Nec lacrimis crudelis Amor, nec gramina rivis, Arcades. O mihi tum quam molliter ossa quiescant, Frigora Parthenios canibus circumdare saltus. Ire; libet Partho torquere Cydonia cornu Spicula; tamquam hæc sint nostri medicina furoris, Aut deus ille malis hominum mitescere discat. Jam neque Hamadryades rursum nec carmina nobis Ipsa placent; ipsæ rursum concedite silvæ. Non illum nostri possunt mutare labores, Nec si frigoribus mediis Hebrumque bibamus, Sithoniasque nives hiemis subeamus aquosæ, Nec si, quum moriens alta liber aret in ulmo, Ethiopum versemus oves sub sidere Cancri. Omnia vincit Amor; et nos cedamus Amori." Hæc sat erit, divæ, vestrum cecinisse poëtam, Dum sedet et gracili fiscellam texit hibisco, Pierides; vos hæc facietis maxima Gallo, Gallo, cujus amor tantum mihi crescit in horas, Quantum vere novo viridis se subjicit alnus. Surgamus; solet esse gravis cantantibus umbra, Juniperi gravis umbra; nocent et frugibus umbræ. Ite domum saturæ, venit Hesperus, ite capellæ. |