Abbildungen der Seite
PDF
EPUB
[blocks in formation]

PRAEFATIO

AD METAMORPHOSES.

Uti in omni hac nova Ovidianorum operum editione, ita apprime in lectissimo Metamorphoseon opere, id egimus, ut antiquam genuinamque lectionem restitueremus, collatis Aldinis, adhibitisque membranis ex bibliotheca Lipsiensi, quae in longe plerisque cum Aldo egregie concinunt, in aliquibus et suas peculiares praebent lectiones, quarum aliquas et in textum admittere non dubitavimus. Sic ex illis I, 525 dedimus celeri. 664 moerentem. II, 57 possit. III, 76 vicinas. 272 penetrabit. 539 a Tyria huc. 724 quis Actaeon. IV, 193 decorque. 758 saturantur. V, 232 vertere. 645 Inde. VII, 744 ego, male pactus. 810 exhalat. VIII, 64 Non metuam. 98 coelumque. 233 despexit. 474 perque. 700, 701 membris versuum inversis. 770 quum sonus auditur medio de. 777 nemorumque suorum, et nece germanae, uti et Barberinus legit. 872 tradidit: illa. IX, 223

missum. 669 signatum. XI, 292, 293 putatis

[blocks in formation]

tantum. 367 sparsus. 552 superbit, plane egregia

lectione et unice vera. XIII, 158 Non

-

- nec, si petat. 846 mea. 673 te et. XV, 42 culpas. A coniecturis in totum abstinuimus, nisi quod X, 158 dextrae scripsimus; quod nisi fiet, codicum lectio sensu carebit. Nam Burmanniana ex coniectura tota est. Imo codicum lectionem interdum contra speciosissimas coniecturas tuemur, velut II, 324 fumantia, et II, 482 coll. XIV, 365. et III, 691 ideo quia sic Ovidium scripsisse nec repetitionem sustulisse remur; quemadmodum hoc in omni Metamorphoseon carmine tenendum, non licuisse poetae, ut ipse professus est, ultimam manum admovere. Quare in hoc saepe codicum lectio, etsi fortasse paullo debilior videatur, tamen ideo servanda, quia ab ipso poeta profecta. Versus aliquot a Burmanno eiectos restitui, II, 556. IV, 446. VIII, 524, 694. (IX, 111 et 112 transposui,) IX, 414. XI, 58. XIV, 658, 659. Spurios inclusi I, 546, 547, (qui et in Gronovii codice deerant), VI, 200. Uncinos removi ab XI, 293. XV, 502. Scr. Lipsiae m. Aprili a. MDCCCXLV.

C. H. Weise.

[blocks in formation]

Orba parente suo quicunque volumina cernis,
his saltem nostra detur in urbe locus.
Quoque magis faveas, non sunt haec edita ad ipso,
sed quasi de domini funere rapta sui.

Quidquid in his igitur vitii rude carmen habebit,
emendaturus, si licuisset, eram.

LIBER PRIMUS.

In nova fert animus mutatas dicere formas
corpora. Di, coeptis (nam vos mutastis et illas)
adspirate meis: primaque ab origine mundi
ab mea perpetuum deducite tempora carmen.
Ante mare et terras et, quod tegit omnia, coelum
unus erat toto naturae vultus in orbe,
quem dixere chaos; rudis indigestaque moles;
OVID. T. II.

A

5

« ZurückWeiter »