P. OVIDII NASONIS CARMINA EDIDIT ALEXANDER RIESE. VOL. II: METAMORPHOSES. EDITIO STEREOTYPA ITERUM RECOGNITA. EX OFFICINA BERNHARDI TAUCHNITZ. LIPSIAE MDCCCLXXXIX. - PRAEFATIO. Iam cum Amoribus scribendis quinquagenario exul Tomos abiit. operam dabat Ovidius, id quod per Tunc Fasti adhuc imperfecti, Mesatis longum temporis spatium fe- tamorphoses ad ultimum quidem cisse videtur, hic illic eis inseruit versum conscriptae sed nondum perquae demonstrant eum ab altioribus politae erant.1 cf. Tristium I7. Quare quoque studiis poeticis iam tum non eas delere Vergiliano exemplo in alienum fuisse. Atque ut omittam animo habuisse videtur (carmina quae de tragoediae studio eius Am. mutatas hominum dicentia formas, inII 18 III 1 leguntur, arma violenta-felix domini quod fuga rupit opus; que bella metro epico (v. 2) scribere haec ego discedens, sicut bene multa eum instituisse sed ad elegos inde meorum, ipse mea posui maestus in vergisse Am. I 1 (quod carmen ne- igne manu), sed cum iam ab aliis scio an tempore ultimum toto operi (clam ipso poeta?) descriptae fuispraepositum sit) comperimus. Ac-sent, consilium perficere non pocuratius edocemur Am. II 1, caele- terat: quae quoniam non sunt penitus stia haec bella fuisse et quidem sublata, sed extant, pluribus exemplis Gigantomachiae sed etiam rebus scripta fuisse reor. cf. quae infra de Troicis describendis eum operam re critica disserens exponam. navasse; praeterea III 12 eum 'cum Consilium poetae id erat, ut transThebe, cum Troia foret, cum Caesaris formationes, sive ut ipsius vocabulo acta, quibus ingenium exercere utar, mutatas formas fabulis narraposset, non tamen ideo ab elegis se tas, quas ex uberrimo Graecoremovisse; praecipuum autem est, rum poetarum mythographorumque quod ib. v. 21-40 multas earum penu depromere licebat, additis fabularum enumerat, quas revera quibusdam Latinis in unum corpus in Metamorphoseon opere tractavit. colligeret. Hae autem fabulae quiQuas quamquam ibi poetis in uni- bus formae deorum vel hominum versum callide vindicat, nec vero rerumve mutatae feruntur qualesnullas earum in Met. omisit, inde que apud plurimos existunt populos, tamen efficitur, consilium huius ope- unde primum duxerint originem, ris ei tunc cum Am. III 12 scriberet, non est huius loci quaerere, quippe iam clare in mente positum fuisse quae et Ovidii et auctorum eius et fortasse eum iam ipsum opus adgressum esse, cum antea bellorum 1 Inde intellegenda, quae paulo neglegencanendorum rationes licet non tam tius posita sunt (qualia quidem raro occur. certas sibi instituisset. Denique runt), ut est 1 638 sq. 'ripas' repetitum, I 681 post finitos Amores (III 15) quasi diem,' similiter XIII 118 sq.; IX 36 fulvae 'euntem multa loquendo detinuit sermone plenis velis novum opus invectus tactu' flavescit harenae'(?) all. Sic VII 683 Occupatus autem erat et non congruit cum 845, VIII 237 cum 256 all.; Metamorphosesin conscribendis, et nec tamen in his poetica quaedam ratio eodem tempore Fastorum libris cum nondum ab Arcade Arcadia esset apI-VI concinnandis, qui partim cum Metamorphoseon argumento conveniunt: cum anno Chr. 9 maior est. abesse potest neque in illis I 218 (Arcadis, pellata) all.; nec vero VI 416 nobilis aere Corinthus' Ovidii hoc proprium esse obliviscamur, ut heroum mores et instituta suo ipsius aevo fere similes depingat. temporibus iam prorsus excultae ter commemoratae (IV 44 all.) legefuerint. Et Graecorum quidem au- bantur. Ex his similibusque auctoctorum opera in simili argumento ribus pedestri quoque sermone sylversantia haec fere memorantur: logae factae sunt, velut ea quae Boei (Bolos Bou Athen. IX 393 e) adhuc extat Antonini Liberalis Ορνιθογονία, Nicandri Colophonii Μεταμορφώσεων συναγωγή et ea Erepotovueva quinque libris con- cuius vestigia apparent in farragine scripta versu heroico, 2 Theodori(?) | illa cui ‘Hygini fabulae' inscriptum et Didymarchi et Parthenii Nicae- est, quaeque multa apud Ovidium ensis opera Merauoopwoes inscri- quoque extantia continet. Qui aupta, Antigoni Alhoosis, Corinnae tem Ovidii ipsius fontes fuerint Ετεροῖα. His operibus et Graecae (cuius amicus quoque 'grandior omnium gentium regionumque fa- aevo' Aemilius Macer 'Nicandrum bulae et barbarae quoque ni fallor, secutus' Ornithogoniam scripsit), velut Phrygica illa de Philemone et id hodie propterea demonstrari neBaucide aliaeque ab Ovidio brevi- quit, quod nusquam ipsa cuiusquam vestigia imitando pressit, sed omnia 2 Quae Nicandro cum Ovidio communia argumenta in suum usum libere fuerunt, etsi hic illic paulum mutata, haec convertit. Sane ineptum quidem fere enumerari possunt: 1) Ex Nicandri puto negare, Nasonem syllogas quoPartheniana Anton. Lib. c. 23; Ovid. II 689); de Dryope que illas (inter quas (Ant. 32; similia Ov. IX 324). 2) Ex Nican- et Romae scripta et recentissima dri libro secundo: de Tiresia (Ant. 17. Ov. erat) in usum suum vocasse; neque III 316), de Byblide (Ant. 30. Ov. IX 453), de veri dissimile puto, poetam Hygini Iphide (Ant. 17, ubi Дɛúzɩллоs nominatur. Ov. IX 666), de Caeni (Ant. 17. Ov. XII 146). grammatici amici sui (Sueton. de 3) Ex Nicandri libro tertio: de Cycno(Ant. gramm. 20) doctrina in perscrutan12. Ov. VII 371), de Meleagro eiusque soro dis scriptoribus adiutum esse: cf. ribus (Ant. 2. Óv. VIII 270 sqq. 532). 4) Ex Nicandri libro quarto: de Minyadibus quod IV 53 fabulam de Pyramo et (Ant. 10. Ov. IV 1), de Pieridibus (Ant. 9. Thisbe, quoniam vulgaris non est, Ov. V 294), de Ascalapho (Ant. 24 ubi narrandam sumit. Åttamen quod Aozáλapos. Ov. V 538), de deis Typhoea fugientibus (Ant. 28, ubi Tvpwv. Ov. V318), ad summam rem attinet, Ovidiana de Galanthide (Ant. 29, ubi Talvás. Ov. indole et arte unice dignum est, ut IX 306). 5) Ex Nicandri libris incertis : libro primo: fabulae de Batto (Nic. apud de pastoribus Lyciis (Ant. 35. Ov. VI 313). eum ex plurima omnis generis poe-Cum Boei fabulis apud Antonium Libera- tarum lectione quae menti ingeniolem extantibus Ovidius in hisce congruit, que eius paratissima erant hausisse quae habet de corvo (Boeus lib. II ap. Ant. 20; Ov. II 533), de 'Pygmaea matre' (Boeus suaque illis inventa, si non in inlib. II ap. Ant. 16 Olvóny, sed idem ap. veniendis tamen in conectendis Athen. IX 393 e l'eqάvav nominat, quae in exornandisque rebus addidisse exgruem conversa est. Ov. VI 90), de Eumeli istimemus. Nec tam quae narraret filio (Bórons dicitur Boeo lib. II ap. Ant. 18; Ov. VII 390), de Philomela et Progne (An- quam quomodo ea narraret, curae dóva et Xeλidwvida nominat Boeus ap. Ant. ei erat; quare inlustrissima quaeque 11, ab Ovidio VI 412 sqq. in nonnullis dis- exHomero Euripide Vergilio sumpta crepans). De Iphi narratio (XIV 698) cum Hermesianacte ap. Ant. Lib. 39 (ubi Aoxo- iuxta atque ignotissima narravit: v) congruit. Etiam Ovidiana de Peri- omnia autem quae narravit ita apud phante (VII 398), de Cephalo et Procride (VII eum Ovidiano quasi habitu induta 661), de Myrrha et Cinyra (X 298; Zuúgva et elas nominantur) apud Antoninum c. 6, sunt, ut ab ipso inventa esse credi 41, 34 sed nominibus auctorum omissis le- fere posset: cf. e. c. Medeae vel guntur. Denique hoc addendum est, non- Hecubaе áŋ ab Euripide eademnulla quae Ovidius tangit, apud Nicandrum pleniora extitisse; fabulas dico ex Nicandri que a Nasone delineata. libro primo: de Cragaleo (Nic. ap. Anton. Praecipuum poeta studium in ea Lib. 4. Ov. XIII 713), de Cerambo (Ant. 22 ubi Tépauẞos. Ov. VII 353), de lupo (Ant. re collocavit, ne quid ingrati taedii 38; cf. Ov. XI 403); e libro secundo; de ex plurima similium rerum et muMunicho (Ant. 14; Ov. XIII 717), de Messa- tationum repetitione eveniret, sed piis (Ant. 31; Ov. XIV 514); e tertio: de ut summa varietas legentes delectaCtesylla (Ant. 1. Ov. VII 368); e quarto: de Orionis filiabus (Ant. 25. Ov. XIII 693). Tret: id quod in tali epylliorum ut |