bus corporis in cœlum volarit, seque cum diuinis illis mentibus conjunxerit. Leniuit dolorem meum, meque summa lætitia affecit communis consolatio, quod patri successisset Majestas vestra, quæ non modo insisteret patriis vestigiis, sed auctam etiam gloriam æmularetur. Hujus animi mei testes, si res meæ ita tulissent, misissemus statim ad Majestatem vestram et litteras, et nuntios. Verum cum necesse esset seruire tempori, ferreque meam aduersam fortunam, longius distuli officium; quod hoc tempore libenter repeto, cum data mihi sit occasio petendi ab ea quod paucis exponam. Sunt nonnulla monasteria in Germania, ex lege et conditione in fauorem Scotorum olim erecta, vt in iis Scoti homines educarentur, Scotique itidem præficerentur. Jus ipsum a nostratibus longissima possessione retentum est, ab aliis proxime propter Scotorum absentiam vsurpatum. Hinc a Sacra Cæsarea Majestate Vestra vehementer peto, vt idem ius velit ipsis Scotis tueri, et in Monasteria, quæ sub Imperio et ditione sua vacauerint, iubeat illos recipi, qui pro Religione Catholica et pro fide erga me, exilium aliaque omnimodo patiuntur. Imprimis aut illi commendo Ninianum Winzetum, Theologiæ Doctorem, Confessarium meum, cui non ita pridem de Ratisponen. monasterio legitime promisum est.

Hoc erit dignum summa iustitia et pietate Sacræ Cæsareæ Majestatis Vestræ, meque illi deuotam immortali astringet beneficio, Vti ex Episcopo Rossensi nostro, qui hæc negotia isthic curat, latius intelliget. Interim Deus illam diu felicem seruet.

Superscriptio Litterarum sic erit: Sacræ Cæsareæ Majestati.

-State Papers, Scotland. Mary Queen of Scots, vol. xi., No. 8. 'Cal. Stat. Pap. (Scot.),' vol. ii. p. 926.

APPENDIX J.

REPLY OF EMPEROR RUDOLPH TO QUEEN Mary.

Rudolphus Secundus, Diuina fauente clementia, Electus Romanorum Imperator semper Augustus, ac Germaniæ, Hungariæ, Bohemiæ, Dalmatiæ, Croatiæ, Sclauoniæ, Rex, Archidux Austriæ, Dux Burgundiæ, Stiriæ, Carinthiæ, Carniolæ, et Wertembergæ, et Comes Tirolis, et Serenissimæ principi Dominæ, Mariæ Reginæ Scotorum, Consanguineæ et sorori nostræ charissimæ salutem, cum incremento omnis boni ac complacenti affectu. Serenissima Princeps consanguinea et soror nostra charissima, reddidit nobis hisce diebus Serenitatis vestræ orator Reverendus deuotus, syncere nobis dilectus, Joannes Leslæus, Episcopus Rossensis, Serenitatis Vestræ literas pridie calendas Maii datas, at quæ Serenitas Vestra nobis per eundem exponi voluit, diligenter retulit. Quæ cum plenaque ad Seren

itatis Vestræ erga nos synceri animi voluntatem (de qua nobis optime semper persuasum fuit) necnon dolorem ex diui quondam Imperatoris Maximiliani, Domini genitoris nostri colendissimi, Augustæ memoriæ, obitu conceptum, declarandum pertineant, nos sui istius in vtrumque studii testificationem, beneuolo gratoque animo accipimus. Nobis quidem vti Serenitas Vestra facile æstimabit, casus ille non potuit non longe acerbissimus accidere. Quemadmodum vero nobis diuinæ voluntati cui frustra reluctaturi essemus acquiescendum fuit, ita Serenitatem Vestram in iis etiam, quæ illi minus secunda obueniunt, humanæ sortis non immemorem esse confidimus. Ea spe fore, ut Serenitas Vestra meliori rerum statu fruatur. Quod cum pro nostra in Serenitatem Vestram sincera affectione summopere optamus tum vero in ceteris, quæ prædictus Serenitatis Vestræ orator præposuit ad ipsum nos remittimus: eidem quod reliquum est fraternæ nostræ bene volentia studia propenso animo deferentes. Datum in arce nostra Regia Praga, Die decima mensis Octobris, Anno Domini Millesimo Quingentesimo Septuagesimo octavo, Regnorum nostrorum Romani Tertio, Hungarici septimo, Bohemici vero quarto. Eiusdem Serenitatis Vestræ bonus frater RUDOLPHUS.

VT. SUIEHEVSER.

D. ROBERNBURGER. (sic).

Superscribitur: Serenissimæ Principi Dominæ Mariæ Reginæ Scotorum Consanguineæ et sorori nostræ charissimæ.

-State Papers, Scotland. Mary Queen of Scots, vol. xi., No 10. 'Cal. Stat. Pap. (Scot.),' vol. ii. p. 927.

APPENDIX K.

STRACHAN MS. IMPERIAL Rescript relatIVE TO ST JAMES'S.

Hæc descriptio Monasterii S. Jacobi Scotorum Ratisbonæ desumpta fuit verbatim ex libro manuscripto in archivo Episcopali Ratisbonæ, qui inscribitur, Ratisbona Religiosa. Auctore F. Bonifacio Strachano, Scoto, 1684.

Multum decoris etiam huic coenobio superiori sæculo, Ninianus Vinzetus, sacrosanctæ Theologiæ Doctor, addidit. Hic, a primævâ ætate, in omni virtutum et disciplinarum genere exercitatus, cum Scotiam ipsius Patriam calviniana hæresis occuparet, exhortationibus ad populum scriptisque editis multos in officio ac avita Religione continuerat: Quem hinc etiam Maria Scotiæ Regina et Sanctissima, procul dubio Dei Martyr, in confessarium suum legerat. Postquam vero hæreticorum rabies eum Reginam deserere coegisset, Romam fortuna varia delatus, atque à Gregorio decimo tertio, pontifice

Romano, post mortem Thomæ Andersonii abbatis, anno sexto supra millesimum quingentesimum et septuagesimum defuncti, cœnobiarcha huius monasterii anno 1577 ordinatus, continuo directum et collapsum cœnobium reparavit, disciplinam Monasticam restituit, et pro monasteriis scoticis recuperandis quam plurimos subiit. Ad huius ejusdem instantiam Joannes Leslæus Rossensis, episcopus, et Mariæ Reginæ Scotia legatus, in eundem finem hanc commendationem à Rudolpho secundo Imperatore impetravit.

Rudolphus secundus, divina favente clementiâ, electus Romanorum Imperator semper Augustus, ac Germaniæ, Hungariæ, Bohemiæ, Dalmatia, Croatia, Sclavoniæ Rex, Archidux Austria, Dux Burgundiæ, Stiriæ, Carinthiæ, Carniolæ, et Wirtembergæ, comes Tivolis, universis ac singulis electoribus, aliisque principibus ecclesiasticis et secularibus, archiepiscopis, episcopis, comitibus, baronibus, ac vrbium, civitatum, oppidorum et quorumcumque locorum ac communitatum rectoribus, burgimagistris, et consulibus, ac aliis quibuscumque nostris et imperii sacrifidelibus dilectis, cujuscunque status, conditionis, fuerint, salutem et benevolentiam, ac gratiam nostram cæsaream et omne bonum. Cùm serenissima princeps domina Maria, Regina Scotorum, consanguinea et soror nostra charissima, oratorem suum Reverendum devotum sincerè nobis dilectum Joannem Leslæum, episcopum Rossensem, certis de rebus ad nos destinavit, inter alia serenitatis suæ nomine exposuit ejusdem prædecessores, Imprimis verò Gulielmum, quondam Achaii Regis Scotia fratrem, post multa à se præclare gesta, pro quodam zelo in pluribus Germaniæ locis Monasteria, ordinis Sancti Benedicti, solis Scotis erexisse, eademque prædiis et agris opimis dotasse, simulque sanxisse ne ullos alius nisi Scotus monachus aut Coenobiarcha ibidem admitteretur. Secutum inde esse, ut et plerique Germaniæ principes, ejusdem ordinis Monasteria erexerint solis Scotis conferenda. Id quod multa à Scotis passim per Germaniam continuâ successione possessa, vel saltem Scotorum adhuc nomine appellata Monasteria, abunde testantur. Verum temporis iniquitate factum esse, ut pium hoc institutum paulatim neglectum, ac complura hujusmodi Monasteria aliis quam Scotis commissa fuerint. Cum autem hoc tempore multi ex Scotis se offerant, qui tum morum probitate vitæque integritate, tum singulari eruditione præditi, parati sint fundatorum piorum voluntatem sustinere, omniaque præstare, quæ ad ritus et mores ecclesiasticos componendos ac juventutis institutionem pertinent. Idcirco præfatus episcopus Rossensis tam dictæ serenissimæ reginæ quam nationis Scoticæ nomine a Nobis obnixè petiit, ut privilegiorum, à longo tempore Scotis in Germaniâ quæsitorum, conservationi, nostro favore et authoritate benignè consulere dignaremur. Cui tam piæ petitioni cum deesse non potuerimus, dilectiones et devotiones vestras, ac vos benignè clementerque hortamur et requirimus, ut erga prefatum episcopum Rossensem hac de re, cum

dilectionibus ac devotionibus vestris ac vobis acturum, tam benevolos vos exhibere velitis, ut in iis quæ ad hujusmodi privilegia tuenda, ac dictos Scotos in pristinam possessionem restituendos spectaris, nostram hanc commendationem sibi haud parum profuisse intelligat. In quo dilectiones et devotiones vestræ ac vos nobis rem gratam facturi estis, Cæsareâ nostrâ benevolentiâ ac gratia recognoscendam. Datum in Arce Regia Pragæ, die octavâ Mensis Octobris, anno Domini 1578, regnorum nostrorum, Romani tertio, Hungarici septimo, et Bohemici quarto.-RUDOLPHUS.

Ad mandatum sacræ Cæsareæ Majestatis proprium.-P. BERNBURGER, D. Y. SVIEHEUSer, D.

Hic Ninianus tandem gratus, honoratus, et desideratus omnibus, non sine sanctitatis opinione cùm ejusdem antea, prout volunt, Dei Mater vitæ terminum prænuntiasset anno 1592, Dec. Kal. Octobris naturæ concessit, cui sequens epitaphium successores posuêre.

-Strachan MS., pp. 92-97. Advocates' Library, press mark 34. 6. I. A. 6. I.

APPENDIX L.

Letter of Queen Mary to the Duke of Bavaria.

SERENISSIME Domine,

Ex Litteris Episcopi Rossensis, nostri Romæ agentis, sæpius cognoui de beneuolo Serenitatis Vestræ erga me animo, et de sua erga Scotos meos de Religione Catholica bene sentientes, beneque meritos, voluntate. Meum certe esse existimaui, vt serenitati Vestræ significarem agnoscere me humanitatem suam, meque illi eo nomine plurimum debere. Et si enim mihi alia intercedunt cum illa iura necessitudinis, et proxime accessit etiam vinculum affinitatis, tamen nihil est quod me illi magis deuinciat, quam beneficium studiumque suum erga illos qui, propter Religionem, exilium patiuntur. Quamobrem ago illi ingentes gratias, quod in negotio Monasteriorum Scoticorum voluerit illis fauere, inopiamque et egestatem illorum subleuare. Cum vero de Ratispon. Monasterio, quod est sub ditione Serenitatis Vestræ, legitime prouisum sit a supremo Pontifice Niniano Winzeto, Doctore Theologo, Confessario meo, Illum mihi imprimis charum Serenitati Vestræ vehementer commendo. Ipse non agnoscet illius patrocinium, et quibuscumque rebus semper obsequitur, et seruiet voluntati Serenitatis Vestri. Cætera ex prædicto Episcopo Rossensi cognoscet. Deus illam fœlicem seruet.

Superscriptio sic erit: Serenissimo Domino Domino Duci Bauariæ. -State Papers, Scotland. Mary Queen of Scots, vol. xi., No. 8. 'Cal. Stat. Pap. (Scot.),' vol. ii. p. 926.

APPENDIX M.

REPLY OF THE DUKE OF BAVARIA TO QUEEN MARY.

Serenissima Princeps domina consanguinea charissima, Salutem ac beneuolentissima et amicissima studia. Quæ Reverendus in Christo pater, amicus noster, honorandissimus Episcopus Rossensis, Serenissimæ Regiæ Vestræ Dignitatis nomine coram exposuit, de iis intelligere valde nobis gratum fuit. Et si ille expectatissimum illud nuntium, quod de Regiæ Vestræ Dignitatis liberatione iamdiu summis votis exoptamus, simul attulisset, nihil tam potuisset ad solidum nostrum gaudium accedere. Verum quod hoc tempore patienter ac moderate ferendum videmus, vt Deus Optimus Maximus bona aliqua fortuna, breui in felicissimum statum conuertat, ex animo precamur. Cæterum de studio ac beneuolentia nostra in Reverendum dominum Rossensem ac omnes alios Regiæ Vestræ Dignitatis Catholicos subditos, malumus sane rem opusque ipsum, quam literas nostras testari. Hoc certe persuasum esse volumus, nunquam nos ulla in re defuturos, ubi pro amore in Regiam Vestram Dignitatem vel ipsi Episcopo, Abbatique Niniano, vel cuiquam alii Scoticæ gentis Catholico, bene et oportune aliquid præstare licuerit. Quod quidem pro veteri huius nationis beneficio, in plantanda et promouenda Christiana religione per prouincias nostras, adeoque totam fere Germaniam collato, ex pietate nos debere censemus. Valeat diutissime felix et incolumis Regia Vestra Dignitas præsentemque fortunam constanter ac moderate ferat, certa de supremi numinis iustissimo auxilio, benignaque protectione.

Datum ex castro nostro Burckhusii, vja die Septembris, Anno 1578. Regiæ Vestræ Dignitati addictissimus consanguineus Albertus, Dei gratia, Comes Palatinus, Rheni vtriusque Bauariæ Dux.—ALBERTUS, Dux Bauariæ.

Superscribitur: Serenissimæ Principi et Illustrissimæ Dominæ Mariæ Scotorum Reginæ, consanguineæ nostræ charissimæ.

-State Papers, Scotland. Mary Queen of Scots, vol. xi., No. 10. 'Cal. Stat. Pap. (Scot.),' vol. ii. p. 926.

APPENDIX N.

Letter of the Duchess of Bavaria to QUEEN MARY.

MADAME,-Le retour de Monsieur Leuesque de Rosse de son voyage de Rome par ce pays, a este cause, que jay eu ce contentement que d'entendre de luy particulierement tant de vostre estat, comme aussy