Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

citta, cioè Cremona, Parma et Modena. E che alcuna persona di citta o luogo di lor lega non andasse ne fosse lasciato andare del suo distretto al regimento delle citta predette. Et fu statuito et ordinato che le citta della prefata liga non potessero torre insino al detto termine alcuna persona per rettore suo delle prememorate citta, di Parma, Modena e Cremona. E chi contra faceva fosse posto nel publico bando e i suoi beni fossero publicati.

[1226, circa

exeuntem aprilem.]

Friderici, Romanorum imperatoris, ad querelas Honorii papae responsum.

(Edid. FAZELLUS, De reb. sicul., decad. poster. lib. VIII, c. 2, p. 438. Cf. p. 385, not. 1, et p. 555, not. 1.)

Exules episcopi Romam perveniunt, pontificis aures rumoribus implent et subsidium implorant. Honorius exulum querelis provocatus per legatos cum pontificia auctoritate Fridericum rogat exauthoratos episcopos restituat ne potestatem sibi ecclesiasticam usurpet; praesertim quod si praeter fidem aliquid ab exauthoratis commissum esset, ipse juris sui regni devotioribus fidelioribusque ecclesias providere haberet in animo (1). Ad hanc legationem indignatum imperatorem contumaciter respondisse fertur: « Cum imperatoribus quadringentis et amplius annis a Carolo magno licitum fuisset dignitates archiepiscopales necnon et caeteras omnes in singulas provincias per annulum et virgam conferre, non se Henrico patre, non Friderico avo inferiorem; idem onus ampliandi imperii sibi incumbere; cumque Siciliae reges et matrem ejus Constantiam reginam electionis praelatorum jus peculiare semper ha

(4) Hic nostra sententia agitur de vacantibus ecclesiis (vid. supra p. 384 et seqq. et p.523), potius quam de exauctoratis episcopis, scilicet Tarentino, Cathaniensi et Cephaludensi. Unde quamdam apud Fazellum confusionem irrepsisse suspicamur. Responsum tamen imperatoris quod compendiose exhibet, tam juste epistolae papali : Miranda tuis, etc. (vid. p. 589), se accommodat, ut ex quodam authentico fonte hodie deperdito rem deprompsisse Fazellus videatur.

buisse constaret, eam in se unum indignitatem nec Guilielmi regis avunculi in Romanam Ecclesiam beneficia nec parentis Henrici liberalitatem meruisse.» Denique in has contumelias per iracundiam prorupisse eum ferunt « Quousque tandem patientia mea abutetur pontifex? quando >> ambitioni suae modum statuet? Marcualdus Flaminiae provinciae meae >> praefectus ab Innocentio pontifice tertio, dum in cunis ego agerem, » imperio ejicitur, ut me infantem exarchatu Ravennae spoliet. Theo» baldus (Diopuldus) Picenorum praetor ab Henrico genitore institutus, » a pontifice exigitur, ut me puerulum etiam hac privaret dignitate. » Hetruriam mihi adolescenti sublaturus per nuptias Philippum patruum » delusit. Fundanum comitatum mihi ad imperium evocato emunxit; » coronam liberi imperii multis muneribus nundinari me oportuit. Jam >> et imperatoriam majestatem quam suffragio proprio pontifex ratam ha>> buit, contemptui habere incipit. Quis hanc in pontifice praeposteram >> ferat ambitionem? Ite, renuntiate Honorio, coronam me prius deposi» turum quam commissurum ut tantae majestati me imperante diminutio >> inducatur. »

Specimen militum propter expeditionem in Terram Sanctam congregatorum.

In eodem anno 1226 lo abbati Aymerico [di Nardo] mandao diece soldati pe la lettera de lo papa a la cettate de Brindesi per andare ad Jerusalem contro li Saracini (1). Chronic. Nerit. ap. MURATORI, Scriptor.,

(1) Huic loco banc notam addit editor Tafurius, ut sequitur:

Tra le molte scritture antiche le quali si conservano nel monistero di donne monache di questa citta di Nardo, sotto il titolo di Santa Chiara, si truova un foglio nel fascic. 4 dove sono notati tutti gli arcivescovi, vescovi ed abati della provincia d'Otranto, i quali mandarono soldati per quella guerra; ed è del seguente tenore :

In provincia Japigiae seu terrae Tarentinae:

Venerabilis dopnus archiepiscopus Tarentinus offert pedites quinque et tres equiles. — Vene

Anno 1226 exeunte.

1227, martio.

t. XXIV, p. 897. - Anno Domini 1227, mense martio, egressi sunt de civitate Wormaciensi simul et semel plus quam quadringenti cives crucesignati ad subsidium Terrae Sanctae ad partes ultra marinas. Annal. Wormat. ap. BOEHMER, Fontes, t. II, p. 174.

Notitia documentorum de quibus non sat bene constat.

Segue dil detto anno (1221 circa medium februarium) che il reverendo Corrado vescovo Metense, vicario imperiale, pronuncia et sententia cum cognitione di causa le ragioni di esigere le albergarie colte et fodre pertenere a li conti di Langusco nel luoco di Cassano et sua villa siti ne lo episcopato di Dertona, et condana il sindico di la detta citta a restituire a detti conti certi beni che la citta li tenea: como per instrumento rogato per Gullielmo Bellino notaro Vercellense archiviato. Costa, Chronaca di Tortona, p. 70.

Swikerus [praepositus monasterii Curwaldensis] anno 1220, XIII kalendas martii (17 febr. 1221), ab Henrico Romanorum rege diploma et anno 1222, IX kalendas junii (24 maii), ab Honorio papa bullam obtinuit, quibus coenobium Curwaldense ab omni exactione liberum declaratur. EICHORN, Episcop. Curiensis, p. 353.

rabilis dopnus archiepiscopus Brundusinus offert milites pedites quinque.— Venerabilis dopnus archiepiscopus Ydronti offert milites pedites quinque. Venerabilis dopnus episcopus Astunensis offert milites pedites tres. — Venerabilis dopnus episcopus Castellanatensis offert milites pedites duos. - Venerabilis dopnus episcopus Lyciensis offert milites pedites quatuor. — Venerabilis dopnus episcopus Gallipolitanus offert milites pedites duos. Venerabilis dopnus episcopus Ugentinus offert milites pedites duos.- Dopnus abbas monasterii Sancti Andreae in insula de Brundusio offert milites pedites tres et unum equitem. Dopnus abbas Sanctae Mariae de Nereto offert milites pedites sex et quatuor equites. — Dopnus abbas Sanctorum Nicolai et Cataldi Lyciensis offert milites pedites tres et duos equites.

Signoritio Santacroce nel 1221 (verisimiliter mense martio) dall' imperadore Federico ottenne il jus del macello ch' il detto imperadore haveva in Barletta vicino Santa Maria in Sabartio. CAMPANILE, Dell' insegne de nobili, p. 240.

Crebrescente inde fama sanctitatis [Reginaldi], Constantia Siciliae regina ac imperatoris Friderici II conjux per diploma datum Catanae anno 1222 (1), 24 februarii, jussit coenobium [S. Dominici] transferendum ac regium magnificumque exaedificandum suis sumptibus intra urbis [Syracusiae] moenia, ubi nunc videmus illustre. Autographum in tabulario urbis tradunt. PIRRUS, Sicilia sacra, t. I, p. 656.

Fridericus, Romanorum imperator, monasterio Ilfeldensi privilegium impertitur, octobri 1223. LEUCKFELD, Antiquit. Ilfeldens., c. VIII, paragr. 4.

1223. Fridericus, Romanorum imperator, emit cum Berardo archidiacono Sarsinati pro indiviso partem montis Spellani. ANTONINI, Storia di Sarsina, ap. FANTUZZI, t. VI, p. 257.

1224. Fridericus, Romanorum imperator, investivit abbatem Ranclae de Rancla et aliis castris et ecclesiis. Ibidem.

Fridericus, Romanorum imperator, aun. 1224 et 1225 investivit Matthaeum de Melatino, militem et fidelem suum, de quibusdam terris feudalibus in tenimento Squillacii. PALMA, Storia eccles. e civile dell' Apruzzo, t. II, p. 14.

Scrivendo il pontefice Honorio (circa julium 1226) allo arcivescovo di Milano insieme col Mantuano eletto che comandassero a i Milanesi che

(4) Memorat quoque INVEGES, Annali di Palermo, t. III, p. 548, sed perperam Friderico ipsi documentum tribuit, quem tunc temporis una cum Constantia apud Cataniam moratum fuisse absone credidit.

destruggessero il ponte di Ticino e Vigevano restituissero a i Pavesi. B. CORIO, Histor. di Milano, p. 90 verso.

Capuae,

25 maii 1221.

DOCUMENTA SUSPECTA SEU SPURIA.

Fridericus, Romanorum imperator, Manfredum Salutiarum marchionem marchionatu Salutiarum investit, cujus fines et districtum in ipso diplomate describit.

(Edid. MULETTI, Storia di Saluzzo, t. VI, p. 332, ex copia de anno 1306. Adest ibidem t. II aliud et deterius exemplar, ubi pro 1221 legitur 1226.)

Datum Capue per manus Petri de Vineis regni protonotarii, anno Domini MCCXXI, XXV maii, indictione IX, imperii anno I, regni Jerusalem III, regni Sicilie XXV (1).

Capuae.

24 junii 1221.

Fridericus, Romanorum rex, ad imitationem Henrici imperatoris patris sui, eremum Sanctae Crucis Fontis Avellanae cum universis ejus ecclesiis et pertinentiis in sua speciali protectione recipit.

(Edider. MITTARELLI et COSTADONI, Annal. Camaldul., t. IV, append. n° CCXLVII, p. 416, ex archivo colleg. Hungarici de Urbe; insertum in transumpto ann. 1271, in capitulo S. Nicolai de Cornu exemplato.)

In nomine sancte et individue Trinitatis. Fredericus divina favente clementia Romanorum rex (2), semper augustus. Ad temporalis regni

(1) Quam inepte has notas imperitus scriba disposuerit, praemuniendum longiori sermone lectorem supervacaneum prorsus arbitramur.

(2) Sic pro Romanorum imperator, omisso sicut infra regni Siciliae titulo.

« ZurückWeiter »