Johann.

Dt. Prag 17. Februar 1377.

Wir Johanns, genant Sobeslaw, von gotes gnaden marggrafe zu Merhern, bekennen und tun kunt offenlichen mit disem brieve allen den, die yn sehen oder horen lesen, das wir mit dem hochgebornem fursten herrn Josten marggrafen und herren zu Merhern, unserm lieben bruder, mit fruntlichen teydingen, mit rechter wissen und mit gutem willen des uberein komen sein, das er fur sich und seine elichen erben, marggrafen und herren zu Merhern, den teyl, der uns verschriben, geben und gemachet ist, als das sulche ordenungen und teylungen brieve etwenne marggrafen Johansen seligen unsers vaters lewterlicher ufweisen, in der marggrafeschaft zu Merhern mitsampt der ganzen marggrafeschaft zu Merhern als ein marggrafe und herre zu Merhern von kunigen, der cronen und dem kunigriche zu Beheim zu rechtem furstenlehen yczunt empfanget hat, heldet und besiczet, und auch der egenannt unser bruder marggrafe Jost und seine eliche erben als marggrafen und herren zu Merhern dieselben furstenlehen von kunigen, dem kunigriche und der cronen zu Beheim emphahen und uffnemen sullen und mugen, als offte des not geschicht in zukunfftigen zeiten. Auch sal der egenannt marggrafe Jost unser lieber bruder und seine erben den egenannten unsern und unser erben teil gen der herschafft zu Beheim allewege vorantwurten und vorsprechen als offte des not geschicht. Und uff die rede, das marggrafe Jost, unser bruder und seine erben die obgenannten lehen und guter unsers teyles gen den kunigen, dem kunigriche und der cronen zu Beheim vorsprechen und vorantwurten mugen und sicher sein des egenannten unsers teyles, so geloben wir in guten trewen on geverde mit dem geswornem eyde, den wir doruber leiphaffticlichen getan haben zu den heyligen, das wir und unsre erben, die wir gewynnen werden, ewiclichen dem egenannten marggrafe Josten. unserm bruder und seinen elichen erben als marggrafen und herren zu Merhern mit dem egenannten unsrem teyle und seinen zugehorungen genzlichen und getruwelichen gehorig und gewartig sein sullen in allen sachen und in iren allen noten. Auch meynen, wollen und sullen wir und unsre erben dem egenannten marggrafe Josten, unserm bruder und seinen erben marggrafen und herren zu Merhern in crefften der egenannten unsrer gelubde und eydes, die wir doruber getan haben, beygestendig, geholffen*) und volgen wider allermeniclichen, wenne und als offte des not geschicht ane hindernusse, one verzog und on alles widersprechen, wenne und als offte wir und unser erben des von des egenannten marggrafen Jostes unsers bruders oder seiner erben wegen des ermanet werden. Auch geloben wir in guten trewen on geverde und mit dem egenannten unserm geswornem eyde fur uns und unsere erben, das wir in den landen zu Merhern und allen iren zugehorungen keynerleye kriege, stosse oder uffleufe machen sullen in dheyneweiz noch eyniger newekeit *) d. i. sein.

« ZurückWeiter »